Doktoraty (WT)
Permanent URI for this collection
Browse
Browsing Doktoraty (WT) by Author "Czyżewski, Bogdan. Promotor"
Now showing 1 - 3 of 3
Results Per Page
Sort Options
Item Odnalezienie Jezusa w świątyni (Łk 2,41-52) w interpretacji Orygenesa(2023) Muzolf, Rafał; Czyżewski, Bogdan. PromotorNiniejsza dysertacja przedstawia dokonaną przez Orygenesa egzegezę biblijnego fragmentu o odnalezieniu Jezusa w świątyni jerozolimskiej (Łk 2,41-52). W pierwszej części naszej pracy odnajdziemy historię i rozwój metody alegorycznej interpretacji tekstów od filozofii greckiej, aż po aleksandryjskich Żydów. Ta dosyć pobieżna analiza pozwala wniknąć i lepiej zrozumieć środowisko Aleksandrii, z którego wyrasta Orygenes, a które stało się centrum alegorycznej interpretacji Biblii wśród chrześcijan II wieku. Orygenes jest pierwszym autorem, który koncentruje się także na psychologicznych odczuciach Maryi i Józefa. Zauważa, że rodzice poszukują Syna „z troską" (sollicite), ,,z bólem" (dolentes), a ostatecznie nie odnajdują Go „od razu" (non statim). Nie bez znaczenia pozostają również miejsca, w których rodzice nie odnaleźli Jezusa. Przypatrując się im, nasz autor stawia pytanie, dlaczego nie mogli tam odnaleźć Syna Bożego. Drugie spojrzenie Orygenesa na ten fragment ewangelii koncentruje się na odnalezieniu naszego Pana. Owe trzy dni rozłąki rodziców z Synem odczytuje on jako zapowiedź Paschy Jezusa, zwieńczonej Zmartwychwstaniem. W tej interpretacji odwołuje się do symbolu góry, na której znajduje się jerozolimska świątynia. Także świątynia stanowi tu istotny element, w którym nasz autor dostrzega alegoryczny obraz Kościoła. Drogę zaś wiodącą na świątynne wzgórze analizuje jako drogę postępu duchowego, w której najlepszymi przewodnikami są Maryja i Józef. Istotę przesłania fragmentu Łk 2,41-52 stanowi dla Orygenesa chrystologia, która jest podstawą dla polemiki Orygenesa prowadzoną z heretykami.Item Portret kobiety idealnej w Listach św. Hieronima(2018) Sielecka, Róża; Czyżewski, Bogdan. PromotorNiniejsza praca przedstawia obraz kobiety, jaki spotykamy w nauczaniu św. Hieronima. On to, jako duchowy przewodnik niewiast zachęcał swoje podopieczne do realizowania życiowych zadań, poprzez odczytywanie w nich woli Bożej i wypełnianie powołania na drodze dziewictwa, życia zakonnego, macierzyństwa, poprzez bycie żoną i wdową. Celem pracy jest ukazanie nowatorstwa myśli św. Hieronima, który proponuje chrześcijankom, bez względu na stan, w którym przyszło im żyć, zachowanie dziewictwa – czystości, z miłości do Chrystusa. Dla zrealizowania tego powołania zachęcał do refleksji nad słowem Bożym i trwania na modlitwie poprzez kontemplację treści Pisma Świętego oraz praktykowanie Chrystusowego wezwania do życia radami ewangelicznymi. Św. Hieronim dostrzegał ideał kobiety nie tylko w życiu dziewiczym. Zwracał uwagę także na możliwość realizowania się kobiety w życiu rodzinnym i w stanie wdowieństwa.Item Recepcja opowiadania o mitycznym ptaku Feniksie w literaturze patrystycznej oraz ikonografii chrześcijańskiej(2013-06-06) Bogacz, Jarosław; Czyżewski, Bogdan. PromotorPraca składa się z czterech części. Pierwsza omawia zagadnienie symbolu i symboliki, analizuje ich sposób powstawania i funkcjonowania w kulturze oraz historię burzliwego zmagania się starożytnego Kościoła z obrazami. Tę część kończy przedstawienie kilku przykładów adaptacji pogańskiej symboliki w literaturze wczesnochrześcijańskiej. Drugi rozdział relacjonuje pogańskie i chrześcijańskie źródła na temat Feniksa. W oparciu o nie dokonuje opisu: wyglądu, wieku oraz pochodzenia i nazwy tego niezwykłego ptaka. Pointą tego rozdziału jest ukazanie symboliki Feniksa w świecie pogańskim, która właściwie zamyka się w problematyce solarnej i kwestii nieśmiertelności. Trzecia część omawia patrystyczną symbolikę Feniksa Ukazuje, że ten mityczny ptak nie jest wyłącznie znakiem samej osoby Chrystusa czy Jego zmartwychwstania. Dostrzeżone zostały także mniej popularne aspekty tej symboliki, tzn. porównanie jego pożywienia do Eucharystii, pieśni do modlitwy, płci do dziewictwa, jego miejsca przebywania do raju a gniazda do Chrystusowego grobu. Czwarty rozdział z kolei przedstawia motyw Feniksa w ikonografii chrześcijańskiej w oparciu o wybrane dzieła sztuki z różnych epok. Zazwyczaj dotyczą one zmartwychwstania oraz scen: Traditio Legis, Adventus In Gloria i kilku innych. Ciekawostką i pewnym novum tej pracy jest wyłuskanie motywów z Feniksem w sztuce polskiej.