Browsing by Author "Kledzik, Emilia"
Now showing 1 - 8 of 8
Results Per Page
Sort Options
Item Metropolia versus prowincja(Wydawnictwo-Drukarnia Bonami/Pracownia Komparatystyki Literackiej IFP UAM, 2008) Kledzik, EmiliaRecenzja książki: Metropole – Provinz. Urbanität und Ruralität in den slavischen Sprachen, Literaturen und Kulturen. Red. T. Burns, G. Ressel. Peter Lang. Frankfurt a. Main 2008, ss. 136.Item Prowincja jako centrum(Wydawnictwo-Drukarnia Bonami/Pracownia Komparatystyki Literackiej IFP UAM, 2008) Kledzik, EmiliaRecenzja książki: Provinz als Zentrum. Regionalität in Literatur und Sprache. Ein polnisch-deutsch-nordisches Symposium. Red. D. Albrecht, A. Degen, B. Neumann, A. Talarczyk. Aachen 2007, ss. 226.Item Prowincja jako problem narracji postkolonialnej w utworach Andrzeja Stasiuka, Wolfganga Hilbiga oraz Jurija Brězana(2010-05-12T08:25:30Z) Kledzik, Emilia; Bakuła, Bogusław. PromotorPrzedłożona praca jest komparatystycznym studium obrazu prowincji w literaturze serbołużyckiej, wschodnioniemieckiej i polskiej czasu transformacji ustrojowej na przykładzie twórczości Jurija Brĕzana, Wolfganga Hilbiga i Andrzeja Stasiuka. „Odtopoizowany topos” prowincji, który w literaturze europejskiej pełni podwójną rolę narodowego mikrokosmosu i figury krytyki nowoczesności, tym razem staje się ikoną czasów przełomu dla mniejszości narodowej, quasi-narodu i środkowoeuropejskiego projektu postsowieckiego. Metodologia postkolonialna służy w wymienionych obszarach kulturowych do zobrazowania różnorodnych zjawisk dominacji: w odniesieniu do wpływów Rosji/ZSRR, lokalnych i globalnych działań kolonizatorskich oraz charakterystycznego dla literatury przełomu resentymentu w stosunku do Europy Zachodniej. W wymienionych obszarach kulturowych bada się związek pomiędzy narratorem a opisywanym obszarem geograficznym (geopoetyka), strategie esencjalizacji i orientalizacji prowincji oraz repertuar postkolonialnych figur (mimikra, ambiwalencja, hybrydyzacja, karnawalizacja). Lektura postkolonialna ujawnia, że żadna z opisywanych literackich prowincji nie przełamuje antykolonialnych lub kolonizatorskich sposobów obrazowania przestrzeni, opartych na opozycji między kolonizatorem a kolonizowanym.Item Prowincja w najnowszej literaturze polskiej i niemieckiej oraz współczesnych polonistycznych i germanistycznych badaniach literackich(Wydawnictwo-Drukarnia Bonami/Pracownia Komparatystyki Literackiej IFP UAM, 2009) Kledzik, EmiliaArtykuł prezentuje analizę toposu prowincji w literaturze polskiej i niemieckiej powstałej po 1989 roku. Mimo odmiennych historycznoliterackich źródeł , cezura upadku muru berlińskiego wyznacza początek zaskakującej kariery tej figury literackiej, co, zdaniem autorki, ma związek z postkolonialnym profilem literatur po przełomie. Podobnie w badaniach literaturoznawczych i krytyce literackiej: topos prowincji występuje w różnych funkcjach: jako potwierdzenie i źródło tożsamości narodowej (polskie „kresy” i niemieckie Prusy Wschodnie) oraz próba jej antywspólnotowego, postmodernistycznego przełamania (w twórczości Stasiuka i Tokarczuk) oraz śladu quasi-tożsamości wschodnioniemieckiej. Postulowany model lektury tekstów dotyczących regionu koncentruje sie wokół postaci narratora i kategorii (antropologicznego) punktu widzenia.Item Przestrzeń miejska i przełom. "Czytadło" Tadeusza Konwickiego i "Aż do trzewi" Christy Wolf(Wydawnictwo-Drukarnia Bonami/Pracownia Komparatystyki Literackiej IFP UAM, 2007) Kledzik, EmiliaThe article deals with the creation of the urban area of East Berlin and Warsaw in the light of the political breakthrough during the years of 1989-1990. The selection of Tadeusz Konwicki’s works entitled “Czytadło” and Christa Wolf’s “AŜ do trzewi” stems from a similar narrative situation (the characters’ journeys through the changing sceneries of the capitals, similar narrative strategies) which is a monologue said in the form of “boring into” the layers of the speaker’s memory and similarly perceived account taking – by means of bestowing symbolical value to fragments of the city. The Warsaw sceneries do not resemble the East Berlin ones. Insofar as it is seen in the eyes of the narrator of “Czytadło” the Polish capital becomes a place of easternwestern colonization in the transformation times. Yet, Berlin in Wolf’s short story is a dead city, existing only in the realm of dream and memory. Wolf’s short story utilizes the body-world metaphor to show that the healing process of the narrator is connected with revealing other levels of the history of East Berlin.Item Wymiana spojrzeń. „Zaręczyny w San Domingo” Heinricha von Kleista na tle niemieckich badań postkolonialnych(Wydawnictwo Naukowe UAM w Poznaniu, 2012) Kledzik, EmiliaThe article reports on the state of research in the German postcolonial studies, comparing it with a discussion on the implementation of a similar project in the Polish literary discourse, and on the basis of the bibliography argues that German researchers boldly confront the traditional instruments of interpretation with those of postcolonial studies. The proof of this state is also presented on the basis of considerations of German researcher, Monica Ehlers, who gives the interpretation of the story of Heinrich von Kleist Betrothal in Santo Domingo. According to her view, the text anticipates the critical point of modernity, demonstrating crisis of the primacy of sight, which constitutes a discursive figure of European domination.Item "Ziemie Odzyskane". W poszukiwaniu nowych narracji(Instytut Historii UAM, 2018) Kledzik, Emilia; Michalski, Maciej; Praczyk, MałgorzataItem "Ziemie Odzyskane". W poszukiwaniu nowych narracji(Instytut Historii UAM, 2018) Kledzik, Emilia; Michalski, Maciej; Praczyk, MałgorzataKsiążka zawiera 21 artykułów omawiających wybrane aspekty badań nad "Ziemiami Odzyskanymi". Autorki i Autorzy prezentują dla podstawowe podejścia: historyczne i literaturoznawcze. Najważniejszym celem książki jest próba zaprezentowania nowej, polskiej refleksji naukowej na temat terenów przejętych przez państwo polskie w 1945 roku. Narracja ta, jak się wydaje, ulega właśnie przemodelowaniu; charakteryzuje ją balansowanie pomiędzy dyskursami o „piastowskiej” i „etnogenetycznej” przeszłości tych te- renów oraz o uzasadniającej ich przejęcie „polskiej racji stanu” i ich dekonstrukcją, a inspiracjami płynącymi ze studiów nad pamięcią, teorii krytycznej, feministycznej, genderowej, postkolonialnej, eko- krytycznej i wielu innych nurtów nowej humanistyki. Z każdą kolejną naukową i literacką propozycją reinterpretującą „Ziemie Odzyskane” nabywamy przekonania, że nasz lokalny „dziki Zachód” okazuje się kopalnią, z której można czerpać wiedzę o tym, jak kształtowało się polskie powojenne społeczeństwo i jego autoobraz, a także o znacznie ogólniejszych procesach, związanych z migracją, zasiedlaniem i pamięcią.