Browsing by Author "Knoppek, Krzysztof. Promotor"
Now showing 1 - 5 of 5
Results Per Page
Sort Options
Item Doręczenia pism sądowych w postępowaniu cywilnym w obrocie krajowym(2013-04-05) Dasewicz-Buchowska, Daria; Knoppek, Krzysztof. PromotorPrzedmiotem pracy jest próba analizy instytucji doręczeń pism sądowych w polskim postępowaniu cywilnym. Doręczenie pism sądowych jest czynnością procesową, pomocniczą sądu i zarazem konwencjonalną, warunkującą prawidłowy przebieg postępowania sądowego, wywierającą skutki procesowe i materialnoprawne. Instytucja doręczeń została zdeterminowana przez zasadę oficjalności doręczeń oraz zasadę bezpośredniego dokonywania doręczeń. Omawianą czynność procesową charakteryzuje ścisła formalizacja co do podmiotu, miejsca i czasu jej dokonania, co z jednej strony gwarantuje prawa procesowe strony, a z drugiej strony uniemożliwia przedłużanie postępowania na skutek nieodbierania pism sądowych przez strony postępowania. Zasadniczym celem opracowania było ukazanie ogromnego znaczenia doręczeń dla przebiegu całego postępowania cywilnego. Usystematyzowano poszczególne sposoby doręczeń, poświęcając osobny rozdział doręczeniom dokonywanym za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. Zauważono, iż instytucja doręczeń przeszła ewolucję od osoby woźnego do elektronicznych nośników informatycznych. Doręczenie pism sądowych zgodnie z wymogami wprowadza określony porządek czynności, którego przestrzeganie powoduje stabilność postępowania cywilnego. Zwrócono uwagę na praktyczne problemy związane z doręczeniem pism, a także z wykładnią przepisów regulujących omawianą instytucję. Doręczenie jest celem pośrednim stojącym na drodze do osiągnięcia celu końcowego – prawidłowego zakończenia postępowania cywilnego.Item Pominięcie spóźnionego materiału procesowego w postępowaniu cywilnym przed sądem pierwszej instancji(2015) Pawlaczyk, Bartosz; Knoppek, Krzysztof. PromotorMotywem przewodnim rozważań zawartych w pracy jest poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, jak rozumieć i stosować wprowadzone w maju 2012 r. regulacje ustawowe, przewidujące uprawnienie do pominięcia spóźnionego materiału procesowego, tak aby postępowanie mogło być prowadzone z jednej strony sprawnie i szybko, a z drugiej – w sposób rzetelny i zgodny z naczelnymi zasadami procesowymi. Tak zakreślony temat pracy musiał rzutować na jej strukturę. Składa się ona z pięciu rozdziałów. W każdym z nich główny problem badawczy przedstawiony został z odmiennego punktu widzenia. Rozdział I ujmuje go od strony analizy pojęciowej. Rozdział II przedstawia zwięzły rys historyczny mechanizmów służących koncentracji materiału procesowego. Kończy się on akcentem komparatystycznym, mającym za zadanie przybliżenie systemu koncentracji obowiązującego w niemieckim prawie procesowym. W rozdziale III pominięcie spóźnionego materiału poddano analizie przez pryzmat naczelnych zasad procesowych rządzących etapem gromadzenia tego materiału. Celem rozdziału IV było natomiast odzwierciedlenie dynamizmu procesu cywilnego, w którym postępowanie rozpoznawcze składa się z następujących po sobie etapów, w czasie których dojść może do pominięcia spóźnionego materiału. W rozdziale V uwagę poświęcono przewidzianym przez prawodawcę ograniczeniom w korzystaniu z tej kompetencji.Item Postępowanie w razie zaginięcia lub zniszczenia akt w postępowaniu cywilnym(2023) Marciniak, Sławomir; Knoppek, Krzysztof. PromotorPostępowanie odtworzeniowe ma specyficzne cechy, cele, funkcje. Ma charakter samodzielny i pomocniczy. Jego przedmiotem jest ustalenie czy odtworzenie akt umożliwi dalsze prowadzenie postępowania albo odtworzenie prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie albo wniesienie nadzwyczajnych środków zaskarżenia. Przesłanki wszczęcia postępowania odtworzeniowego to istnienie akt sprawy, zniszczenie lub zaginięcie tych akt w stopniu, który uniemożliwia odpowiednio: dalsze prowadzenie sprawy; w przypadku spraw prawomocnie zakończonych odtworzenie orzeczenia lub wniesienie nadzwyczajnych środków zaskarżenia; celowość odtworzenia. Odtworzone akta zastępują utracone. Jedynie przeprowadzenie tego postępowania pozwala stwierdzić niemożliwość odtworzenia akt. Sąd ma specyficzną rolę w tym postępowaniu, jego rolą jest ustalenie, czy akta da się odtworzyć oraz ich odtworzenie w najszerszym możliwym zakresie. Postępowanie odtworzeniowe wpływa na sytuację prawną podmiotów poszukujących sądowej ochrony praw oraz samego sądu, wywołaną utraty akt. Odtworzenie akt pozwala na podjęcie postępowania lub utrzymanie skutków prawnych wywołanych przez dane postępowanie. Postępowanie to wpływa na bieg terminu przedawnienia roszczeń. Istnienie i prawidłowe ukształtowanie postępowania odtworzeniowego warunkuje prawidłowe funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości i sądowej ochrony praw podmiotowych. Reconstruction procedure have specific features, goals and functions; independent and auxiliary nature. Its purpose is to determine whether the reconstruction will enable further proceedings or the reconstruction of a final judgment ending the proceedings in the case or the filing of extraordinary appeal measures. The conditions for initiating reconstruction are the existence of case files, destruction or loss of these files to an extent that makes it impossible to further pursue the case; in the case of legally concluded cases, reconstruction of the judgment or filing extraordinary appeals; the need of reconstruction. Restored records replace lost ones. Only through this procedure can it be concluded that it is impossible to reconstruct the files. The court has a specific role in these proceedings, its role is to determine whether the files can be reproduced and to reproduce them to the fullest extent possible. Reconstruction affects the legal situation resulting from the loss of files of entities seeking judicial protection of their rights and the court itself. Reconstructing files allows to initiate proceedings or uphold the legal effects caused by a given proceeding while also affecting the limitation period for claims. The existence and proper structure of these proceedings determine the proper functioning of the justice system and judicial protection of individual rights.Item Postępowanie wieczystoksięgowe(2010-04-20T06:16:58Z) Mysiak, Piotr; Knoppek, Krzysztof. PromotorGłówną tezą pracy jest twierdzenie, że postępowanie wieczystoksięgowe jest szczególnym rozwiązaniem na gruncie postępowania cywilnego, co wynika z konieczności realizacji funkcji ksiąg wieczystych i rozpoznawania bardzo dużej ilości spraw. Praca została podzielona została na osiem rozdziałów: 1) księgi wieczyste – geneza i rozwój, przedmiot, budowa oraz funkcje; 2) stosunek postępowania wieczystoksięgowego do innych postępowań; 3) podmioty postępowania wieczystoksięgowego; 4) wszczęcie postępowania wieczystoksięgowego; 5) podstawa wpisu do księgi wieczystej; 6) kognicja sądu w postępowaniu wieczystoksięgowym; 7) orzeczenia w postępowaniu wieczystoksięgowym i 8) środki zaskarżenia w postępowaniu wieczystoksięgowym. Analiza wyżej wskazanych zagadnień pokazuje jak w postępowaniu wieczystoksięgowym osiągnięto kompromis pomiędzy koniecznością sprawnego rozpatrywania dużej ilości spraw i zapewnienia bezpieczeństwa obrotu nieruchomościami.Item Strony postępowania odrębnego w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych(2018) Moszczyńska, Urszula; Knoppek, Krzysztof. PromotorKluczowe dla rozprawy doktorskiej jest rozróżnienie pojęcia „ubezpieczonego” zawartego w przepisach prawa materialnego oraz definicji przewidzianej w art. 476 kodeksu postępowania cywilnego. Wykładnia norm kodeksu postępowania cywilnego dotyczących tego podmiotu prowadzi do wniosku, że ubezpieczony w rozumieniu procesowym jest odpowiednikiem powoda, podobnie jak osoba odwołująca się od orzeczenia wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności. Oprócz niego stroną jest organ rentowy jako odpowiednik pozwanego (podobnie jak wojewódzki zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności), inna osoba, której praw i obowiązków dotyczy zaskarżona decyzja, oraz zainteresowany. Inna osoba, której praw i obowiązków dotyczy zaskarżona decyzja, musi być stroną procesu będąc stroną stosunku materialnoprawnego, do której decyzja ściśle się odnosi. Zainteresowany staje się zaś stroną z chwilą przystąpienia do sprawy, a decyzja nie dotyczy go wprost, lecz jego prawa lub obowiązki (niekoniecznie znajdujące się w zakresie praw lub obowiązków z zakresu ubezpieczeń społecznych) zależą od rozstrzygnięcia tej sprawy. Wobec wielości podmiotów mogących brać udział w jednym i tym samym procesie, w rozprawie poddano analizie kwestię tego, czy w postępowaniu odrębnym w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych dochodzi do przełamania zasady dwustronności.