Browsing by Author "Kraszewski, Piotr. Promotor"

Now showing 1 - 3 of 3
  • Item
    Białoruska emigracja polityczna w latach 1990-2004
    (2012-04-23T10:03:24Z) Smólczyńska, Agnieszka; Kraszewski, Piotr. Promotor
    Praca poświęcona została problemowi emigracji politycznej z Białorusi w okresie 1990-2004. Główne pytania badawcze pracy brzmią: Czy rodowód emigracji politycznej ma wpływ na obecną kondycję białoruskiej emigracji politycznej i stan myśli politycznej na emigracji? Czy działalność polityczna na emigracji inspiruje współczesną białoruską myśl polityczną? Jakie miejsce we współczesnym świecie w przyszłości wytycza dla siebie i Białorusi grupa emigracji politycznej? Analizowane pola badawcze podzielone zostały na dwa obszary problemowe: Pierwszy zawiera się w określeniu „procesy migracyjne”, drugi w określeniu „myśl emigracyjna” (myśl białoruska na emigracji). W pracy wyjaśniono podstawowe problemy definicyjne dotyczące zagadnienia migracji, pokazano jej społeczny aspekt oraz formy, kierunki i liczebność wychodźstwa z RB w latach 1990–2004. Zobrazowano w nim także, w ujęciu statystycznym, białoruską emigrację polityczną w tym okresie czasowym. Dalej pokazano rodowód białoruskiej emigracji politycznej oraz polityczne podłoża najnowszej fali emigracji politycznej z RB w omawianym okresie. W rozdziale III pracy zaprezentowano koncepcje białoruskiej emigracji politycznej odnośnie systemu politycznego Białorusi. Pokazano stosunek emigracji do problemu społeczeństwa obywatelskiego i podstawowych praw i wolności człowieka i obywatela. Omówiono stanowisko białoruskiej emigracji politycznej odnośnie roli i znaczenia Białorusi na arenie międzynarodowej. Pokazano także ocenę stosunków Białorusi z: FR, UE, WNP oraz scharakteryzowano życie diaspory białoruskiej w wybranych krajach.
  • Item
    Kształtowanie systemu politycznego Kazachstanu w latach 1991-2000. Kontekst historyczno-kulturowy
    (2013-12-09) Sudoł-Szczepaniak, Mariola; Kraszewski, Piotr. Promotor
    Kształtowanie systemu politycznego we współczesnym Kazachstanie zostało przedstawione w niniejszej pracy głównie poprzez pryzmat kolejnych aktów prawnych regulujących działalność najważniejszych organów państwa. Większość z tych ustaw powstała, bądź uległa zasadniczym zmianom z inicjatywy urzędującego prezydenta. Co więcej, ich analiza pozwala prześledzić poszczególne etapy przejmowania władzy w państwie przez konkretnego polityka w osobie Nursułtana A. Nazarbajewa. Dodatkowo, na wstępie pracy zamieszczono przegląd organizacji społeczno-politycznych na obszarze Wielkiego Stepu sięgający początków kazachskiej państwowości. Zdaniem autorki, on również pomaga zrozumieć mechanizmy wykorzystywane przez współczesną elitę rządzącą. Z perspektywy czasu kluczowym okazało się uchwalenie, przez niekonstytucyjnie samo rozwiązującą się Radę Najwyższą XII kadencji, ustawy O czasowym delegowaniu uprawnień prezydentowi i szefom lokalnej administracji dodatkowych pełnomocnictw z 10.12.1993 r. oraz ponowne rozwiązanie parlamentu w marcu 1995 r. Na podstawie tego aktu prezydent przejął pełnię władzy w państwie, zmienił konstytucję i zapewnił sobie wpływ na kształt kazachstańskiego systemu prawnego. Podsumowując pierwszą dekadę niepodległości, można stwierdzić, że w zakresie kształtowania własnego wizerunku Nursułtan Nazarbajew z powodzeniem aspirował do odgrywania roli stepowego chana. Z drugiej jednak strony, w doborze metod służących do osiągania swoich bieżących celów politycznych, niejednokrotnie bliżej mu było do stylu radzieckiego, I sekretarza Kazachskiej SRR, D. Kunajewa.
  • Item
    Rusini i ich współczesne aspiracje narodotwórcze
    (2011-06-27T09:48:20Z) Lachowicz, Magdalena; Kraszewski, Piotr. Promotor
    Celem naukowym projektu było przedstawienie komparatystycznych badań procesów narodotwórczych zachodzących wśród członków grupy rusińskiej. Analiza dotyczyła kwestii tożsamości etnicznej Rusinów karpackich, jej kształtu i etapów rozwoju. Badania stanowią zarazem próbę ukazania ocen współczesnego ruchu rusińskiego wystawianych mu przez członków społeczności lokalnych. W zakres moich zainteresowań wchodziła współczesna sytuacja grup rusińskich zamieszkujących na terenie Karpat, a więc w granicach obecnej Słowacji i Ukrainy. Główny przedział czasowy, który podlegał szczegółowej ocenie to lata 1989-2009. Wspólna sytuacja społeczna przy odmiennych losach historycznych wyzwoliła problem statusu rusińskiej mniejszości narodowej na Słowacji i Ukrainie. Niezależnie od faktu, że jako grupa etniczna stanowią całość, Rusini posiadają różne prawa w granicach poszczególnych państwowości. Decyduje to w dużym stopniu o tym, iż poszczególne zbiorowości rusińskie znajdują się na różnym poziomie rozwoju narodowego, mają inne potrzeby i wysuwają często wręcz opozycyjne żądania. Społeczność rusińska, choć funkcjonująca w wielokulturowym środowisku pogranicza, jest zbiorowością o cechach lokalnych, kulturowo homogeniczną, ze wspólną pamięcią historyczną opartą na jednolitym kodzie etnolektu.