Browsing by Author "Musiał-Karg, Magdalena. Promotor"

Now showing 1 - 2 of 2
  • Item
    Nowe media jako przestrzeń rywalizacji politycznej na przykładzie kampanii prezydenckich w Polsce w latach 1995-2015
    (2018) Stoppel, Anna; Musiał-Karg, Magdalena. Promotor
    W państwach demokratycznych, opartych na politycznym pluralizmie i konkurencji, głównym celem aktorów politycznych jest walka o władzę lub jej utrzymanie. Naturalnym działaniem jest zatem dążenie do maksymalizowania korzyści w tym obszarze. W praktyce politycznej stosuje się nowe techniki i metody oddziaływania na obywateli, aby zyskać poparcie dla siebie, swojej oferty, a w rezultacie osiągnąć sukces wyborczy. Nowe media stały się niezwykle ważną przestrzenią rywalizacji politycznej. Za główny cel pracy przyjęto określenie roli (w tym sposobów i efektów wykorzystania) nowych mediów (głównie Internetu) w rywalizacji politycznej na przykładzie polskich prezydenckich kampanii wyborczych w latach 1995-2015. Wspomniany wyżej cel podzielony został na następujące cele szczegółowe: - analiza wykorzystania nowych mediów w sferze polityki; - analiza porównawcza działań komitetów wyborczych kandydatów na urząd prezydenta RP w zakresie wykorzystania nowych mediów w praktyce prezydenckich kampanii wyborczych (w kontekście działań informujących, mobilizujących, angażujących wyborców); - określenie efektów wykorzystania Internetu w prezydenckich kampaniach wyborczych; - zbadanie, jak na przestrzeni lat rozwijały się internetowe narzędzia służące informowaniu obywateli, mobilizowaniu i angażowaniu elektoratu; - próba zarysowania perspektyw wykorzystania nowych mediów w polskich kampaniach wyborczych; - ocena ich roli w procesie rywalizacji o głosy wyborców na polskiej scenie politycznej. Główną hipotezą badawczą sformułowaną na potrzeby dysertacji jest założenie, że: w rywalizacji politycznej 2015 r. nowe media wykorzystane zostały w większym zakresie niż we wcześniejszych kampaniach wyborczych, towarzyszących prezydenckim elekcjom, a media społecznościowe były najbardziej popularnym i jednocześnie efektywnym narzędziem rywalizacji politycznej. Narzędzia polityki 2.0. i 3.0., za sprawą swego angażującego i mobilizującego wyborców potencjału, zmieniły zarówno wymiar komunikacji politycznej, jak i w znaczący sposób zmodyfikowały wyborcze strategie komunikacyjne i finansowe. Zmian tych jednak nie można określać mianem rewolucji. Mają one ewolucyjny charakter.
  • Item
    Prawa kobiet w programach partii politycznych a partycypacja Polek w życiu publicznym po 1989 roku
    (2023) Kaczmarek, Jolanta; Musiał-Karg, Magdalena. Promotor; Lubik-Reczek, Natasza. Promotor pomocniczy
    W systemie demokratycznym kwestia równego udziału kobiet i mężczyzn w rządzeniu państwem jest fundamentalną zasadą prawa międzynarodowego, Unii Europejskiej i Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Stanowi zwieńczenie starań pokoleń kobiet o zrównanie przywilejów obywatelskich całego społeczeństwa. Polki otrzymały prawa wyborcze w 1918 r., co nie oznaczało automatycznego wyrównania reprezentacji obu płci na wysokich stanowiskach państwowych. Polityka II Rzeczypospolitej, Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej oraz III Rzeczpospolitej stereotypowo wiązała zarządzanie z płcią męską. Bariery o charakterze kulturowym, socjoekonomicznym i politycznym, ograniczające kobiece zaangażowanie publiczne, okazały się trudne do wyeliminowania. Partie z różnych stron sceny politycznej nie wykazywały zainteresowania wspieraniem kobiecego akcesu do sfery publicznej. Obecnie kierują pod adresem żeńskiego elektoratu szeroką gamę postulatów dotyczących rozmaitych sfer życia. Warto odnotować, że po 1989 r. liczba kobiet w organach władzy ustawodawczej i wykonawczej zwiększyła się, choć w dość ograniczonym stopniu. Przedmiot badawczy podejmowany w niniejszej dysertacji stanowią zagadnienia obecności kwestii kobiecych w programach polskich ugrupowań politycznych oraz skali partycypacji kobiet w organach władzy ustawodawczej i wykonawczej. Zasadniczym celem rozprawy doktorskiej jest próba odpowiedzi na pytania o zakres obecności kwestii praw kobiet w programach polskich partii politycznych i jego przełożenie na zwiększenie udziału Polek w życiu politycznym. Ramy czasowe dysertacji obejmują lata 1989-2022. In a democratic system, the issue of equal participation of women and men in the governance of the state is a fundamental principle of international law, the European Union law and the Constitution of the Republic of Poland. It represents the culmination of the efforts of generations of women to equalise the civic privileges of society as a whole. Polish women were granted electoral rights in 1918, which did not mean an automatic equal representation of both sexes in high state positions. The politics of the Second Republic, the Polish People's Republic and the Third Republic stereotypically associated governance with the male gender. Barriers of a cultural, socio-economic and political nature, limiting female public involvement, proved difficult to eliminate. Parties on different sides of the political scene have shown no interest in supporting women's entry into the public sphere. Nowadays, they address a wide range of demands to the female electorate concerning various spheres of life. It is worth noting that after 1989, the number of women in the legislative and executive branches of government increased, albeit to a rather limited extent. The research subject addressed in this dissertation is the presence of women's issues in the programmes of Polish political groupings and the extent of women's participation in legislative and executive bodies. The fundamental aim of the dissertation is to attempt to answer questions about the extent to which women's rights issues are present in the programmes of Polish political parties and how this translates into increased political participation by Polish women. The timeframe of the dissertation is 1989-2022.