Browsing by Author "Skoczylas, Andrzej. Promotor"
Now showing 1 - 6 of 6
Results Per Page
Sort Options
Item Partnerstwo publiczno-prywatne jako wyzwanie dla polskiej administracji publicznej. Rozważania na tle prawnoporównawczym(2015-04-07) Czajka, Aleksandra; Skoczylas, Andrzej. PromotorCelem przygotowanej rozprawy doktorskiej jest dokonanie analizy i porównania prawnych form współdziałania sektora publicznego i prywatnego w ramach partnerstwa publiczno - prywatnego („PPP”) w Polsce i w Hiszpanii. Analiza konstrukcji prawnych pozwalających na podejmowanie inicjatyw partnerskich w Hiszpanii - państwie będącym liderem w zakresie realizacji inwestycji infrastrukturalnych w ramach modelu PPP - ma na celu wskazanie właściwego kierunku działań legislacyjnych dla polskiego prawodawcy, który stoi przed wyzwaniem stworzenia spójnego i opartego na przejrzystych zasadach systemu współpracy podmiotów publicznych i prywatnych. Aktualnie obowiązująca w Polsce ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz. U. z 2009 r. Nr 19, poz. 100, ze. zm.) nie spowodowała istotnie większego zaangażowania ze strony podmiotów publicznych oraz potencjalnych partnerów prywatnych podejmowaniem realizacji projektów w tej formule. Problemy z wdrażaniem koncepcji PPP wynikają po części z faktu, iż pojęcie partnerstwa publiczno-prywatnego nie zostało jeszcze szczegółowo zdefiniowane. W efekcie termin ten często jest nadużywany, a jego mianem określa się przedsięwzięcia, które z PPP nie mają wiele wspólnego. Okoliczność ta uzasadnia potrzebę podjęcia rozważań mających na celu uzupełnienie stanu deficytu w zakresie wiedzy na temat zasad funkcjonowania partnerstwa oraz udoskonalenie narządzi realizacji przedsięwzięć publicznych w omawianej formule współpracy międzysektorowej.Item Podstawy prawne skargi kasacyjnej w postępowaniu sądowoadministracyjnym(2010-02-16T13:21:38Z) Piątek, Wojciech; Skoczylas, Andrzej. PromotorPodstawy prawne skargi kasacyjnej rozumiane jako określone ustawowo uchybienia, stanowią jej najważniejszą część składową, wywierającą decydujący wpływ na zakres i intensywność kontroli sprawowanej przez Naczelny Sąd Administracyjny. Przedmiotem rozprawy doktorskiej jest analiza podstaw prawnych pod kątem ich zgodności z Konstytucją RP oraz aktami prawa międzynarodowego. Doniosłym zagadnieniem było również poddanie analizie poszczególnych form naruszenia prawa materialnego i procesowego oraz określenie występujących pomiędzy nimi zależności. W konkluzji pracy sformułowany został wniosek, że obecna konstrukcja podstaw prawnych umożliwia dokonanie rzetelnej i pełnej kontroli zaskarżonego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego przez Naczelny Sąd Administracyjny. Szeroka interpretacja podstaw prawnych zapewnia stronie prawo do sądu, do sprawiedliwego procesu oraz dwuinstancyjnego postępowania sądowego.Item Postępowanie organów administracji publicznej w sprawach z zakresu pomocy społecznej(2014-05-13) Wątroba, Mirosław; Skoczylas, Andrzej. PromotorCelem rozprawy jest uaktualnienie i uporządkowanie poglądów dotyczących postępowania administracyjnego w sprawach z zakresu pomocy społecznej, który to cel jest dopełnieniem jej waloru naukowego. W pracy wykazano zasadność odrębności, ich wpływ na realizację podstawowych celów pomocy społecznej oraz przedstawiono argumentację za dalszymi zmianami. Starano się wykazać, że pośród świadczeń z pomocy społecznej nie ma świadczeń stricte roszczeniowych. Analiza orzecznictwa samorządowych kolegiów odwoławczych, wojewódzkich sądów administracyjnych oraz NSA daje uzasadnione podstawy do stwierdzenia, że interpretacja przepisów prawa z tej sfery nosi znamiona społecznej, ukierunkowanej na ochronę osoby ludzkiej przed sytuacjami czy okolicznościami mogącymi spowodować nieodwracalne skutki. W związku z tym zaproponowano powołanie dodatkowych zasad postępowania, bez których ta sfera prawa administracyjnego nie może osiągnąć postawionych przed nią celów. Praca w sposób bezpośredni postuluje zasadność wprowadzenia do Kodeksu postępowania administracyjnego oraz ustawy o pomocy społecznej umowy administracyjnej, wskazując argumentację przemawiającą za poszczególnymi propozycjami. W ramach metody prawno-porównawczej zestawiono, tytułem przykładu, regulacje polskiego postępowania w sprawach pomocy społecznej z instytucjami proceduralnymi przyjętymi w prawie czeskim.Item Rola pełnomocnika w postępowaniu sądowoadministracyjnym(2011-09-22T08:43:52Z) Grego, Małgorzata; Skoczylas, Andrzej. PromotorPierwszy rozdział pracy porusza kwestię istoty pełnomocnictwa procesowego. Celem rozdziału drugiego było wykazanie, że jednym z elementów prawa do sądu jest także prawo do bycia reprezentowanym przez pełnomocnika. Kwestia udzielenia pełnomocnictwa i jego formy, analizowana w rozdziale trzecim, stanowi element kluczowy dla rozważania roli pełnomocnika w postępowaniu sądowo-administracyjnym. W rozdziale czwartym omówiono zakres pełnomocnictwa procesowego. W piątym rozdziale przeanalizowano pozycję pełnomocnika w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Uprawnionych do reprezentacji podzielono na podgrupy, tj.: pełnomocników profesjonalnych, wśród których znajdują się adwokaci, radcy prawni i prawnicy zagraniczni; quasi-profesjonalnych, czyli doradców podatkowych i rzeczników patentowych oraz nieprofesjonalnych. Rozdział szósty koncentruje się na zakończeniu stosunku pełnomocnictwa.Item Rozstrzygnięcia administracyjne w procesie przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych(2011-12-05T12:03:12Z) Bryś, Wojciech; Skoczylas, Andrzej. PromotorW ostatnich latach daje się zauważyć intensywny wzrost liczby inwestycji drogowych realizowanych na terenie kraju. Bezprecedensowa skala tego zjawiska jest wynikiem przystąpienia Polski do Unii Europejskiej i pozyskania dodatkowych środków finansowych na ten cel. Podejmowane w tym zakresie działania faktyczne ukazały jednak wiele słabych punktów prawa. Procedury lokalizacji inwestycji i przymusowego wykupu gruntów na cele publiczne, takie jak inwestycje w zakresie dróg publicznych, wymagają rozwiązań szczególnych, uwzględniających ich liniowy charakter. Najważniejszym aktem prawnym regulującym procedurę przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych w Polsce jest ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.). To właśnie na gruncie tej ustawy uregulowano tryb postępowania w zakresie „zezwolenia na realizację inwestycji drogowej”, którym rozstrzyga się o kwestiach związanych z lokalizacją inwestycji, nabywaniem praw do nieruchomości niezbędnych do jej realizacji oraz pozwoleniem na budowę. Ta sama ustawa wprowadza ponadto szereg szczególnych rozwiązań w zakresie procedury zmierzającej do ustalenia wysokości i wypłaty odszkodowań za nieruchomości przejęte pod budowę dróg, które co do zasady zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2010 r. Nr 102 poz.651 z późn. zm.). Kolejnym interesującym rozwiązaniem, o jakim mowa w przepisach tej ustawy, jest tryb postępowania zmierzający do wymierzania kar za nieterminowe wydanie decyzji przez organy administracji publicznej, co miało na celu ograniczenie czasu procedowania i umożliwienie inwestorom bezzwłoczne przystąpienie do realizacji inwestycji.To właśnie ze względu na ów „szczególny” i „epizodyczny” charakter ustawa ta doczekała się miana „specustawy”. Oznacza to, że ze względu na rozmiary i liczbę inwestycji drogowych zdecydowano się na wprowadzenie w tym zakresie uproszczonego trybu postępowania, ale tylko na określony czas tj. do dnia 31 grudnia 2020 r.Spośród innych aktów prawnych ważnych dla trybu procedowania w zakresie przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych należy wskazać na ustawę z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98 poz.1071 z późn. zm.), która normuje postępowanie przed organami administracji publicznej w należących do właściwości tych organów sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych, a ponadto na przepisy ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2008 r. nr 199, poz. 1227), która stanowi podstawę prawną do prowadzenia postępowania w sprawie ocen oddziaływania na środowisko i udziału w nim społeczeństwa. Rozważania nad przedmiotem pracy należało poprzedzić udzieleniem odpowiedzi na podstawowe pytanie, o to które spośród obowiązujących procedur administracyjnych dają możliwość przygotowania i realizacji dróg publicznych, a także ustalić zakres znaczeniowy niezdefiniowanego pojęcia „inwestycji w zakresie dróg publicznych”. Rozdział 1 pracy został poświęcony analizie znaczeniowej pojęć „droga”, „droga publiczna” oraz „inwestycja” obowiązujących na gruncie innych ustaw, dokonanej z uwzględnieniem całokształtu przepisów ustawy o inwestycjach drogowych. Dopiero tak zakreślony przedmiot rozważań pozwolił na dalszą analizę przepisów procesowych. Proces przygotowania i realizacji inwestycji drogowych składa się w istocie z kilku niezależnych procedur administracyjnych. W rozdziale 2 pracy zostały omówione najważniejsze spośród występujących postępowań, w szczególności: 1. uzyskania „Decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach”, która jest wymagana w przypadku przedsięwzięć mogących zawsze znacząco lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Analiza obejmuje najistotniejsze elementy postępowania, zwracając uwagę na formalnoprawne wymagania wniosku i innych dokumentów związanych z postępowaniem (przede wszystkim raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko), właściwość organów, rolę procesową wnioskodawcy, udział stron postępowania w tym także organizacji ekologicznych. Praca odnosi się ponadto do procedur udziału społeczeństwa, uzyskania wymaganych ustawą opinii i uzgodnień, ustalenia zakresu raportu oraz kwalifikacji przedsięwzięcia do oceny oddziaływania na środowisko;2. uzyskania „Decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej”, która stanowi podstawową, ale nie jedyną możliwość realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. Tego rodzaju decyzja może być jednak wydana wyłącznie na podstawie wniosku właściwego zarządcy drogi publicznej. Jej rozstrzygniecie odnosi się zarówno do kwestii lokalizacji inwestycji, nabywania gruntów, jak i pozwolenia na budowę. Do kluczowych elementów decyzji należą oznaczenie nieruchomości lub ich części, które stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego (wywłaszczenie jest dopuszczalne wyłącznie na cele publiczne), wyznaczenie linii rozgraniczających teren inwestycji, zatwierdzenie projektu budowlanego i uwzględnienie wymagań dotyczących ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich. Analiza obejmuje najistotniejsze i najbardziej kontrowersyjne elementy procedury, takie jak treść wniosku wszczynającego postępowanie, kwestie podmiotów uprawnionych do żądania wydania decyzji, właściwości organów administracji publicznej, udział stron postępowania, doręczanie pism w drodze publicznego ogłoszenia, a ponadto kwestie egzekucyjnego odebrania nieruchomości, postępowania przed organem wyższego stopnia oraz wybrane aspekty postępowania sądowoadministracyjnego. W pracy zostały omówione ponadto niektóre zagadnienia o charakterze materialnoprawnym, w szczególności związane z nabywaniem praw do nieruchomości;3. ustalenia odszkodowań za prawa do nieruchomości przejętych pod inwestycje drogowe. Ten etap procesu inwestycyjnego, choć pozostaje bez znaczenia dla samej budowy drogi, jest niezwykle istotny z punktu widzenia ochrony interesów osób pozbawionych praw do nieruchomości. Pamiętając bowiem, że ostateczna „Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej" zatwierdza podział nieruchomości i stanowi podstawę do dokonania wpisu w księgach wieczystych, a wywłaszczenie jest dopuszczalne jedynie za „słusznym odszkodowaniem", w pracy zostały poruszone kwestie ustalenia odszkodowania we „właściwej”, czy też „sprawiedliwej” wysokości, uwzględniającej „wartość rynkową” nieruchomości, a także przewidziane w ustawie dodatki do odszkodowania w postaci 5% uzgodnionej wartości odszkodowania (jeśli nieruchomość zostanie wydana zarządcy drogi w stosownym, skróconym terminie), czy też w postaci dodatkowej kwoty 10.000 zł w przypadku, jeśli wywłaszczenie obejmuje nieruchomości wykorzystywane na cele mieszkalne. Rozdział 3 pracy został poświęcony analizie porównawczej rozwiązań obowiązujących na gruncie systemów prawnych innych państw Unii Europejskiej, w szczególności Niemiec, Hiszpanii oraz Wielkiej Brytanii. W tej części pracy ukazane zostały różne sposoby lokalizacji inwestycji (poprzez plany zagospodarowania przestrzennego lub decyzje indywidualne), a także nabywania praw do nieruchomości pod budowę inwestycji celu publicznego. Rozdział ten zawiera nie tylko analizę obowiązujących rozwiązań, ale i pewne wskazówki, co do ewentualnej możliwości zastosowania wybranych rozwiązań na gruncie prawa polskiego.Item Zaskarżalność postanowień wojewódzkich sądów administracyjnych(2019) Terlega, Jakub; Skoczylas, Andrzej. PromotorPrzedmiotem rozprawy doktorskiej są szeroko rozumiane zagadnienia związane z zaskarżalnością orzeczeń wydawanych w postępowaniach przed sądami administracyjnymi ze szczególnym uwzględnieniem zaskarżalności postanowień. Zasadniczym celem rozprawy jest próba odpowiedzi na pytanie, czy model zaskarżalności postanowień wojewódzkich sądów administracyjnych odpowiada specyfice postępowania sądowoadministracyjnego oraz aktualnym potrzebom obrotu prawnego. W szczególności zaś, czy ukształtowane przez ustawodawcę przepisy postępowania odwoławczego zapewniają odpowiednią efektywność i realizację zasady szybkości postępowania. Praca składa się ze wstępu, ośmiu rozdziałów merytorycznych i podsumowania. W pierwszym rozdziale zaprezentowano tematykę związaną z postanowieniami wojewódzkich sądów administracyjnych. Drugi rozdział rozprawy dotyczy konstytucyjnych podstaw możliwości zaskarżenia sądowych. Następnie skupiono się na analizie wybranych zagadnień związanych z tworzeniem systemu środków zaskarżenia w postępowaniach przed sądami administracyjnymi, w tym na doświadczeniach ustawodawcy we wprowadzaniu mechanizmów zaskarżenia poziomego w różnych postępowaniach sądowych. Kolejne rozdziały koncentrują się wokół skargi kasacyjnej, stanowiącej środek odwoławczy o podstawowym znaczeniu w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Dalsze rozdziały odnoszą się do zażalenia i przebiegu postępowania zażaleniowego, które pełni rolę uzupełniającą w procesie sądowym. Rozdział ósmy dotyczy innych środków prawnych przysługujących od postanowień.