Browsing by Author "Wojtczak, Maria. Promotor"

Now showing 1 - 2 of 2
  • Item
    Gdy słowo musi być posłuszne dźwiękowi. Librecista Ryszard Wagner i jego Pierścień Nibelunga
    (2016) Kochanowska, Agata; Wojtczak, Maria. Promotor
    Praca podejmuje zagadnienie relacji słowa i dźwięku jako tworzywa artystycznego oper Ryszarda Wagnera. Próbuje wypełnić lukę w bogatym dorobku badań wagnerologicznych, w których kwestia stosunku warstwy słownej do muzycznej w dziełach autora idei „Gesamtkunstwerk” wciąż pozostaje otwarta, a pytanie o relację słowa i dźwięku w praktyce twórczej Wagnera nadal nie doczekało się udokumentowanej analitycznie odpowiedzi. Zastosowaną w pracy metodą zbadania tej relacji stała się porównawcza analiza tekstów librett i partytur tetralogii Pierścień Nibelunga. Praca dzieli się na trzy części. Pierwsza referuje metodologiczny, teoretyczny i historyczny kontekst przeprowadzanych badań. W drugiej zmiany, wprowadzone przez Wagnera do partytur w porównaniu z uprzednimi względem nich w porządku czynności twórczych librettami, zostały opisane, ujęte w porządku typologicznym, a następnie zinterpretowane z wykorzystaniem narzędzi analizy literaturoznaczej i muzykologicznej. W części trzeciej wszystkie te zmiany zostały wypisane i skatalogowane. Przeprowadzone analizy prowadzą do wniosku, że w Pierścieniu Nibelunga warstwa muzyczna jest uprzywilejowana względem warstwy literackiej. Wielowymiarowe napięcie, uwidaczniające się w relacji słowa i dźwięku, jest więc w twórczości operowej Wagnera rozładowywane poprzez uznanie prymatu dźwięku, wbrew dekla¬racjom formułowanym w jego pismach teoretycznych.
  • Item
    Miasto Poznań w literaturze niemieckojęzycznej (1772-1918)
    (2012-10-05T10:58:50Z) Greser, Ewa; Wojtczak, Maria. Promotor
    Praca „Miasto Poznań w literaturze niemieckojęzycznej (1772-1918)” stanowi próbę przedstawienia i przeanalizowania literackiego ujęcia miasta Poznania w niemieckojęzycznych tekstach literackich powstałych w latach 1772-1918. Punkt wyjścia dla analizy stanowi literacka przestrzeń, stojąca w opozycji do rzeczywistej przestrzeni miasta, którą tworzą fikcjonalne i nie-fikcjonalne teksty literackie, zgrupowane w trzech gatunkowo odmiennych segmentach, dodatkowo odpowiadających trzem różnorakim perspektywom spojrzenia na literacką kreację miasta, jako przestrzeni postrzeganej, wspominanej i opowiedzianej. Pierwszą grupę stanowią relacje z podróży, wspomnienia, zapiski pamiętnikarskie oraz listy, które tematyzują Poznań i które jako swoiste dokumenty historii tworzą literacką przestrzeń doświadczoną, najbardziej wierną rzeczywistemu obrazowi miasta. Drugą grupę stanowią wspomnienia z dzieciństwa przeżytego w Poznaniu, jako teksty autobiograficzne, które zarysowują wspomnieniową przestrzeń miasta. Trzecią grupę tworzą teksty prozatorskie, powieści, nowele i opowiadania, w których literacka przestrzeń miasta jest jednocześnie przestrzenią narracyjną, będącą rezultatem epickiego przetworzenia elementów rzeczywistego miasta.