Doktoraty (WPiA)
Permanent URI for this collection
Browse
Browsing Doktoraty (WPiA) by Issue Date
Now showing 1 - 20 of 240
Results Per Page
Sort Options
Item Uznanie zagranicznych postępowań upadłościowych na podstawie rozporządzenia Rady (WE) Nr 1346/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego(2010) Armatowska, Marta; Zedler, Feliks. PromotorWprowadzenie do głównego tematu całej pracy stanowią uwagi ogólne o rozporządzeniu Rady (WE) Nr 1346/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego: tło historyczne cele rozporządzenia, jego zakres zastosowania, struktura i stosunek do prawa krajowego oraz do umów międzynarodowych, a także problem jurysdykcji krajowej w sprawach upadłościowych. Następnie zostały przeanalizowane, dotyczące ściśle tematu pracy, kwestie uznania zagranicznego postępowania upadłościowego i jego przedmiotu, odmowy uznania zagranicznego postępowania upadłościowego, skutków uznania zagranicznych postępowań upadłościowych, uprawnień zarządcy do podejmowania działań na terytorium Państwa Członkowskiego, w którym nastąpiło uznanie. Wobec faktu, że skutki uznania postępowania upadłościowego w innych Państwach Członkowskich są takie, jak określa prawo państwa wszczęcia postępowania upadłościowego, Autorka zajęła się także zagadnieniem prawa właściwego dla wszczęcia i prowadzenia postępowania upadłościowego i jego skutków.Item Podstawy prawne skargi kasacyjnej w postępowaniu sądowoadministracyjnym(2010-02-16T13:21:38Z) Piątek, Wojciech; Skoczylas, Andrzej. PromotorPodstawy prawne skargi kasacyjnej rozumiane jako określone ustawowo uchybienia, stanowią jej najważniejszą część składową, wywierającą decydujący wpływ na zakres i intensywność kontroli sprawowanej przez Naczelny Sąd Administracyjny. Przedmiotem rozprawy doktorskiej jest analiza podstaw prawnych pod kątem ich zgodności z Konstytucją RP oraz aktami prawa międzynarodowego. Doniosłym zagadnieniem było również poddanie analizie poszczególnych form naruszenia prawa materialnego i procesowego oraz określenie występujących pomiędzy nimi zależności. W konkluzji pracy sformułowany został wniosek, że obecna konstrukcja podstaw prawnych umożliwia dokonanie rzetelnej i pełnej kontroli zaskarżonego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego przez Naczelny Sąd Administracyjny. Szeroka interpretacja podstaw prawnych zapewnia stronie prawo do sądu, do sprawiedliwego procesu oraz dwuinstancyjnego postępowania sądowego.Item Wpływ oskarżonego na przebieg postępowania w sprawach z oskarżenia prywatnego w polskim procesie karnym(2010-03-26T12:13:02Z) Mazur, Paweł; Stachowiak, Stanisław. PromotorCelem autora jest przedstawienie wpływu oskarżonego na przebieg postępowania w sprawach z oskarżenia prywatnego. Rozważania zawarte w rozprawie miały rozwiązać ( czy proponować rozwiązania) kilku problemów. Po pierwsze, nieodzowne było dekodowanie kompetencji oskarżonego w oparciu o przepisy prawa procesowego. Nie sposób uniknąć odpowiedzi na pytanie, czy obecny model postępowania w sprawach z oskarżenia prywatnego zapewnia oskarżonego należytą przestrzeń dla aktywności procesowej. Innym zagadnieniem podjętym w pracy jest wytyczenie granic obecnych kompetencji oskarżonego w świetle takich celów procedury karnej jak ochrona prawnie chronionych interesów pokrzywdzonego, uzyskanie rozstrzygnięcia w sprawie w rozsądnym terminie, ustalenie sprawcy i pociągnięcie go do odpowiedzialności karnej.Item Rola Policji w polskim postępowaniu karnym(2010-04-09T07:32:37Z) Nitkowski, Krzysztof; Stachowiak, Stanisław. PromotorZadaniem pracy było zaprezentowanie roli Policji w polskim procesie karnym. Analizy dokonano w oparciu o regulacje prawne, literaturę i orzecznictwo. Wymiar praktyczny przedstawiono w ujęciu statystycznym. Porównawczo uwzględniono obraz roli Policji w procedurze karnej niemieckiej i austriackiej. Praca zawiera siedem rozdziałów, wstęp i uwagi końcowe. Rozdział I obejmuje rozważania dotyczące zadań i uprawnień Policji, w tym zadań, jakie wobec Policji stawia współczesne państwo. Rozdział II dotyczy ewolucji uprawnień i zadań Policji w polskim postępowaniu karnym.Rozdział III stanowi analizę szerokiej problematyki roli Policji w postępowaniu przygotowawczym. W rozdziale IV omówiono znaczenie czynności operacyjno-rozpoznawczych dla postępowania karnego.Rozdział V dotyczy roli Policji w stadium jurysdykcyjnym z uwzględnieniem postępowań szczególnych. W rozdziale VI przedstawiono rolę Policji w postępowaniu karnym wykonawczym. W rozdziale VII w aspekcie prawnoporównawczym wzięto pod uwagę rolę Policji w postępowaniu karnym w Niemczech i Austrii.Przyjęta konstrukcja pozwoliła na kompleksową analizę tematu, biorąc m.in. pod uwagę obszerność zagadnienia, czy też fakt, iż wśród uczestników postępowania karnego Policję wyróżnia wielość zadań i funkcji, które spełnia w procesie karnym.Item Postępowanie wieczystoksięgowe(2010-04-20T06:16:58Z) Mysiak, Piotr; Knoppek, Krzysztof. PromotorGłówną tezą pracy jest twierdzenie, że postępowanie wieczystoksięgowe jest szczególnym rozwiązaniem na gruncie postępowania cywilnego, co wynika z konieczności realizacji funkcji ksiąg wieczystych i rozpoznawania bardzo dużej ilości spraw. Praca została podzielona została na osiem rozdziałów: 1) księgi wieczyste – geneza i rozwój, przedmiot, budowa oraz funkcje; 2) stosunek postępowania wieczystoksięgowego do innych postępowań; 3) podmioty postępowania wieczystoksięgowego; 4) wszczęcie postępowania wieczystoksięgowego; 5) podstawa wpisu do księgi wieczystej; 6) kognicja sądu w postępowaniu wieczystoksięgowym; 7) orzeczenia w postępowaniu wieczystoksięgowym i 8) środki zaskarżenia w postępowaniu wieczystoksięgowym. Analiza wyżej wskazanych zagadnień pokazuje jak w postępowaniu wieczystoksięgowym osiągnięto kompromis pomiędzy koniecznością sprawnego rozpatrywania dużej ilości spraw i zapewnienia bezpieczeństwa obrotu nieruchomościami.Item Microsoft, Problematyczny Sukces? Historia o Licencjach Przymusowych i Doktrynie Koniecznej Infrastruktury, perspektywa Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej(2010-05-20T11:27:36Z) Szot, Patrycja; Kępiński, Marian. PromotorR. 1 opis wzajemnych relacji prawa własności intelektualnej („IP”) i konkurencji w USA i UE. R. 2 szczegółowy opis doktryny koniecznej infrastruktury. R. 3 przegląd orzecznictwa US i UE dot. doktryny koniecznej infrastruktury. R. 4 szczegółowy opis sprawy Microsoft. R. 5 omówienie sprawy Microsoft w kontekście efektu sieci i tradycyjnych licencji przymusowych. Tutaj rozważono obecny Unijny standard licencji oraz znaczenie decyzji Trinko w USA. R. 6 propozycje ogólnych wytycznych do stosowania licencji przymusowych oraz podsumowanie tendencji orzeczniczych i standardów licencji przymusowych w USA i UE oraz rozważania na temat wymogu ‘dwóch rynków’ w sprawach doktryny koniecznej infrastruktury. Konkluzje: 1) wrodzony konflikt pomiędzy IP a prawem konkurencji nie istnieje; 2) instrumentom kontroli pozycji rynkowej przewidzianym przez IP służy pierwszeństwo przed instrumentami pr. konkurencji ale nie wyłączność; 3) ogólne zasady prawa konkurencji stanowią wystarczającą podstawę do uzasadnienia przymusowego dostępu do dóbr chronionych IP; 4) stosowanie doktryny koniecznej infrastruktury nie wymaga wyróżnienia dwóch rynków; 5) rynki ze zjawiskiem sieci będą podatne na stosowanie doktryny koniecznej infrastruktury; 6) zjawisko efektu sieci odegrało ważną rolę w rozstrzygnięciu sprawy Microsoft w USA; w EU sprawa była rozważana przez pryzmat doktryny koniecznej infrastruktury i jej rezultatem jest modyfikacja standardu licencji przymusowej; 7) stosunek do licencji przymusowych w Stanach i Europie opiera się na tych samych założeniach, choć sądy w Stanach są zdecydowanie łagodniejsze dla właścicieli IP.Item Analiza krytyczna prac kodyfikacyjnych Komisji Prawa Międzynarodowego ONZ nad odpowiedzialnością międzynarodową państw(2010-05-26T11:42:36Z) Zbaraszewska, Anna; Sandorski, Jan. PromotorNa 53 sesji (2001 r.) Komisja Prawa Międzynarodowego ONZ przyjęła ostateczny tekst projektu artykułów o odpowiedzialności państw za czyny międzynarodowo bezprawne oraz projektu artykułów o zapobieganiu szkodzie transgranicznej powstającej na skutek prowadzenia niebezpiecznej działalności. W 2006 r. zakończono prace nad drugą częścią tematu „Odpowiedzialności za szkodliwe następstwa działań nie zakazanych przez prawą międzynarodowe”, tj. alokacją strat. „Odpowiedzialność międzynarodowa” oznacza nowy stosunek prawny powstały w konsekwencji naruszenia przez państwo zobowiązania międzynarodowego. O treści stosunku decydują normy wtórne określające skutki prawne niezgodnego z normami pierwotnymi zachowania państwa. Międzynarodowo bezprawny czyn państwa ma miejsce wówczas, gdy: zachowanie polegające na działaniu lub zaniechaniu może być przypisane państwu na mocy prawa międzynarodowego; stanowi naruszenie jego zobowiązania międzynarodowego. Odpowiedzialność za działania nie zakazane przez prawo międzynarodowe bazuje na normach pierwotnych. W skład pakietu wchodzą: obowiązek zapobiegania, informowania, negocjowania i wyrównania szkody transgranicznej. Szkodą transgraniczną jest szkoda ujawniająca się na terytorium lub w ramach jurysdykcji lub kontroli sąsiedniego państwa. Jej źródłem jest niebezpieczna działalność prowadzona w państwie pochodzenia.Item Derogacja w analizach teoretycznoprawnych(2010-05-28T09:00:46Z) Hermann, Mikołaj; Wronkowska, Sławomira. PromotorCelem pracy jest pogłębiona charakterystyka i porównanie najbardziej reprezentatywnych koncepcji derogacji sformułowanych w polskiej i światowej literaturze teoretycznoprawnej przez: Adolfa Merkla, Hansa Kelsena, Rudolfa Thienela, Riccardo Guastiniego, Josepa Aguiló Reglę, Carlosa Eduarda Alchourróna, Eugenio Bulygina, Leszka Nowaka, Wiesława Langa i Beatę Kanarek. Zawarta w pracy analiza pozwala udzielić odpowiedzi na pytanie o możliwe sposoby postrzegania uchylenia. Przedstawione ujęcia derogacji zdaje się przy tym więcej dzielić niż łączyć, a zróżnicowanie rozwiązań okazuje się przede wszystkim konsekwencją odmiennego stosunku poszczególnych teoretyków prawa do zagadnienia temporalnego aspektu norm prawnych. Poza omówieniem ogólnych założeń przyjętych przez wymienionych autorów podstawowym zadaniem, które zostało zrealizowane w pracy, było ustalenie, co jest przedmiotem derogacji, w jaki sposób się jej dokonuje, jakie skutki ona wywołuje, w jakim momencie skutki te występują, czy możliwe jest ich cofnięcie i czy derogację materialną należy traktować jako rodzaj derogacji, a także rozstrzygnięcie, jakie funkcje pełni przepis uchylający oraz jakie powiązania zachodzą pomiędzy czynnościami ustanowienia i uchylenia przepisu prawnego lub normy prawnej.Item Przestępstwa zagrożenia abstrakcyjnego i konkretnego(2010-05-31T08:03:39Z) Hryniewicz, Elżbieta; Zawłocki, Robert. PromotorPrzedmiotem pracy jest kompleksowa analiza czynów zabronionych abstrakcyjnego i konkretnego zagrożenia, która jest przeprowadzana w polskiej doktrynie po raz pierwszy. W pracy zbadano podstawy wyznaczania granic zabronionego zachowania, i tym samym granic ingerencji prawa karnego, przy uwzględnieniu funkcji tego prawa. Za taką podstawę uznano przy każdym czynie zabronionym zagrożenie istotnej społecznej wartości (dobra prawnego), jako wynik naruszenia reguł ostrożnego postępowania z danym dobrem. Z uwagi na sposób ujęcia zagrożenia w treści ustawy karnej czyny zabraniające zagrażania dóbr prawnych podzielono na czyny zabronione abstrakcyjnego i konkretnego zagrożenia. Zaobserwowano przy tym, że podział ten nie pokrywa się z podziałem na przestępstwa formalne i materialne (opartym na konstrukcji czynu zabronionego). Ostatecznie stwierdzono, że dokonany na etapie kryminalizacji i odtworzony na etapie wykładni podział na czyny zabronione abstrakcyjnego (potencjalnego) i konkretnego (realnego) zagrożenia uzyskuje znaczenie na etapie stosowania prawa. Na tym etapie określa on sposób weryfikacji (od strony negatywnej lub pozytywnej) istnienia zagrożenia przedmiotu ochrony jako koniecznej przesłanki istnienia czynu zabronionego. W pracy zbadano nadto miejsce zagrożenia w strukturze przestępstwa i znaczenie zagrożenia na etapie wymierzania sankcji karnej i wykonywania orzeczonej kary.Item Ewolucja instrumentów prawnych ochrony zabytku ruchomego(2010-10-22T07:45:22Z) Jagielska-Burduk, Alicja; Borkowska-Bagieńska, Ewa. PromotorPrzedmiotem pracy jest ewolucja instrumentów prawnych ochrony zabytku ruchomego w prawie polskim. Prezentowana praca poza opracowaniem statusu zabytku ruchomego w trzech analizowanych aktach normatywnych: rozporządzeniu o opiece nad zabytkami z 1928 r. , ustawie o ochronie dóbr kultury z 1962 r. oraz ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z 2003 r. ma zakończyć się podsumowaniem rezultatów współczesnej debaty nad zabytkami, której uczestnicy zastanawiają się, jak daleko sięga ochrona zabytków, czy powinna opierać się o ograniczenia prawa własności lub czy należałoby wprowadzić zupełnie nową konstrukcję prawną. Inspiracją dla powstania pracy była wypowiedź nieżyjącego, wybitnego znawcy prawa ochrony zabytków Jana Piotra Pruszyńskiego, w której uznał, iż dyskusja na temat ochrony zabytków powinna toczyć się stale i przedstawiać ciągle nowe, weryfikowane okolicznościami poglądy jej uczestników . Prezentowana praca ma za zadanie nie tylko stanowić jeden z głosów w tej dyskusji, lecz także ukazać dotychczasowy rozwój ochrony zabytku ruchomego.Item Charakter prawny zadaniowego czasu pracy(2010-12-02T09:18:37Z) Ratajczak, Małgorzata; Niedbała, Zdzisław. PromotorCelem rozprawy jest uporządkowanie wiedzy o zadaniowym czasie pracy. Wedle naczelnej tezy pracy tzw. zadaniowy czas pracy nie mieści się w prawnej definicji stosunku pracy oraz w prawnej definicji czasu pracy. Zasadnicze pytanie dotyczy tego, jaki kształt prawny powinien otrzymać ten system czasu pracy. Rozprawa składa się z ośmiu rozdziałów, wstępu oraz zakończenia. Rozdział pierwszy zawiera opis społeczno-gospodarczych uwarunkowania formuł zatrudnienia. Rozdział drugi zawiera analizę pojęcia stosunku pracy. W rozdziale trzecim przeprowadzono analizę obecnie funkcjonującej definicji czasu pracy. Przedmiotem dociekań jest próba wykazania, że zadaniowy system czasu pracy nie mieści się w definicji prawnej pojęcia: czas pracy. W rozdziale czwartym podjęto rozważania na temat wyniku pracy pracowników zadaniowych oraz rozkładu ryzyka. Dalszy, piąty rozdział przybliża uregulowania prawne form pracy podobnych do systemu zadaniowego. W szóstym rozdziale zostały przedstawione propozycje uregulowania najważniejszych kwestii dotyczących omawianej materii. Zasugerowano, by zadaniowy czas pracy uregulować jako tzw. pracę zadaniową, która mogłaby funkcjonować jako zatrudnienie nietypowe z umocowania art. 303 k.p. Siódmy rozdział zawiera koncepcję uregulowania zadaniowego czasu pracy jako odrębnej części kodeksu pracy, do której poszczególne instytucje kodeksu pracy stosowałyby się w formie zmodyfikowanej. W ósmym rozdziale poddano analizie zasadność stosowania lub wyłączenia stosowania zadaniowego czasu pracy w odniesieniu do poszczególnych grup zawodowych.Item Prawno-społeczne problemy bezrobocia wśród ludzi młodych na współczesnych rynkach pracy(2010-12-29T11:41:01Z) Adamczak, Ireneusz; Niedbała, Zdzisław. PromotorProblematyka funkcjonowania osób młodych, w tym absolwentów kończących różnego typu szkoły na rynku pracy jest szczególnie ważna. Młodzi ludzie kończąc naukę niejednokrotnie po ukończeniu szkoły nie mogą znaleźć zatrudnienia. Pozostawanie bez pracy jest dla młodego człowieka niezwykle trudne, powodując często różnorodne negatywne skutki. Bezrobocie stało się zjawiskiem niemal powszechnym nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie. Celem złagodzenia skutków oraz dla prawidłowego funkcjonowania młodych ludzi na rynku pracy istotną rolę odgrywają przepisy prawne. Przepisy te winny regulować i łagodzić skutki pozostawania bez pracy. Kluczową rolę w tym zakresie spełnia ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz ustawodawstwo międzynarodowe (Konwencje i Zalecenia Międzynarodowej Organizacji Pracy) i uregulowania europejskie. Ustawa ta proponuje aktywne formy neutralizacji bezrobocia wśród młodzieży. Ze względu na wielkość problemu i skalę zjawiska, w pracy dokonana została analiza tego zjawiska na gruncie polskim i europejskim. Dla istoty omawianego problemu kluczowe znaczenie mają przedstawione propozycje rozwiązań prawnych i społecznych problemu bezrobocia wśród ludzi młodych na polskim rynku pracy. Praca zawiera także refleksje dotyczące pracy i bezrobocia dokonane przez Katolicka naukę Kościoła, a w szczególności przez Papieża Jana Pawła II.Item Sektorowe wyłączenia grupowe spod zakazu porozumień ograniczających konkurencję dla ubezpieczeń w prawie Unii Europejskiej i w prawie polskim(2011-01-21T10:06:06Z) Orlicka, Justyna; Kępiński, Marian. PromotorRynek ubezpieczeniowy korzysta z sektorowego wyłączenia grupowego spod zakazu porozumień ograniczających konkurencję, zarówno w prawie Unii Europejskiej, jak i w prawie polskim. Przyznanie ubezpieczeniom przez obydwu prawodawców tego przywileju prowokuje pytanie o to, czy jest to uzasadnione; odpowiedź na nie jest zasadniczym celem rozprawy. Niezbędne wprowadzenie do tych rozważań stanowią trzy pierwsze rozdziały pracy. Rozdział I przybliża polski i unijny zakaz porozumień ograniczających konkurencję wraz z dopasowaniem występujących w nich pojęć do realiów ubezpieczeniowych. Rozdział II prezentuje proces budowy ubezpieczeniowego rynku wewnętrznego, widziany przez pryzmat znoszenia ograniczeń konkurencji pomiędzy ubezpieczycielami z różnych państw członkowskich. Natomiast Rozdział III ukazuje motywy, jakie kierowały prawodawcami unijnym i polskim, wprowadzającymi sektorowe wyłączenia grupowe dla ubezpieczeń. Dalsze rozdziały rozprawy poświęcone są poszczególnym kategoriom porozumień, zawieranych pomiędzy ubezpieczycielami. Zwieńczeniem każdego z nich jest określenie, czy – biorąc pod uwagę realia rynku ubezpieczeniowego oraz środowisko prawne, w jakim rynek ten funkcjonuje – dana kategoria porozumień słusznie korzysta z wyłączenia grupowego, a jeżeli dana kategoria porozumień obecnie nie korzysta z wyłączenia grupowego, to czy słuszne jest nieobjęcie jej tym przywilejem.Item Pracownicze podporządkowanie lekarza(2011-03-01T10:32:04Z) Korytowska, Anna; Skąpski, MichałRozprawa doktorska pt. „Pracownicze podporządkowanie lekarza” przedstawia w sposób całościowy zagadnienie podporządkowania pracowniczego lekarza, z uwzględnieniem odrębności wykonywanej przez niego pracy.Zawód lekarza jest powszechnie uznawany jako wykonywanie pracy samodzielnej wymagającej często samodzielnego podejmowania decyzji w zakresie czynności zawodowych. Jednocześnie nawiązanie stosunku pracy stwarza sytuację podporządkowania lekarza i możliwość realizacji przez pracodawcę uprawnień kierowniczych wobec pracownika. Rozprawa doktorska ma na celu wyjaśnienie wątpliwości, czy pracodawca ma prawo wymagać podporządkowania lekarza - pracownika również w zakresie czynności zawodowych oraz wskazuje, czy istnieją normy prawne, gwarantujące lekarzom zachowanie niezależności zawodowej w stosunku pracy. W pracy dokonano również analizy obowiązków lekarza w ramach stosunku pracy oraz norm Kodeksu Etyki Lekarskiej i przedstawiono ich wpływ na podporządkowanie pracownicze lekarzy. Rozważania podjęte w rozprawie doktorskiej prowadzą do wniosku, że obowiązujące przepisy prawa nie ustanawiają prawnej gwarancji samodzielności zawodowej lekarza w ramach stosunku pracy, lecz umożliwiają pracodawcy realizację uprawnień kierowniczych względem lekarza również w zakresie jego czynności zawodowych. Z tego względu – jak zostało podkreślone w pracy – istnieje potrzeba wprowadzenia prawnych reguł samodzielności lekarza względem kierownictwa pracodawcy, szczególnie w zakresie czynności zawodowych lekarza.Item Czynności podobne do czynności prawnych(2011-03-02T18:35:17Z) Mularski, Krzysztof; Olejniczak, Adam. PromotorPraca analizuje tzw. czynności podobne do czynności prawnych (oświadczenia podobne do oświadczeń woli). Do badań nad takimi czynnościami wykorzystano hipotetystyczny paradygmat metodologiczny. Do sformułowania hipotez dotyczących przedmiotu badań wykorzystano semiotykę, filozofię analityczną, teorię prawa i teorię argumentacji. Przyjęte i uzasadnione hipotezy wyznaczyły definicję czynności podobnych. Czynności podobne do czynności prawnych są to takie czynności konwencjonalne mające charakter performatywu, których reguły sensu nie są konstruowane przez prawodawcę, a z których wytworami prawodawca w określonych okolicznościach wiąże określone skutki prawne. Definicja pozwoliła na wskazanie konkretnych zdarzeń prawnych z KC i KRiO mających charakter czynności podobnych. W dalszej kolejności zbadano możliwość stosowania do czynności podobnych norm prawa cywilnego odnoszących się expressis verbis jedynie do czynności prawnych, względnie oświadczeń woli.Item Początki instytucji budżetu państwa w Polsce (do 1831 roku)(2011-05-17T06:35:42Z) Pilarczyk, Piotr; Krasowski, Krzysztof. PromotorBudżet państwa jest pojęciem prawnym, ekonomicznym i historycznym. Obecnie stanowi podstawową instytucję finansów publicznych, jednak pojawił się on dopiero w czasach nowożytnych. Jego korzeni należy szukać już w średniowiecznych zmianach ustrojowych. Po utracie przez monarchę prawa do nakładania podatków, kolejnym krokiem było odebranie mu przez parlament prawa do decydowania o wydatkach. Rozwój państwa zmuszał zresztą, aby planować gospodarka finansową. W Rzeczypospolitej szlacheckiej rozwój skarbowości spowodował powstanie w 1768 aktu, który nazywa się pierwszym polskim budżetem. Kolejne lata przyniosły dalsze próby budżetowe, które zostały przerwane przez rozbiory. Powrócono do nich dopiero w Księstwie Warszawskim. Państwo to przejęło liczne skarbowe rozwiązania pruskie i francuskie, jednak budżet ostatecznie nie powstał, a pojawił się dopiero w Królestwie Polskim. Ustanawiany corocznie, ulepszany, nie był jednak zatwierdzany przez parlament. Powstanie listopadowe i detronizacja Mikołaja I spowodowały przejęcie uprawnień monarchy przez Sejm. Próby uchwalenia przez powstańczy Sejm budżetu stanowią zwieńczenie rozwoju tej instytucji na ziemiach polskich. Budżet państwa mógł pojawić się dopiero po 1918 roku.Item Następstwo prawne w prawie administracyjnym(2011-06-01T09:27:28Z) Kruszyńska-Kośmicka, Marlena; Szewczyk, Marek. PromotorDotychczas w literaturze przedmiotu dość zgodnie przyjmowano, iż prawa i obowiązki będące treścią stosunku administracyjnoprawnego, łączącego podmiot administrujący z podmiotem administrowanym są – co do zasady – osobiste i jako takie nie przechodzą na następców prawnych. Nie będzie nadużyciem stwierdzenie, iż na gruncie prawa administracyjnego jako swoistą zasadę przyjmowano tezę o nieprzenoszalności praw i obowiązków administracyjnoprawnych. Jednakże analiza materiału normatywnego prowadzi do wniosku, iż ustawodawca od wspomnianej ogólnej zasady wprowadził wyjątki potwierdzające jej obowiązywanie. Taki stan rzeczy skłania do podjęcia próby usystematyzowania problematyki związanej z następstwem prawnym w prawie administracyjnym. Celem analizy poczynionej w opracowaniu jest dokonanie całościowej oceny istniejących regulacji prawnych w zakresie następstwa prawnego w prawie administracyjnym. Chodzić tu będzie zarówno o rozwiązania konstrukcyjne tej instytucji oraz jej miejsce w systemie prawa administracyjnego w Polsce, jak też o praktyczne aspekty stosowania przepisów dopuszczających sukcesję na gruncie prawa administracyjnego. Drugim, nie mniej istotnym celem jest wskazanie różnic pomiędzy instytucją następstwa prawnego w prawie administracyjnym, a instytucjami do niej podobnymi, przez co niejednokrotnie w literaturze przedmiotu i w orzecznictwie z nią utożsamianymi, tj. wspomniana już wcześniej zmiana formy prawnej podmiotu bez zmiany samego podmiotu (przekształcenie prawne) oraz pierwotne nabycie praw lub obowiązków stanowiących treść tzw. rzeczowych stosunków administracyjnych.Item Opinia biegłego w sprawach karnych gospodarczych i jej ocena sądowa(2011-06-07T06:54:32Z) Hrehorowicz, Małgorzata; Kołecki, Hubert. PromotorCelem pracy jest ustalenie rodzajów i dokonanie charakterystyki merytorycznej i formalnej opinii występujących w sprawach o przestępstwa gospodarcze. Praca składa się z czterech rozdziałów. Pierwszy rozdział ma charakter wprowadzający do zagadnienia opinii gospodarczych. Jego celem jest ustalenie, czy istnieją w praktyce standardy kompetencji dla ekspertów, z których wywodzą się biegli gospodarczy oraz organizacje i stowarzyszenia skupiające tych ekspertów, pozwalające im na ustawiczne kształcenie i podnoszenie kwalifikacji zawodowych. W rozdziale drugim dokonano analizy rodzajów opinii gospodarczych oraz budowy merytorycznej i formalnej tych opinii. Celem rozdziału trzeciego jest ustalenie w jaki sposób najczęściej przeprowadzany jest dowód z opinii biegłego gospodarczego oraz jakie problemy wiążą się z jego przeprowadzeniem przez organy procesowe. W rozdziale czwartym pracy poruszono zagadnienie postulowanego algorytmu kryteriów oceny dowodu z opinii biegłego i jego zastosowania w praktyce przez sędziów dokonujących oceny dowodu z opinii biegłego gospodarczego. Podjęto również próbę ustalenia jakie problemy wiążą się z sądową oceną tego dowodu w praktyce i czym są one spowodowane.Item Granice niezależności banku centralnego w Unii Europejskiej(2011-06-10T14:41:35Z) Grabiec, Mateusz; Nowak-Far, Artur. PromotorPrzedmiotem rozprawy jest wybrana problematyka związana z instytucjonalnym ujęciem polityki pieniężnej w Unii Europejskiej. Obejmuje ona zagadnienie niezależności Europejskiego Banku Centralnego. Celem naukowym rozprawy jest zbadanie niezależności banku centralnego w ujęciu jurydycznym i próba wyznaczenia granic. Przestrzeń badawczą dla rozprawy stanowi instytucjonalna struktura polityki monetarnej w UE. Pierwsza część analizy obejmuje przybliżenie problematyki zagadnienia niezależności banku centralnego w ujęciu nauk ekonomicznych poprzez syntetyczne ujęcie głównych stanowisk naukowych w tym zakresie. W dalszej części rozprawa zawiera analizy prawne. Składają się na nie rozważania nad strukturą instytucjonalną UE i miejscem systemu jednolitej polityki pieniężnej w jej ramach. Ponadto, scharakteryzowane zostają cztery wymiary niezależności banków centralnych wskazane przez Europejski Instytut Walutowy oraz rozróżnienie formalnego i realnego aspektu niezależności banku centralnego. W dalszej kolejności, następuje identyfikacja obszarów kompetencyjnych EBC oraz wyznaczenie granic niezależności w ujęciu realnym, czyli delimitacja obszarów istnienia samodzielnej kompetencji banku. Rozprawa podejmuje również zagadnienie legitymowanej kontroli oraz demokratycznej legitymizacji banku centralnego w UE.Item Pojednanie sprawcy przestępstwa z pokrzywdzonym w polskim prawie karnym(2011-07-27T08:12:41Z) Binas, Piotr; Zawłocki, Robert. PromotorPraca omawia znaczenia na gruncie polskiego prawa karnego faktu pojednania się sprawcy przestępstwa i pokrzywdzonego. Uwzględnianie tej okoliczności w obowiązującej kodyfikacji przedstawiane jest jako efekt współczesnej tendencji rozwojowej prawa karnego, w szczególności poszukiwania innych od kary środków reakcji na przestępstwo, uwzględniania potrzeb z zakresu ochrony pokrzywdzonego i postulatów koncepcji sprawiedliwości naprawczej oraz poszerzania zakresu konsensualizmu w procesie karnym. Tak ujęte pojednanie odgrywa doniosłe znaczenie z punktu widzenia funkcji prawa karnego, mogąc nawet stanowić podstawę do ich przedefiniowania i zaakcentowanie w miejsce relacji państwo – sprawca konfliktu rozgrywającego się na płaszczyźnie sprawca – pokrzywdzony. Praca omawia pojednanie jako okoliczność wpływającą na kształt reakcji karnoprawnej, tj. przede wszystkim wymiar kary, a także przesłanki warunkowego umorzenia. W ramach zagadnień procesowych praca kładzie nacisk na mediację, jako środek prowadzący do porozumienia sprawcy przestępstwa i pokrzywdzonego, a także rolę jaką pojednanie odgrywa w systemie porozumień procesowych oraz w ramach trybu prywatnoskargowego. Część poświęcona postępowaniu wykonawczemu koncentruje się na wpływie pojednania na możliwość udzielenie warunkowego przedterminowego zwolnienia. Praca zawiera rozbudowane rozważania porównawcze z niemieckim prawem karnym.