2010, Vol. 15. Zarządzanie polskim szkolnictwem wyższym w kontekście transformacji zarządzania w szkolnictwie wyższym w Europie
Permanent URI for this collection
Jeśli chcesz przejrzeć artykuły znajdujące się w tej kolekcji wybierz przycisk Tytuł
Browse
Browsing 2010, Vol. 15. Zarządzanie polskim szkolnictwem wyższym w kontekście transformacji zarządzania w szkolnictwie wyższym w Europie by Issue Date
Now showing 1 - 1 of 1
Results Per Page
Sort Options
Item Zarządzanie polskim szkolnictwem wyższym w kontekście transformacji zarządzania w szkolnictwie wyższym w Europie (CPP RPS 15/2010)(Center for Public Policy Research Papers Series, 2010) Kwiek, MarekNaszym podstawowym punktem odniesienia są tradycyjne, europejskie uniwersytety – funkcjonujące dzisiaj w kontekście masowych systemów szkolnictwa wyższego; interesują nas tu przede wszystkim najbardziej elitarne instytucje tych systemów i ich transformacje; interesują nas studenci tych elitarnych instytucji i ich kadra akademicka, chociaż rzecz jasna nie da się tej problematyki wyabstrahować z problematyki całości masowych, i coraz bardziej się różnicujących, systemów edukacyjnych. Powyższe „nastawienie na wartości” kieruje nasze zainteresowanie w stronę tradycyjnych, publicznych uczelni badawczych (a nie, na przykład, uczelni kształceniowych), ponieważ transformacje polityki edukacyjnej w Europie powodują największe – i często najboleśniejsze – zmiany właśnie w tym sektorze. Kierujemy się zatem w stronę research university – i wcale nie idziemy dalej, w stronę nieosiągalnych w Polsce – world-class universities– który na naszych oczach poddawany jest niespotykanym dotąd w swojej historii presjom. Kierujemy zatem naszą uwagę badawczą na places of inquiry Burtona Clarka, research universities, które stają dzisiaj w obliczu „paradoksu rynku” Rogera L. Geigera, research universities ze złotego wieku 1940-1990 Clarka Kerra w kontekście jego multiversity, na research universities Charlesa M. Vesta z jego dyskusji o MIT, na uniwersytety funkcjonujące w obliczu presji komercjalizacji Dereka Boka, na reinvented research university Luca Webera i Jamesa Duderstadta czy American public research universities z ostatnich tomów dyskusji CHER – Consortium of Higher Education Researchers (zob. Clark 1995, Geiger 2004b, Kerr 2001, Vest 2005, Bok 2003, Weber and Duderstadt 2004, Geiger, Colbeck et al. 2007, Clancy and Dill 2009). Tak rozumiany uniwersytet jako instytucja – „trwały zbiór reguł i praktyk organizacyjnych, osadzony w strukturach znaczenia i zasobów, które pozostają stosunkowo niezmienne” (March and Olsen 2006b: 3) – jest osadzony w systemie innych instytucji edukacyjnych, i innych instytucji społecznych, i w takim otoczeniu jest tu pokazywany i analizowany. Piszemy z perspektywy elitarnej części systemu szkolnictwa wyższego i jego kadry akademickiej: ważymy racje wewnętrznych i zewnętrznych interesariuszy uniwersytetu, ale z Burtona Clarka „trójkąta koordynacji” (Clark 1983) wybieramy racje rynku i racje państwa w kontekście racji „oligarchii akademickiej”, czyli tradycyjnej profesji akademickiej, której badaniu poświęciliśmy (i nadal poświęcamy – w ramach różnych, najczęściej kilkuletnich, a ostatnio również szeroko empirycznych academic profession studies) kilka lat pracy. Stąd w wielu miejscach pojawia się napięcie niezrozumiałe ani dla adwokatów potężnej roli rynku, ani dla adwokatów potężnej roli państwa, którego jednym z wymiarów jest zmieniająca się atrakcyjność uniwersytetu jako miejsca pracy i atrakcyjność kariery akademickiej w kontekście miejsca pracy i kariery zawodowej dostępnych dzisiejszym tzw. (w badaniach statystycznych) profesjonalistom.