Język. Komunikacja. Informacja, 2011, tom 6
Permanent URI for this collection
Browse
Browsing Język. Komunikacja. Informacja, 2011, tom 6 by Subject "język czeski"
Now showing 1 - 2 of 2
Results Per Page
Sort Options
Item Interferencje fonetyczne we współczesnych językach zachodniosłowiańskich(SORUS S.C. Wydawnictwo i Drukarnia Cyfrowa, 2011) Lipowski, JaroslavW komunikacji obywateli Unii Europejskiej nie ma jednego nadrzędnego czy dominującego języka. Język angielski, w znacznej części świata uważany za uniwersalny kod, nie bywa wykorzystywany, jeżeli komunikujący się użytkownicy mogą porozumie- wać się w języku swoim lub blisko spokrewnionym. Choć Unia Europejska nie jednoczy się językowo, możemy zaobserwować pewne tendencje zmierzające do bliższej współ- pracy narodów w ramach grup języków spokrewnionych. Można by spodziewać się takiej współpracy w grupie językowej czesko-polsko-słowackiej. Jednak użytkownicy języków na osi polsko-słowackiej i polsko-czeskiej bez znajomości języka rozmówcy, mimo iż ro- zumieją się, to w ograniczonym stopniu. Warto zauważyć, że przy takiej międzyjęzyko- wej komunikacji występują pewne nadawczo-percepcyjne problemy, pomagające jednak w identyfikacji użytkownika języka sąsiedniego narodu i przyczyniające się do powstawa- nia stereotypów. Pewne elementy fonetyczne mogą być wyraziste i mocno nacechowane z punktu widzenia obcokrajowca – użytkownika języka blisko spokrewnionego. Mogą one służyć jednak jako identyfikatory fonetyczne. W wypadku kontaktu użytkowników języka czeskiego i polskiego lub słowackiego i polskiego może dochodzić do „zgrzytów komunikacyj- nych”, wywołanych np. przez fonetyczne cechy polskich głosek szczelinowych przed- niojęzykowo-dziąsłowych. Z kolei zwarto-szczelinowe spółgłoski słowackie odbierane przez użytkownika języka polskiego jako zbitki spółgłosek zwartej + szczelinowej mogą spowodować wręcz niezrozumienie czy nieporozumienie językowe.Item Typologie jazykové politiky (s příklady z historie existence češtiny ve vícejazyčném státě)(SORUS S.C. Wydawnictwo i Drukarnia Cyfrowa, 2011) Velčovský, Václav[Language Policy Typology (The Historic Experience of the Existence of the Czech Language in a Multilingual Country)]. Language policy can be defined as a set of official and publicly declared regulatory activities (prescriptive or restrictive) concern- ing the use of language, languages, varieties or codes in different areas of public life in the state (government, judiciary, education, armed forces, language landscape etc.). The theory of language management, planning and policy was massively developed in the 60’s in the Anglo-Saxon Areas in the context of decolonization of the British Empire and the national processes of emancipation of African, Asian and Pacific nations. This paper focuses on the most important language policy typologies: Kloss’s (1977) and Schiffman’s (1996) features of language policy, the Kloss’s (1966) types of multilingual communities and the Schiffman’s relationship between language policy and sociolinguistic reality (1996). The above mentioned typologies are compared and generalized and then applied to the history of multilingualism in the territory of the present-day Czech Republic (in 1890, 1930, 1940, 1970 and 2000).