Doktoraty (WPiA)

Permanent URI for this collection

https://repozytorium.amu.edu.pl/handle/10593/776

Browse

Now showing 1 - 20 of 243

Administracyjne kary pieniężne
(2017) Staniszewska, Lucyna; Wojtczak, Krystyna. Promotor
Kary administracyjne zastępują odpowiedzialność za drobne wykroczenia i przestępstwa, pozbawiając strony gwarancji właściwych w sprawach karnych. Są one sankcjami niezależnymi od sankcji karnych, jednakże ich dotkliwość powoduje, że są bardziej odczuwalne dla sprawców, aniżeli kary grzywny. Częste sięganie przez ustawodawcę po te instrumenty jest spowodowane tym, że mogą one być nakładane na podmioty zorganizowane a nadto, że są one szybko egzekwowane. Kary pieniężne są wygodnym narzędziem do pozyskania środków przez państwo i samorządy. Ze względu na element represyjny powinniśmy postulować do ustawodawcy, aby administracyjne kary pieniężne były zdefiniowane prawnie, a nadto by uregulowano dla nich następujące zasady: legalności, proporcjonalności, nie – retroakcji, przedawnienia karalności i wykonania administracyjnej kary pieniężnej, multiplikacji kar administracyjnych za to samo zachowanie oraz ne bis in idem. Natomiast wśród proceduralnych gwarancji istotne jest uregulowanie praw sprawcy do niezwłocznego otrzymania szczegółowej informacji w języku dla niego zrozumiałym o istocie i przyczynie wszczęcia postępowania oraz grożącej mu karze, czasu na przygotowanie obrony, a dla osób, które nie mają środków na pokrycie kosztów zastępstwa prawnego przez zawodowego pełnomocnika, prawa do bezpłatne korzystanie z pomocy prawnej. W rozprawie podjęto próbę wyważenia gwarancje praw ukaranych, aby z jednej strony zachować sens kar pieniężnych stanowiących instrumenty skutecznego administrowania, a z drugiej strony, aby zapewnić poszanowanie praw ukaranych, w najwyższym możliwym stopniu.
Administracyjnoprawna sukcesja ustrojowa przy zmianach w zasadniczym podziale terytorialnym
(2021) Kudra-Ostrowska, Anna; Ziemski, Krystian M. Promotor
Przedmiotem rozprawy jest problematyka następstwa prawnego organów administracji publicznej w zakresie kompetencji administracyjnoprawnych ujmowana jako skutek zmian w zasadniczym podziale terytorialnym kraju. Celem podjętej analizy jest wykazanie prawdziwości hipotezy, zgodnie z którą zmiana właściwości miejscowej organów administracji publicznej w związku ze zmianami w zasadniczym podziale terytorialnym kraju nie przerywa, ani nie zmienia treści stosunków prawnych zawiązanych przez organ-poprzednika prawnego, stosunki te są bowiem ex lege kontynuowane przez organ-następcę prawnego – niezależnie od tego, czy zmiana terytorialna polega na utworzeniu nowej jednostki samorządu terytorialnego, zniesieniu jednostki istniejącej, podziale jednostki, połączeniu jednostek, czy wyłącznie na zmianie granic pomiędzy jednostkami. Zakresem przeprowadzonych badań objęto w szczególności: problematykę kontynuacji wszczętych i niezakończonych postępowań administracyjnych po zmianie właściwości miejscowej organów w związku ze zmianami w zasadniczym podziale terytorialnym kraju, ważności aktów administracyjnych wydanych przez organ, który utracił właściwość w związku z tymi zmianami, zasad wyznaczania organów nadzoru w postępowaniach nadzwyczajnych w związku z ww. zmianami, a także obowiązywania aktów prawa miejscowego po wejściu w życie ww. zmian na obszarach objętych tymi zmianami.
Analiza krytyczna doktryny niemieckiej kwestionującej zgodność z prawem międzynarodowym dokonanych przez Polskę wywłaszczeń niemieckich majątków prywatnych po II wojnie światowej
(2017) Sobański, Piotr; Sandorski, Jan. Promotor
W rozprawie doktorskiej zostały poddane analizie dokonane po II wojnie światowej przez Polskę wywłaszczenia niemieckich majątków prywatnych. Dysertacja składa się z trzech rozdziałów. Rozważania merytoryczne zostały poprzedzone rozdziałem historycznym, który ukazuje tło potraktowania Niemiec przez państwa zwycięskie po II wojnie światowej. Rozdział I odnosi się do wydarzeń z lat 1914-1945, w tym do stosunków polsko-niemieckich po I wojnie światowej, genezy II wojny światowej oraz roli Wielkich Mocarstw podczas II wojny światowej. Celem Rozdziału II jest omówienie polskich aktów prawnych, regulujących przejęcie i wywłaszczenie niemieckiego mienia. W Rozdziale II przedstawiono także unormowania zawarte w Umowie Jałtańskiej i w Umowie Poczdamskiej. W Rozdziale III dokonano analizy argumentów doktryny niemieckiej, mających wykazać brak zgodności z prawem międzynarodowym wywłaszczeń niemieckich majątków prywatnych. W rozprawie doktorskiej potwierdzono, że dokonane przez Polskę wywłaszczenia niemieckich majątków prywatnych po II wojnie światowej pozostawały w zgodzie z prawem międzynarodowym, oraz że nie istnieje możliwość podważenia skutków wywłaszczeń przez RFN i przez obywateli niemieckich. Wywłaszczenie niemieckiego mienia było uzasadnione prawem Polski do pobierania odszkodowań wojennych od Niemiec. Nie istnieje konieczność objęcia wywłaszczonych Niemców reprywatyzacją.
Analiza krytyczna prac kodyfikacyjnych Komisji Prawa Międzynarodowego ONZ nad odpowiedzialnością międzynarodową państw
(2010-05-26T11:42:36Z) Zbaraszewska, Anna; Sandorski, Jan. Promotor
Na 53 sesji (2001 r.) Komisja Prawa Międzynarodowego ONZ przyjęła ostateczny tekst projektu artykułów o odpowiedzialności państw za czyny międzynarodowo bezprawne oraz projektu artykułów o zapobieganiu szkodzie transgranicznej powstającej na skutek prowadzenia niebezpiecznej działalności. W 2006 r. zakończono prace nad drugą częścią tematu „Odpowiedzialności za szkodliwe następstwa działań nie zakazanych przez prawą międzynarodowe”, tj. alokacją strat. „Odpowiedzialność międzynarodowa” oznacza nowy stosunek prawny powstały w konsekwencji naruszenia przez państwo zobowiązania międzynarodowego. O treści stosunku decydują normy wtórne określające skutki prawne niezgodnego z normami pierwotnymi zachowania państwa. Międzynarodowo bezprawny czyn państwa ma miejsce wówczas, gdy: zachowanie polegające na działaniu lub zaniechaniu może być przypisane państwu na mocy prawa międzynarodowego; stanowi naruszenie jego zobowiązania międzynarodowego. Odpowiedzialność za działania nie zakazane przez prawo międzynarodowe bazuje na normach pierwotnych. W skład pakietu wchodzą: obowiązek zapobiegania, informowania, negocjowania i wyrównania szkody transgranicznej. Szkodą transgraniczną jest szkoda ujawniająca się na terytorium lub w ramach jurysdykcji lub kontroli sąsiedniego państwa. Jej źródłem jest niebezpieczna działalność prowadzona w państwie pochodzenia.
Arbitraż inwestycyjny a prawa człowieka
(2016) Balcerzak, Filip; Kędzia, Zdzisław. Promotor
Rozprawa doktorska dotyczy relacji zachodzących pomiędzy prawami człowieka a międzynarodowym prawem inwestycyjnym i związanym z nim arbitrażem na linii inwestor – państwo. Celem rozprawy doktorskiej jest określenie, czy – a jeśli tak, to w jaki sposób – argumenty dotyczące praw człowieka mogą być podnoszone w toku postępowania arbitrażowego opartego na traktatach o wspieraniu inwestycji. W świetle dotychczasowego orzecznictwa, na początku pracy proponuje się wyodrębnienie trzech modelowych sytuacji. Służą one jako narzędzie metodologiczne, użyte w analizie prawnej zawartej w kolejnych rozdziałach rozprawy doktorskiej. Poszczególne etapy postępowania arbitrażowego – jurysdykcja trybunałów, dopuszczalność skarg, stosowanie standardów materialnoprawnych, wysokość odszkodowania i ciężar kosztów postępowania – są analizowane pod kątem określenia możliwego wpływu praw człowieka na wynik postępowania. Analiza obejmuje zarówno perspektywę państw przyjmujących, jak i inwestorów. Wnioski rozprawy doktorskiej wskazują, że prawa człowieka mogą mieć wpływ na poszczególne etapy postępowania arbitrażowego opartego na traktatach o wspieraniu inwestycji oraz określają ramy prawne tego wpływu.
Aukcje na sprzedaż energii elektrycznej wytwarzanej w instalacjach odnawialnego źródła energii jako instrument prośrodowiskowej regulacji sektorowej w elektroenergetyce
(2021) Trupkiewicz, Marcin; Kosiński, Eryk. Promotor
Jednym z najbardziej uciążliwych dla środowiska naturalnego sektorów gospodarki jest elektroenergetyka. Z tego powodu racjonalny prawodawca, w ramach prośrodowiskowej regulacji sektorowej w elektroenergetyce wiele uwagi poświęca wprowadzeniu rozwiązań umożliwiających ograniczenie negatywnego wpływu na postępujące zmiany klimatyczne. Tak sformułowana problematyka badawcza wymaga jednak wielopłaszczyznowej analizy prawnej, która będzie stanowiła oś rozważań prowadzonych w ramach czterech rozdziałów tej pracy. W pierwszym z nich ustalono istotę, genezę oraz kluczowy cel prośrodowiskowej regulacji sektorowej, która sprzyja ochronie środowiska naturalnego dzięki zwiększeniu poziomu wytwarzania energii elektrycznej z OZE. W drugim zbadano unijne oraz krajowe unormowania, celem określenia statusu oraz ram prawnych warunkujących stosowanie OZE wraz z uwzględnieniem możliwości tworzenia instrumentów wsparcia. Trzeci poświecono zbadaniu czy mechanizmy aukcyjne i przetargowe, które choć swoją genezę wywodzą z nauk ekonomicznych, to mogą być wykorzystywane przy tworzeniu unormowań prawnych. Wreszcie w czwartym, analizie poddano samo ukształtowanie instrumentu aukcji OZE w polskim prawodawstwie, która nie tylko pozwoli na przedstawienie jej istoty oraz charakterystyki prawnej, ale umożliwi też wskazanie pożądanych przez ustawodawcę skutków prawnych i faktycznych w obrębie gospodarki.
Autonomia pacjenta z zaburzeniami psychicznymi
(2020) Wojcieszak, Agnieszka Halina; Haberko, Joanna. Promotor
Niniejsza rozprawa poświęcona została problematyce autonomii pacjenta z zaburzeniami psychicznymi. Zgodnie z główną tezą pracy autonomia postrzegana może być w dwojaki sposób – jako wartość przysługująca każdemu człowiekowi (w tym również pacjentowi z zaburzeniami psychicznymi) oraz jako sposób korzystania z wolności. Udowodnienie wskazanej głównej tezy rozprawy wymagało przeprowadzenia badań obejmujących wewnątrzsystemowe ujęcie autonomii pacjenta z zaburzeniami psychicznymi w oparciu o regulacje prawne zawarte w ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, ustawie o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz ustawie o ochronie zdrowia psychicznego. Rozprawa składa się z pięciu rozdziałów poświęconych zagadnieniom autonomii człowieka, pojęciu i klasyfikacji zaburzeń psychicznych, zakresowi autonomii pacjenta z zaburzeniami psychicznymi, wyrażeniu zgody przez pacjenta z zaburzeniami psychicznymi, udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu psychiatrycznej opieki zdrowotnej w kontekście poszanowania autonomii pacjenta z zaburzeniami psychicznymi. Rozważania prowadzone były w oparciu o badania opinii społecznej, dane statystyczne, orzecznictwo, a także stanowisko doktryny porządkujące wiedzę w zakresie autonomii.
Bankructwo w polskim prawie karnym
(2016) Grupa, Grzegorz; Zawłocki, Robert. Promotor
Rozprawa przedstawia dogmatyczne rozważania o przestępstwie bankructwa w polskim prawie karnym. Analizą objęto zarówno czyny zabronione z art. 301 § 2-3 K.k., jak i występek z art. 301 § 1 K.k., który przez wielu autorów określany jest w doktrynie mianem bankructwa pozornego. Praca została podzielona na dwie komplementarne części. W pierwszej zaprezentowano kryminologiczny obraz bankructwa, dokonano ogólnej charakterystyki wszystkich przestępstw na szkodę wierzycieli, a także przedstawiono rys historyczny obowiązujących niegdyś uregulowań, w których stypizowano omawianą grupę nieuczciwych zachowań dłużnika. W części drugiej monografii przeanalizowane zostały poszczególne znamiona występków z art. 301 § 1-3 K.k. W jej ramach zweryfikowano przedmiot ochrony, podmiot przestępstwa, stronę przedmiotową oraz stronę podmiotową rozpatrywanych deliktów. Omówiono ponadto pozostałe zagadnienia dotyczące odpowiedzialności karnej dłużnika, takie jak: formy stadialne, formy zjawiskowe, zbieg przestępstw, zbieg przepisów, czyn ciągły, ciąg przestępstw oraz ustawowe zagrożenie karami i środkami karnymi. W toku przeprowadzonych badań wskazano na liczne mankamenty art. 301 K.k. w jego aktualnym brzmieniu, co jednoznacznie potwierdziło tezę o wadliwym sposobie ukształtowania systemu karnoprawnej ochrony interesów wierzycieli zagrożonych niewypłacalnością dłużnika. Należy odnotować, że poza scharakteryzowaniem oraz próbą rozstrzygnięcia istniejących sporów interpretacyjnych w dysertacji zamieszczono propozycję gruntownego przemodelowania przepisów penalizujących szkodliwe zachowania sprawcy-bankruta. Nakreślona koncepcja znalazła odzwierciedlenie w postulatach de lege ferenda, sformułowanych w podsumowaniu niniejszego opracowania.
Błąd co do kontratypu w polskim prawie karnym
(2015-01-15) Piaczyńska, Anna; Zawłocki, Robert. Promotor
Analiza błędu uregulowanego w art. 29 k.k. prowadzi do wielu konkluzji. W pierwszym rozdziale przedstawiono rozwój instytucji błędu co do kontratypu, jego aspekt polityczno-kryminalny oraz regulację tego błędu w innych, wybranych państwach. Rozważania przeprowadzono w powiązaniu z analizą zagadnień dotyczących bezprawności oraz okoliczności ją wyłączających, kwestii związanych z zagadnieniem winy w prawie karnym, jak również zagadnień obejmujących psychologiczne aspekty błędu, wyróżniając błąd w postaci urojenia oraz nieświadomości danej sytuacji. W ostatnim rozdziale pracy omówiono zaś prawne konsekwencje błędu co do kontratypu oraz kryteria pozwalające uznać dany błąd za usprawiedliwiony.
Charakter prawny spółki cywilnej na tle historycznym i prawnoporównawczym
(2014-05-30) Hasińska, Izabela; Moskwa, Leopold. Promotor
Praca składa się z 11 rozdziałów, które przedstawiają: historię spółki cywilnej; spółkę, cywilną w prawach obcych; ewolucję spółki cywilnej w prawie polskim; aktualne stanowisko doktryny i orzecznictwa w przedmiocie charakteru prawnego spółki cywilnej; umowę spółki cywilnej jako źródło powstania stosunku spółki cywilnej; prawa i obowiązki wspólników; prowadzenie spraw i reprezentowanie spółki cywilnej; stosunki majątkowe w spółce cywilnej; przekształcenie w aspekcie charakteru prawnego spółki cywilnej; wybrane aspekty sytuacji prawnej spółki cywilnej na tle Kodeksu karnego, ustaw administracyjnych, w tym podatkowych i Kodeksu karnego skarbowego; spółkę cywilną a spółkę cichą. Brak woli ustawodawcy w wyodrębnieniu spółki cywilnej od grona wspólników jest niezmienny już od czasu obowiązywania Kodeksu zobowiązań. Spółka cywilna nie jest ,,ułomną osobą prawną”, ponieważ nie ma ,,własnej” zdolności prawnej, status podmiotowy jednostek regulowanych przez art. 33¹ k.c. musi być wyznaczony przez treść obowiązujących norm prawnych. Ustawodawca używa określenia ,,spółka” dla określenia pewnych działań wspólników, determinowanych faktem istnienia ich wspólnego majątku, co nie oznacza jednak przyjęcia koncepcji podmiotowości prawnej tego stosunku.
Charakter prawny zadaniowego czasu pracy
(2010-12-02T09:18:37Z) Ratajczak, Małgorzata; Niedbała, Zdzisław. Promotor
Celem rozprawy jest uporządkowanie wiedzy o zadaniowym czasie pracy. Wedle naczelnej tezy pracy tzw. zadaniowy czas pracy nie mieści się w prawnej definicji stosunku pracy oraz w prawnej definicji czasu pracy. Zasadnicze pytanie dotyczy tego, jaki kształt prawny powinien otrzymać ten system czasu pracy. Rozprawa składa się z ośmiu rozdziałów, wstępu oraz zakończenia. Rozdział pierwszy zawiera opis społeczno-gospodarczych uwarunkowania formuł zatrudnienia. Rozdział drugi zawiera analizę pojęcia stosunku pracy. W rozdziale trzecim przeprowadzono analizę obecnie funkcjonującej definicji czasu pracy. Przedmiotem dociekań jest próba wykazania, że zadaniowy system czasu pracy nie mieści się w definicji prawnej pojęcia: czas pracy. W rozdziale czwartym podjęto rozważania na temat wyniku pracy pracowników zadaniowych oraz rozkładu ryzyka. Dalszy, piąty rozdział przybliża uregulowania prawne form pracy podobnych do systemu zadaniowego. W szóstym rozdziale zostały przedstawione propozycje uregulowania najważniejszych kwestii dotyczących omawianej materii. Zasugerowano, by zadaniowy czas pracy uregulować jako tzw. pracę zadaniową, która mogłaby funkcjonować jako zatrudnienie nietypowe z umocowania art. 303 k.p. Siódmy rozdział zawiera koncepcję uregulowania zadaniowego czasu pracy jako odrębnej części kodeksu pracy, do której poszczególne instytucje kodeksu pracy stosowałyby się w formie zmodyfikowanej. W ósmym rozdziale poddano analizie zasadność stosowania lub wyłączenia stosowania zadaniowego czasu pracy w odniesieniu do poszczególnych grup zawodowych.
Charakter prawny zatrudnienia funkcjonariuszy Policji
(2018) Krysiński, Łukasz; Musiała, Anna. Promotor
Niniejsza rozprawa doktorska stanowi próbę przeanalizowania złożonego charakteru prawnego zatrudnienia policjantów. Relacje te – nazywane stosunkami służbowymi – w istotny sposób różnią się od stosunków pracy opartych na prawie pracy. Występujące pomiędzy tymi stosunkami różnice są związane z prawami oraz obowiązkami jakie ustawodawca nałożył na policjantów. Dodatkowym elementem różnicującym jest fakt, że stosunek służbowy policjantów jest stosunkiem o charakterze administracyjnoprawny. Takie ukształtowanie stosunku służbowego funkcjonariuszy Policji daje możliwość władczego i jednostronnego kreowania tego stosunku (przez służbodawców). Powyższe umożliwia sprawne kierowanie formacją oraz ułatwia realizację nałożonych przez państwo zadań na Policję. Głównym problemem badawczym jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy należy utrzymywać odrębny stosunek służbowy policjantów w zakresie warunków służby oraz zaopatrzenia emerytalno-rentowego. Postawiona teza sprowadza się do stwierdzenia, że stosunek zatrudnienia policjanta nie jest stosunkiem opartym na stosunku pracy. Rozprawa składa się z pięciu rozdziałów, których kształt i forma umożliwia wszechstronną analizę problemu badawczego oraz potwierdzenie założonej tezy. Na końcu rozprawy umieszczono wnioski ogólne, wnioski de lege lata oraz de lege ferenda, które stanowią podsumowanie prowadzonych w niej rozważań.
Cywilnoprawne granice optymalizacji podatkowej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (analiza struktur planowania podatkowego)
(2016) Kondej, Mikołaj; Moskwa, Leopold. Promotor
Jednym ze sposobów dążenia do minimalizacji danin publicznych pozostaje wykorzystanie struktur optymalizacyjnych, w których, w celu wygenerowania po stronie podatnika oszczędności podatkowej, wykorzystuje się specyficzne, często nietypowe, ukształtowanie stosunków cywilnoprawnych. Struktury te bazują na takim ukształtowaniu cywilnoprawnego stanu faktycznego, będącego podstawą wymiaru podatku, by zastosowanie znalazły korzystne dla danego podmiotu normy prawa podatkowego. Chodzi więc w nich o przeprowadzenie na gruncie cywilnoprawnym określonych operacji w celu wywołania, na gruncie prawa daninowego, ściśle określonych pozytywnych dla podatnika skutków. Przedmiotem rozprawy pozostaje zbadanie cywilnoprawnej dopuszczalności takich rozwiązań, przy czym zakres moich rozważań ograniczam do tych struktur optymalizacyjnych, które dotyczą podatku dochodowego od osób prawnych. Celem rozprawy jest w szczególności weryfikacja, czy z punktu widzenia przepisów prawa cywilnego stosowanie instytucji cywilnoprawnych w celu optymalizacji podatkowej napotyka jakieś ograniczenia. Praca zawiera ustalenia w zakresie tego, czy podatnik, dążąc do uzyskania korzyści fiskalnych, może w sposób dowolny kształtować cywilnoprawny stan faktyczny stanowiący podstawę wymiaru podatku, czy też prawo cywilne lub szczegółowe regulacje podatkowe w jakiś sposób ograniczają jego możliwości w tym zakresie.
Cywilnoprawne instrumenty zabezpieczenia majątkowej egzystencji osób starszych z wykorzystaniem nieruchomości
(2024) Koschel-Sturzbecher, Agata; Szczepaniak, Rafał
Starzenie się społeczeństw, w szczególności krajów cywilizacji zachodniej jest zjawiskiem szeroko dyskutowanym i następującym w większości tych krajów od momentu eksplozji demograficznej, która miała miejsce w połowie XX wieku. Polega ono na systematycznym wzroście liczby osób starszych w całej populacji. Badania i prognozy demograficzne przewidują, iż do roku 2030 liczba osób starszych w społeczeństwach państw zachodnioeuropejskich podwoi się. Proces starzenia się populacji stanowi we współczesnych państwach jedno z najważniejszych wyzwań gospodarczych, społecznych, a także prawnych. Powoduje on bowiem nie tylko spadek liczby osób w wieku produkcyjnym, lecz również wzrost liczby tych, którym należy zapewnić źródła utrzymania. W konsekwencji prowadzi do zmian w różnych dziedzinach społecznych, szczególnie w zakresie ochrony zdrowia, polityki socjalnej – zwłaszcza na płaszczyźnie świadczeń emerytalnych i pomocy społecznej – a także polityki ekonomicznej w zakresie zapewnienia egzystencji finansowej osobom starszym. Również w dziedzinie prawa zwiększenie liczby osób starszych powoduje wzrost zapotrzebowania na regulacje prawne uwzględniające specyficzną sytuację i interesy tej grupy, a zatem wyznacza nowe kierunki rozwoju legislatury. Temat rozprawy doktorskiej jest ściśle powiązany z zauważalnym w naukach prawnych nurtem badawczym, który określą się mianem „ochrony prawnej osób starszych”. Nurt ten jest szczególnie interesujący zważywszy okoliczność, że ta grupa osób stale rośnie, wobec czego jej potrzeby nie mogą być ignorowane. Zachodzące procesy demograficzne w postaci starzenia się społeczeństwa oraz społeczne w postaci rozluźniania więzi i atomizacji jednostek powodują erozję dotychczasowych instytucji i urządzeń społecznych mających zabezpieczyć godny byt osób starszych. Obniżanie się świadczeń emerytalnych oraz zmniejszenie znaczenia alimentacji przez zstępnych powoduje konieczność poszukiwania innych możliwości zapewnienia seniorom dodatkowych środków utrzymania. W świetle tych zjawisk istotnego znaczenia nabierają badania nad istniejącymi regulacjami prawnymi zabezpieczającymi majątkową egzystencję osób starszych. Odchodząc od instytucji prawa rodzinnego i ubezpieczeń społecznych, których znaczenie w świetle zmieniających się stosunków społecznych i demograficznych maleje, autorka niniejszej pracy skupia się na stricte cywilnoprawnych instytucjach które będą w stanie spełnić tą funkcję i zabezpieczyć środki utrzymania dla osób starszych. Badając system prawa cywilnego można wyróżnić instytucje, które służą zabezpieczeniu środków utrzymania. Wśród tych środków wyróżnić można takie, które mogą pozyskać osoby niebędące właścicielem nieruchomości, jak renta i pożyczka, a także środki pozyskiwane na podstawie zgromadzonego przez osobę starszą majątku w postaci nieruchomości, tj. dożywocie, odwrócony kredyt hipoteczny, umowa z następcą, służebność osobista mieszkania czy też użytkowanie. W ramach niniejszej pracy podjęta została próba odpowiedzi na pytanie, czy przedstawione w sposób szczegółowy instrumenty zabezpieczenia majątkowego osób starszych przy wykorzystaniu nieruchomości są względem siebie konkurencyjne, czy też uzupełniają się wzajemnie, stanowiąc całościowe rozwiązanie przedstawionej problematyki ochrony prawno-majątkowej tych osób. Rozważaniu podlega to, czy tradycyjne cywilnoprawne formy zabezpieczenia majątkowego osób starszych w postaci umowy dożywocia, służebności osobistej mieszkania lub użytkowania go w zamian za przeniesienie własności straciły na aktualności wobec wspomnianych procesów demograficznych. Autorka stara się odpowiedzieć na pytanie, czy w tym kontekście odwrócony kredyt hipoteczny stanowi swoiste signum temporis na zaistniałą sytuację społeczno – ekonomiczną, czy też w celu zabezpieczenia interesów seniorów i prawidłowego funkcjonowania usług equity release konieczne jest całościowe uregulowanie tego rynku i to zarówno w modelu sprzedażowym jak i kredytowym. The ageing of societies, especially of the countries of Western civilization, has been a widely discussed phenomenon occurring in most of these countries since the demographic explosion in the mid-20th century. Ageing of society is based on a systematic increase in the number of elderly people in the entire population. Demographic research and forecasts predict that the number of elderly people in the societies of Western European countries will be doubled by 2030. An ageing population is one of the most important economic, social and legal challenges in modern countries. It causes not only a decline in the working population but also an increase in the number of those who need to be provided with a source of income. As a consequence, the population ageing leads to changes in various social areas such as healthcare and social policy, especially in the area of pensions and social assistance. It impacts the economy in terms of the financial existence of the elderly. Also in the field of law, increased number of older people causes a greater demand for legal regulations which must take into account the specific situation and interests of this group, and therefore it sets new directions for the development of the legislature. The subject of this doctoral thesis is closely related to the research trend noticeable in legal sciences, which is defined as "legal protection of the elderly". This trend is particularly fascinating considering the fact that this group of people is constantly growing, so their needs cannot be ignored. The ongoing demographic process of population ageing and social process of loosening ties and atomization of individuals, cause the erosion of the existing institutions and social units aimed to protect the dignified existence of the elderly. The reduction of retirement benefits and diminishing the importance of alimony by descendants cause the need for the search of additional means of subsistence for the elderly. In light of these phenomena, the research on the existing legal regulations securing the property existence of older people becomes significantly important. By taking into account that the importance of institutions of family law and social insurance in the light of changing social and demographic relations is reducing, the author would like tofocus strictly on the civil-law institutions that will be able to fulfil this function and secure livelihoods for the elderly. When examining the civil law system, it is possible to distinguish institutions that serve to secure the means of subsistence. Some of these means can be obtained without the necessity of being the owner of real estate property, such as annuity and loan. Also, funds can be obtained on the basis of real estate property accumulated by an elderly person, i.e. life imprisonment, reverse mortgage, contract with the successor, personal easement of a flat. As part of this thesis, an attempt will be made to answer the question whether the presented instruments of securing the property of elderly using real estate are competitive and complementary with each other constituting a comprehensive solution to the presented problem of legal and property protection. The thesis will answer the question whether the traditional civil law forms of securing the property of elderly in the form of a life annuity contract, personal easement of a flat in exchange for the transfer of ownership become obsolete in relation to these processes. The discussion of whether the reverse mortgage is signum temporis for the existing socio-economic situation is presented. This thesis, discuss whether it is necessary to regulate equity release to protect the elderly.
Cywilnoprawne przesłanki ograniczające ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego
(2022) Rost, Wojciech; Szczepaniak, Rafał. Promotor
Praca dotyczy cywilnoprawnych ograniczeń prawa do korzystania z informacji posiadanych przez inne podmioty, w celu innym niż ten, dla którego informacja została wytworzona. Jest to próba ich przedstawienia uzasadniona dotychczasowym stosunkowo słabym zainteresowaniem nauki tym problemem. Temat jest uzasadniony cywilnoprawną proweniencją przesłanek ograniczeń, jak prywatność, tajemnica „przedsiębiorcy", prawa własności intelektualnej, także silną w Polsce zasadą jedności prawa cywilnego. Rozprawa porządkuje pojęcia i określa relacje na styku prawa publicznego i prywatnego, przedstawia koncepcję ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego i jej prawne podstawy oraz analogiczne regulacje w wybranych państwach Unii Europejskiej. Podjęto w niej próbę zdefiniowania prywatności i określenia jej relacji do dóbr osobistych, danych osobowych oraz osób pełniących funkcje publiczne. Poddano analizie tajemnicę przedsiębiorcy, tajemnice ustawowo chronione prawem cywilnym, a także charakterystyczne dla niego pojęcia jak depozyty, posiadanie, czy własność intelektualna. Podjęto też próbę określenia charakteru relacji pomiędzy podmiotem zobowiązanym a zainteresowanym, w tym charakteru umowy o ponowne wykorzystanie i związanej z nią oferty. Rozprawę kończą wnioski dotyczące chaosu pojęciowego i postulaty de lege ferenda.
Czynniki warunkujące wysokość odszkodowania za bezprawne albo bezzasadne rozwiązanie stosunku pracy w systemie prawnym Izraela
(2017) Ilany, Yael; Skąpski, Michał. Promotor
Badanie analizuje wartość odszkodowania, które udzielają sady izraelskie za niezgodne z prawem zwolnienie. Oprócz pewnych szerokich ograniczeń, określonych w statutach i orzecznictwie, w konkretnym przypadku sędzia jest dość swobodny decydując o wartości odszkodowania. Postanowienia sądowe różnią sie zgodnie z uznaniem sądowym i okolicznościami każdego przypadku. Celem badania było ujawnienie czynników, rozważań i okoliczności wpływających na wartość odszkodowania za niezgodne z prawem zwolnienie oraz tendencje stosowane przez sąd. Metodologią wybraną dla badania była empiryczna analiza prawna. Badanie składa się z dwóch części: niezgodne z prawem zwolnienie kobiet w ciąży, naruszające statut. Druga część stosuje się niezgodnego z prawem zwolnienia, naruszającego zasady dobrej administracji: rozprawa i obowiązek dobrej wiary. Ustalenia wskazują na kilka różnych czynników, które wpływają na wartość odszkodowań za niezgodne z prawem zwolnienie. Ujawniono między innymi, iż wartość odszkodowania za nieprawidłowe zwolnienie, naruszające statut, była wyższą od wartości odszkodowania za zwolnienie niezgodne z dobrą administracją. Ponadto, wartość odszkodowania za naruszenia obowiązku rozprawy na ogół była niższą.
Czynniki wpływające na sprawność postępowania przygotowawczego w świetle praktyki działania Policji
(2022) Kamińska, Anna; Wiliński, Paweł. Promotor
Przedmiotem rozprawy doktorskiej jest sprawność postępowania przygotowawczego. Dokonano analizy konkretnych, wybranych akt postępowań przygotowawczych. Analiza zakresu podejmowanych czynności wymaganych w przypadku przeprowadzenia postępowania przygotowawczego posłużyła wykazaniu jak wiele jest wykonywanych czynności, które nie są widoczne w aktach postępowania. Przedmiotem ustaleń był między innymi wpływ, jaki na jakość, a także szybkość prowadzenia postępowania przygotowawczego ma wykształcenie policjantów prowadzących postępowania przygotowawcze, jak również pokazane zostało jak są realizowane doskonalenia zawodowe w Policji. Poruszone zostały również kwestie wprowadzania nowelizacji do obowiązujących przepisów. Wśród przyczyn, które na potrzeby tej pracy nazwano „osobowymi” nie pominięto tych, które pozostają w związku z konkretnymi cechami osobowościowymi policjantów prowadzących postępowania przygotowawcze, na co składa się podejście do pracy oraz do sposobu wykonywania nałożonych na konkretną osobę zadań. Badania, które pojawiają się w pracy oparte są w głównej mierze na analizie akt postępowań przygotowawczych i mają na celu wykazanie tego, co w największym stopniu wpływa na przewlekłość postępowań przygotowawczych.
Czynności podobne do czynności prawnych
(2011-03-02T18:35:17Z) Mularski, Krzysztof; Olejniczak, Adam. Promotor
Praca analizuje tzw. czynności podobne do czynności prawnych (oświadczenia podobne do oświadczeń woli). Do badań nad takimi czynnościami wykorzystano hipotetystyczny paradygmat metodologiczny. Do sformułowania hipotez dotyczących przedmiotu badań wykorzystano semiotykę, filozofię analityczną, teorię prawa i teorię argumentacji. Przyjęte i uzasadnione hipotezy wyznaczyły definicję czynności podobnych. Czynności podobne do czynności prawnych są to takie czynności konwencjonalne mające charakter performatywu, których reguły sensu nie są konstruowane przez prawodawcę, a z których wytworami prawodawca w określonych okolicznościach wiąże określone skutki prawne. Definicja pozwoliła na wskazanie konkretnych zdarzeń prawnych z KC i KRiO mających charakter czynności podobnych. W dalszej kolejności zbadano możliwość stosowania do czynności podobnych norm prawa cywilnego odnoszących się expressis verbis jedynie do czynności prawnych, względnie oświadczeń woli.
Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jako instrument kształtowania przestrzeni
(2021) Szulc, Piotr; Szewczyk, Marek. Promotor; Staniszewska, Lucyna. Promotor pomocniczy
Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne powinno polegać na dążeniu do eliminowania potencjalnych konfliktów przestrzennych. Ustawodawca, stanowiąc normy materialnego prawa administracyjnego, nie zawsze jednak jest w stanie określić treść interesów prawnych jednostek tak, aby w pełni zostały one zaspokojone. Zdaniem wielu przedstawicieli doktryny to instytucja decyzji o warunkach zabudowy – będąca w centrum zainteresowania niniejszej pracy – stanowi węzłowy problem planowania przestrzennego i częściej szkodzi ładowi przestrzennemu, niż umożliwia jego racjonalne kształtowanie. Założenie większości przedstawicieli doktryny, że decyzje o warunkach zabudowy są przyczyną wszelkiego zła wydaje się jednak nietrafne. Rozprawa porusza istotne z teoretycznego i praktycznego punktu widzenia problemy badawcze takie jak charakter prawny decyzji o warunkach zabudowy, zagadnienie obniżenia lub wzrostu wartości nieruchomości w związku z wydaniem decyzji o warunkach zabudowy i kwestii odszkodowania związanego z obniżeniem wartości, jak również tzw. wywłaszczenia planistycznego, czyli faktycznego pozbawienia właściciela nieruchomości możliwości korzystania z niej w sposób ekonomicznie uzasadniony na skutek ustalenia warunków korzystania z nieruchomości w drodze decyzji o warunkach zabudowy. Praca obejmuje również badania prawnoporównawcze obejmujące angielski system planowania przestrzennego.
Derogacja w analizach teoretycznoprawnych
(2010-05-28T09:00:46Z) Hermann, Mikołaj; Wronkowska, Sławomira. Promotor
Celem pracy jest pogłębiona charakterystyka i porównanie najbardziej reprezentatywnych koncepcji derogacji sformułowanych w polskiej i światowej literaturze teoretycznoprawnej przez: Adolfa Merkla, Hansa Kelsena, Rudolfa Thienela, Riccardo Guastiniego, Josepa Aguiló Reglę, Carlosa Eduarda Alchourróna, Eugenio Bulygina, Leszka Nowaka, Wiesława Langa i Beatę Kanarek. Zawarta w pracy analiza pozwala udzielić odpowiedzi na pytanie o możliwe sposoby postrzegania uchylenia. Przedstawione ujęcia derogacji zdaje się przy tym więcej dzielić niż łączyć, a zróżnicowanie rozwiązań okazuje się przede wszystkim konsekwencją odmiennego stosunku poszczególnych teoretyków prawa do zagadnienia temporalnego aspektu norm prawnych. Poza omówieniem ogólnych założeń przyjętych przez wymienionych autorów podstawowym zadaniem, które zostało zrealizowane w pracy, było ustalenie, co jest przedmiotem derogacji, w jaki sposób się jej dokonuje, jakie skutki ona wywołuje, w jakim momencie skutki te występują, czy możliwe jest ich cofnięcie i czy derogację materialną należy traktować jako rodzaj derogacji, a także rozstrzygnięcie, jakie funkcje pełni przepis uchylający oraz jakie powiązania zachodzą pomiędzy czynnościami ustanowienia i uchylenia przepisu prawnego lub normy prawnej.

Browse

Browsing Doktoraty (WPiA) by Title

Results Per Page

Sort Options