Wydział Pedagogiczno-Artystyczny w Kaliszu (WPA)/Faculty of Pedagogy and Fine Arts in Kalisz

Permanent URI for this community

https://repozytorium.amu.edu.pl/handle/10593/13

Browse

Now showing 1 - 20 of 52

Akta notarialne Kalisza z okresu międzywojennego (1918-1939)
(2012) Kowalska, Samanta
Dzieje notariatów regionalnych należą do jednych z trudniejszych penetracji badawczych. Akta notarialne ze względu na złożoność i wysokie sformalizowanie języka prawnego oraz niezbyt kaligraficzne pismo są często pomijane w kwerendach. W celu ich właściwego odkodowania i zrozumienia należy przeanalizować przepisy prawne z różnych okresów, kontekst danego zdarzenia oraz uwarunkowania sensu largo. W artykule wskazano, iż akta notarialne mogą stanowić istotne źródło wiedzy do poznawania sytuacji społecznej, ustrojowej, ekonomicznej i kulturowej w okresie międzywojennym.
Akty notariuszy kaliskich w okresie międzywojennym - aspekty prawne i społeczne oraz implikacje transgraniczne / Notary Public's of the City of Kalisz in the Interwar Period 1918-1939 - Legal and Social Aspects as well as Cross-Border Implications
(Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Pedagogiczno-Artystyczny, 2017) Kowalska, Samanta
Akty notarialne są dokumentami, w których odzwierciedla się ówczesne prawo, normy i zasady życia społecznego przejawiające się w różnych obszarach działalności. Ze względu na zawiły i sformalizowany język prawniczy akty notarialne nie są łatwe do odkodowania oraz kwerendy naukowej. W artykule omówiono aspekty prawne i społeczne aktów kaliskich notariuszy z okresu międzywojennego. Ponadto wskazano na rzadko dostrzegane i poruszane implikacje transgraniczne aktów notariuszy kaliskich z okresu 1918-1939. Analiza aktów notarialnych może stanowić asumpt do rozważań nad współczesnym prawem i uniwersalną aksjologią.
Autonomia w nauce języka obcego
(Wydział Pedagogiczno-Artystyczny Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2004) Pawlak, Mirosław
Autonomia w nauce języka obcego – co osiągnęliśmy i dokąd zmierzamy?
(Wydział Pedagogiczno-Artystyczny UAM w Poznaniu and Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Koninie, 2008) Pawlak, Mirosław
Niniejszy tom poświęcony jest niezwykle istotnemu zagadnieniu w dydaktyce języków obcych, jakim jest autonomia, rozumiana nie tylko jako zdolność i chęć uczniów do przejęcia choćby części odpowiedzialności za własną naukę, ale również jako gotowość nauczycieli do wyjścia poza ramy instytucjonalne i stworzenia warunków, w których postawy i zachowania o charakterze autonomicznym mogą być rozwijane. Książka stanowi zbiór artykułów opartych na wybranych referatach wygłoszonych podczas konferencji pod hasłem Autonomia ucznia w nauczaniu języków obcych – co osiągnęliśmy i dokąd zmierzamy, zorganizowanej w maju 2007 roku przez Instytut Neofilologii Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Koninie oraz Zakład Filologii Angielskiej Wydziału Pedagogiczno-Artystycznego UAM w Kaliszu. Można ją również uznać za kontynuację rozważań nad autonomią zawartych w publikacji z 2004 roku, zatytułowanej Autonomia w nauce języka obcego i będącej pokłosiem pierwszej konferencji poświęconej tej właśnie tematyce.
Autor demokratyczny w poszukiwaniu prawdy i wolności – twórczość Philipa K. Dicka oraz jej adaptacje filmowe w świetle myśli Alexisa de Tocqueville’a
(2012-01-02T09:02:25Z) Skweres, Artur; Fabiszak, Jacek. Promotor
Celem rozprawy jest ukazanie, iż tezy Alexisa de Tocqueville’a dotyczące kształtu literatury w ustroju demokratycznym są istotne dla analizy dzieł Philipa K. Dicka oraz ich adaptacji filmowych. Tematem wspólnym dla analizy obu typu tekstów jest poszukiwanie prawdy i wolności, które jest jedną z cech definiujących Philipa K. Dicka jako pisarza demokratycznego. Omawiane dzieła Philipa K. Dicka oraz ich adaptacje filmowe służą również za przykład tego, jak demokracja wpływa na kształt i charakter amerykańskiej sztuki. Rozprawa składa się z czterech rozdziałów. Pierwszy rozdział poświęcony jest teoriom adaptacji filmowych. W rozdziale tym szczególny nacisk położony jest na adaptacje tekstów literackich oraz na możliwość zidentyfikowania autora adaptacji filmowej. Drugi oraz trzeci rozdział opisują pokrótce życie i twórczość Philipa K. Dicka przez pryzmat teorii głoszonych przez Alexisa de Tocqueville’a, dotyczących demokratycznych autorów. Rozdział ostatni omawia motyw niebezpiecznej, choć pożądanej prawdy oraz dążenie do wolności i niezależności który pojawia się zarówno w dziełach Philipa K. Dicka jak i w ich adaptacjach filmowych.
Chleb - rola i znaczenie w tradycji ludowej. Wybrane aspekty prawnej ochrony
(2015) Kowalska, Samanta
Wokół chleba, procesu jego wytwarzania i symboliki z tym związanej toczyło się życie naszych przodków. Otaczany był szczególnym szacunkiem i emfazą. Proces wypieku odbywał się ściśle według receptur przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Czynności te były osnute aurą, symboliką, obrzędami o charakterze religijnym, a nawet mistycznym. Obecnie chleb funkcjonuje głównie jako produkt konsumpcyjny. W niniejszym artykule wskazano, iż tradycyjny proces wypieku chleba jest ważnym elementem dziedzictwa kulturowego w wymiarze materialnym, jak i niematerialnym. Składa się na to bowiem wiedza, praktyki, zwyczaje, umiejętności oraz zjawiska społeczno-kulturowe, które przekazywano na drodze transmisji międzypokoleniowej. Na początku XXI obserwujemy upadek wartości i autorytetów. Niekiedy historia traktowana jest jako zbędny „balast”. Zachodzi więc potrzeba, aby podejmować skuteczne, efektywne i skorelowane działania na rzecz ochrony kultury ludowej. W artykule przedstawiono wybrane regulacje prawa polskiego, unijnego i międzynarodowego, które podejmowane są w celu ochrony kultury ludowej także w zakresie dawnych wypieków i pieczywa. Chroniąc tradycyjny wypiek chleba chronimy tak naprawdę to, co jest jednym z ważnych elementów naszej tożsamości. Działania te powinny być jednak podejmowane z poszanowaniem różnorodności oraz pluralizmu kulturowego.
Cultural Heritage in Poland - the Background, Opportunities and Dangers
(Adam Mickiewicz University, 2012) Kowalska, Samanta
Cultural heritage plays an invaluable role in the existence, sustenance and development of society. It is a factor in intergenerational transmission, exemplification and the formation of personality and identity. This book discusses the determinant factors, threats, history, the legal basis and actions undertaken in Poland for the protection of cultural heritage. It shows the multicultural, multi-ethnic and multi-faith Republic of Poland, which owes a significant proportion of its development in science, culture and art to representatives of other nations. It presents the issue of Jewish cultural heritage and national and ethnic minorities in cultural borderlands. Other subjects under discussion include e.g. protection of intangible cultural heritage, monuments and literary cultural property, but also cultural education. These reflections are accompanied by praxeological propositions, because for protection of cultural heritage to be of substantial impact, it must consist not only in scientific deliberations, but also practical, forward-looking applications built on intercultural dialogue.
Czy polska szkoła ceni dobra rozmowę? Komunikacja interpersonalna w edukacji
(Uniwersytet im Adama Mickiewicza, Wydział Pedagogiczno-Artystyczny, 2011) Heller, Włodzimierz; Chołody, Mariusz; Leszczyńska, Elżbieta; Lewicki, Marek; Augustyński, Zbigniew; Janiak, Anna Maria; Wiśniewska, Justyna; Holeksa, Marta; Majchrzak, Monika; Stefańska, Anita; Ulatowska, Monika; Szelejewska, Edyta; Dembiński, Mariusz; Heller, Włodzimierz
Spojrzenie tekstów zebranych w tej książce skierowane jest na sferę międzyosobowego porozumiewania się w szkole. To zwrócenie szczególnej uwagi na pytanie: czy polska szkołą ceni dobrą rozmowę? zakłada naszą, czyli autorów zebranych tutaj prac zgodę co do dwóch twierdzeń. Po pierwsze uważamy, że w procesach szkolnego porozumiewania się pierwszoplanowe miejsce zajmuje wymiar osobowy relacji. Pociąga to za sobą między innymi akcentowanie cech wyróżniających osoby-podmioty budowanych relacji interpersonalnych: refleksyjność, wyjątkowość, zdolność dokonywania wyboru, niemierzalność i adresowalność. Po drugie, sądzimy, iż problematyka międzyosobowego porozumiewania się w interakcjach szkolnych, głównie w relacjach nauczyciel – uczeń, jest z reguły niedoceniana i bagatelizowana, a w uwarunkowaniach polskiej szkoły różnie definiowana i wciąż słabo rozpoznana. Terminem „szkoła” opisujemy różne poziomy kształcenia ogólnego: od szkoły podstawowej, poprzez szkoły gimnazjalne i licealne aż po studia wyższe. Te dwa twierdzenia stanowią jedyne ograniczenie dla autorów biorących udział w tym przedsięwzięciu naukowym i stanowią, jak gdyby, klamrę spinającą budowaną w prezentowanej książce intelektualną „całość”. Poszczególni autorzy, zgodnie z uprawianą przez siebie dyscypliną naukową i własnym uznaniem, kierują uwagę na konkretne aspekty życia szkoły. Część z nas przygląda się przestrzeni klasy szkolnej, inni dokonują oglądu różnych form zajęć pozalekcyjnych, jeszcze inni próbują określić przydatność dobrej komunikacji w działaniach terapeutycznych. Przestrzeń szkolnego koła teatralnego okazuje się nie mniej płodna poznawczo niż sale biblioteki szkolnej czy sfera wzajemnych relacji: nauczyciele – rodzice. Obok prac analizujących aspekt językowy i metodyczny porozumiewania się, są prace akcentujące praktyczny wymiar komunikacji. W prowadzonych rozważaniach analizy o charakterze teoretycznym przeplatają się z refleksją filozoficzną, a nawet dyskursem ideologicznym. Dla przykładu, stanowisko ideologiczne zajmujemy wtedy, kiedy – w większości – uznajemy jako prawdziwe przekonanie, że dobra rozmowa, stanowiąca synonim szkolnego porozumiewania się, jest dla rzeczywistości życia szkoły i skutecznego wypełniania jej misji warunkiem koniecznym. Wypada także dodać, że autorzy prezentowanych prac w nierównym stopniu opanowali sztukę analizy i refleksji naukowej. Wynika stąd zróżnicowanie w poziomie dojrzałości poszczególnych opracowań, które z kolei, pociąga za sobą niejednolity charakter prezentowanych rozważań i czynionych rozstrzygnięć. Prezentowany zbiór rozpraw otwiera studium Mariusza Chołodego pt. Uzgadnianie znaczeń językowych. Z pamiętnika poznańskiego polonisty. Autor zestawia i porównuje dwa różne, chociaż wzajemnie przenikające się kody językowe: „nauczycielski język abstrakcji” i „kod językowy uczniów”. Próbuje odpowiedzieć na pytanie: co ułatwia – a co utrudnia – „dialogiczne spotkanie” tych dwóch kodów? Jakie uwarunkowania determinują szkolną komunikację międzyludzką i jakie potencjalne warunki należy spełnić, by możliwe było „osiągnięcie satysfakcji komunikacyjnej”? Andrzej Twardowski, autor pracy zatytułowanej Diagnozowanie dialogowej kompetencji komunikacyjnej u dzieci z niepełnosprawnością intelektualną przedstawia własny model kompetencji komunikacyjnej. Model diagnozy dialogowej niesie przeformułowanie pojęcia kompetencji komunikacyjnej: tutaj kompetencje oznaczają raczej „to, co jednostka może uczynić za pomocą posiadanych umiejętności”. Autor wykazuje, że model ten może być szczególnie przydatny w praktyce rehabilitacji dzieci niepełnosprawnych intelektualnych. Autorką następnego tekstu, zatytułowanego Mediacje rówieśnicze jako forma rozwiązywania konfliktów w szkole i przeciwdziałanie zachowaniom agresywnym uczniów, jest Elżbieta Leszczyńska. Opierając się na badaniach sondażowych wskazuje ona konsekwencje nieprawidłowych relacji osobowych w szkole i ich powiązanie z niesłabnącymi przejawami przemocy. Jako propozycję rozwiązywania trudnych problemów wychowawczych przedstawia znaną, chociaż słabo rozpowszechnioną w Polsce, metodę mediacji rówieśniczych. Podobny problem „komunikacji jako mediacji” podejmuje Marek Lewicki w rozprawie Licealista w procesie komunikacji edukacyjnej. Głos w dyskusji. Autor stawia pytanie: czy w naszej szkole nauczyciel może być mediatorem, czy też musi poprzestać na roli „czterdziestopięciominutowego mentora”? Pokazuje, że przeformułowanie znaczeń związanych z pojęciem „kompetencji komunikacyjnych” w kierunku „uprawnienia do działania” sprzyjać może urzeczywistnieniu idei „mądrej szkoły”. Zbigniew Augustyński w eseju zatytułowanym Zachowania komunikacyjne w szkole jako środek socjalizacji. O sukcesie szkolnym odnosi problematykę zachowań komunikacyjnych do socjalizacyjnej funkcji systemu szkolnego. Autor spogląda na szkołę jako na swego rodzaju przestań symboliczną, w której komunikacja oparta na Wprowadzenie symbolu i uznaniu społecznym staje się „prawdziwą siłą magiczna”. Zarazem zwraca uwagę na swoisty charakter teorii komunikacyjnych: nie są one autonomiczne w tym sensie, że trudno je interpretować i stosować w oderwaniu od dorobku teorii socjologicznych. Piszący te słowa przedstawia pracę pt. Szepty i krzyki…, czyli o trudach porozumiewania się w szkole. Rozmowy prowadzone między nauczycielem i uczniami autor odnosi do modelu komunikacji interpersonalnej określonego ideą społecznego konstrukcjonizmu Pearce’a i Cronena. By uzyskać odpowiedź na pytanie: czy trud rozmów podejmowanych w polskiej szkole jest owocny?, wnioski z przeprowadzonych analiz porównuje z wynikami badań sondażowych przeprowadzonych w szkołach gimnazjalnych i licealnych. Anna Maria Janiak w szkicu Bezgłośne rozmowy – pytania bez odpowiedzi zastanawia się, co powoduje, że z reguły reakcją na pytanie nauczyciela/wykładowcy jest niezręczna cisza? Z niemałą dozą ironii określa konsekwencje tego stanu rzeczy, a poprzez podjętą analizę problemu przedstawia własny sposób jego rozwiązania. W kolejnym artykule zatytułowanym Komunikacja interpersonalna w szkole: nauczyciel – rodzic jego autorka, Justyna Wiśniewska, podejmuje problematykę relacji nauczyciel – rodzic. Opierając się na klasyfikacji typów psychologicznych Carla Junga, przedstawia model takiego stylu rozmowy nauczycieli z rodzicami, który może być satysfakcjonujący dla obu stron. Przedmiotem dwóch następnych prac jest problematyka barier komunikacyjnych. Marta Holeksa w opracowaniu pt. Komunikacyjna »wojna dwóch światów«. Bariery komunikacyjne w relacjach nauczyciel – uczeń ukazuje kwestię barier komunikacyjnych w perspektywie atmosfery panującej w klasie szkolnej. W przedstawionej analizie próbuje znaleźć drogę wyjścia z tej atmosfery „wzajemnych oskarżeń i antypatii, wzajemnego niezrozumienia i rozmijania się w relacji nauczyciel – uczeń”. Natomiast Monika Majchrzak w tekście Czy można unikać stawiania barier w komunikacji interpersonalnej między nauczycielem i uczniem? odwołuje się do modelu barier zakorzenionego w myśli Thomasa Gordona i Johna Stewarta. W poszukiwaniu sposobu minimalizowania złych konsekwencji „pokusy stawiania barier” autorka odwołuje się do idei słuchania dialogicznego i do umiejętności wiązanych z tzw. Inteligencją emocjonalną. Inne autorki podejmują kwestię wpływu dobrej komunikacji interpersonalnej na wypełnianie przez sztukę teatru jej terapeutycznych funkcji. Anita Stefańska w rozprawie pt. Dialog w przestrzeni estetycznej, czyli o tym, jak wykorzystać proces gry w teatroterapi w rozwijaniu umiejętności komunikacyjnych odpowiada na pytanie: czy dialog w przestrzeni estetycznej (w ramach przedstawienia teatralnego) może sprzyjać wychowaniu i terapii? W swej pracy próbuje wykazać, że „w ramach teatroterapii, w wyniku procesów szukania i odczytywania teatralnych kodów i symboli człowiek zyskuje poczucie wspólnoty, a dzięki temu buduje i dookreśla własną tożsamość”. Z kolei Monika Ulatowska w »Tam, gdzie dzicy nie pożerają misjonarzy«. Komunikacja interpersonalna w teatrze szkolnym odwołuje się do własnych doświadczeń wyniesionych ze współpracy z Ogólnopolskim Forum Teatrów Szkolnych. Autorka interesująco pokazuje mechanizmy teatralnego współdziałania i dialogu między uczniami i nauczycielami, które – skuteczniej niż w klasie szkolnej – budują „mosty zamiast murów”. Ostatnie z zebranych w tym zbiorze opracowań – artykuł Edyty Szelejewskiej i Mariusza Dembińskiego – nosi tytuł Edukacyjna misja bibliotekarza brokertutora w społeczeństwie informacyjnym w kontekście komunikacji interpersonalnych. Próba zarysu zawodu: bibliotekarz brokertutor. Autorzy ukazują optymistyczny obraz biblioteki jutra, a to za sprawą nowego zawodu – bibliotekarza brokertutora, który dysponując dużą wiedzą, kwalifikacjami i umiejętnościami, potrafi przeformułować tradycyjną rolę bibliotekarza na rzecz moderatora edukacyjnych oraz wychowawczych funkcji szkoły i orędownika „kształtowania międzyludzkich relacji w rzeczywistości opartej na wiedzy”. W zamyśle autorów zebranych tekstów winny układać się one w mozaikę-obraz, z którego wyłaniają się odpowiedzi na postawione w tytule książki pytanie – ale ocenę „skuteczności” naszego przedsięwzięcia pozostawiamy Czytelnikom.
Dziedzictwo kulturowe w świetle wybranych regulacji i implikacji prawa międzynarodowego / Cultural Heritage in the Light of Selected International Law Regulations
(Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Pedagogiczno-Artystyczny, 2018) Kowalska, Samanta
W artykule omówiono rolę dziedzictwa kulturowego w kształtowaniu pamięci i tożsamości społecznej. Dziedzictwo kulturowe stanowi świadectwo przeszłości oraz łącznik międzypokoleniowy. Na podstawie dialogu międzykulturowego można budować ład i bezpieczeństwo wsparte o ponadczasowe, uniwersalne wartości. Umowa międzynarodowa jest nie tylko źródłem prawa międzynarodowego, ale i środkiem współpracy między państwami i narodami w duchu poszanowania różnorodności, pluralizmu kulturowego oraz praw człowieka.
Ekoterroryzm - rozważania w kontekście bezpieczeństwa i zasady zrównoważonego rozwoju. Wybrane regulacje prawa międzynarodowego
(Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Wydział Prawa i Administracji, Katedra Praw Człowieka, 2018) Kowalska, Samanta
Terrorystyczny modus operandi rozszerza się na kolejne obszary funkcjonowania państwa, prawa oraz społeczności międzynarodowej stanowiąc zagrożenie także dla naturalnego środowiska życia człowieka. Ochrona przyrody stanowi ważny aspekt realizacji the human rights. W rozważaniach podkreślono, iż w przeciwdziałaniu terroryzmu istotną rolę odgrywa systemowe i skoordynowane realizowanie zadań z poszanowaniem prawa międzynarodowego, praw człowieka oraz zasad demokratycznych, które stanowią wspólną wartość. W profilaktyce i prewencji ekoterroryzmu nie sposób abstrahować od zasady zrównoważonego rozwoju, gdyż omawiane zjawisko dąży także do zachwiania równowagi biologicznej. Sprawy dotyczące środowiska wymagają wielopłaszczyznowej analizy w oparciu o rzetelne badania i ekspertyzy. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż bez ich respektowania zasada zrównoważonego rozwoju mogłaby nabierać znamion deklaratywnych i nie byłaby komplementarna.
Ewolucja systemu wyborczego do organów samorządu terytorialnego w Polsce
(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2010) Ptak, Arkadiusz
Exploring focus on form in language teaching
(Faculty of Pedagogy and Fine Arts in Kalisz Adam Mickiewicz University in Poznań, 2007) Pawlak, Mirosław
Form-focused instruction is an extremely complex and multidimensional field, the investigation of which is of relevance to both researchers and practitioners and, as such, holds the promise of closing the gap between theory, research and pedagogy. This introductory paper provides a definition of focus on form in language teaching, discusses various interpretations of the concept, describes the past, present and future research directions, and outlines the criteria that successful studies in this area should satisfy. It also briefly presents the organization of the volume and makes a strong case for further empirical investigations of the contributions of teaching formal aspects of language.
Freedom of Speech in the Face of Terrorism – Selected International Law Regulations
(Adam Mickiewicz University in Poznan, The Faculty of Law and Administration, 2018) Kowalska, Samanta
The essay presents freedom of speech from the perspective of international law regulations. The phenomenon of terrorism is one of the most asymmetrical, amorphous and hybrid threats to international security and human rights. The author discusses freedom of speech in the context of anti-terrorism measures. Freedom of speech is a legal and axiological framework of democratic society. The media constitute an important source of information about social pathologies and threats. Terrorists use the media to depreciate the law and the state, and to generate chronic fear in society. The essay stresses the fact that a rational and informed approach to human rights should serve as a reference point for anti-terrorism. However, one cannot limit individual freedom in an arbitrary way. Public discourse helps reach an objective perception. This prevents the creation of a multiplied image, pseudo-reality and “double standards” for freedom of speech.
Głosy nieważne w elekcjach samorządowych
(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2012) Ptak, Arkadiusz
Głosy nieważne w elekcjach samorządowych, zwłaszcza na szczeblu regionalnym, to jeden z istotniejszych problemów rywalizacji wyborczej do organów samorządu terytorialnego w Polsce. Skala zjawiska powoduje nawet, że wykorzystywane jest do bieżącej rywalizacji politycznej podczas której formułowane są zarzuty o fałszowaniu wyborów. Trudno jednak zgodzić się z takimi opiniami, skoro ponad 70% głosów nieważnych do sejmików wynika z niepostawienia znaku „x” przy żadnym kandydacie (a nie dopisanie kolejnego znaku „x”). Analiza zjawiska wskazuje jednak, że przyczyn tak wysokiego odsetka głosów nieważnych należy szukać przede wszystkim w niektórych elementach systemu wyborczego. Duże – obejmujące nawet po 12 powiatów – okręgi wyborcze do sejmików województw powodują, że partie polityczne konstruując listy wyborcze, jak i prowadząc kampanię wyborczą, marginalizują najmniejsze jednostki (gminy wiejskie i miejsko–wiejskie). Z obszarów wiejskich bardzo rzadko pochodzą kandydaci umieszczani na listach wyborczych do sejmików, co nie sprzyja zainteresowaniu się mieszkańców tych obszarów wyborami na tym szczebli władzy samorządowej. W efekcie to w gminach wiejskich i miejsko–wiejskich odsetek głosów nieważnych do sejmiku jest najwyższy i wynosi on odpowiednio – 17,13% oraz 14,50%. W jednostkach, z których jest największa liczba kandydatów, czyli z gmin miejskich, odsetek głosów nieważnych jest na poziomie 7,19% (niskiemu odsetkowi sprzyja również fakt, że w miastach na prawach powiatu nie przeprowadza się wyborów do rad powiatów – funkcję tego szczebla władzy pełnią rady miast). Elementy systemu wyborczego to nie jedyne przyczyny występowania zjawiska głosów nieważnych. Sprzyja temu również niska świadomość obywatelska Polaków oraz brak wiedzy o podstawowych mechanizmach funkcjonowania demokracji, włącznie z zasadami prawa wyborczego. Summary Invalid votes in local government elections in Poland, in particular at the regional level,are among the most pressing problems of the electoral process. The number of invalid votes is so large that it serves political conflict in which accusations of election fraud are formulated. These are scarcely justified, though, since over 70% of invalid votes in local parliament elections lack an “x” next to the name of any candidate (rather than the addition of another “x” on the ballot). The analysis of this issue indicates that the reason for such a high percentage of invalid votes can be found in some elements of the electoral system. Large constituencies, sometimes of up to a dozen districts, mean political parties marginalize the smallest units (i.e. rural and urban-rural communities) when drawing up electoral lists and running election campaigns. The candidates on electoral lists for local parliaments very rarely come from rural regions, which does not stimulate the interest of their citizens in elections at this level. Consequently, it is the rural and urban-rural communities that have the largest proportion of invalid votes, accounting for 17.13% and 14.50% respectively. The number of invalid votes in the units which submit the largest number of candidates, that is in urban communities, amounts to 7.19% (such a low percentage results from the fact that no elections are run for county councils in towns with county status as city councils operate at this level of authority). These elements of the electoral system are not the only reasons for the phenomenon of invalid votes. It is also encouraged by Poles’ low civic consciousness and their ignorance of fundamental democratic mechanisms, including the principles of electoral law.
Human Rights Protection and Terrorism - Reflections in the Context of Strasburg Jurisprudence
(Matej Bel University, Faculty of Political Sciences and International Relations /// Univerzita Mateja Bela v Banskej Bystrici, Fakulta politických vied a medzinárodných vzťahov, 2015) Kowalska, Samanta
The phenomenon of terrorism is one of the most asymmetrical, amorphous and hybrid threats to international security. At the beginning of the 21st century, terrorism grew to a pandemic. Ensuring freedom and security of individuals and nations has become one of the priority postulates. Terrorism steps out of all legal and analytic-descriptive standards. An immanent feature of terrorism, e.g. is constant conversion into malicious forms of violence. One of the most alarming changes is a tendency for debasement of essence of law, a state and human rights. Assurance of safety in widely accessible public places and in private life forces creation of various institutions, methods and forms of people control. However, one cannot in an arbitrary way limit civil freedom. Presented article stresses the fact that rational and informed approach to human rights should serve as a reference point for legislative and executive bodies. Selected individual applications to the European Court of Human Rights are presented, focusing on those based on which standards regarding protection of human rights in the face of pathological social phenomena, terrorism in particular, could be reconstructed and refined. Strasbourg standards may prove helpful in selecting and constructing new legal and legislative solutions, unifying and correlating prophylactic and preventive actions.
Human Rights Protection and Terrorism – Reflections in the Context of Strasburg Jurisprudence
(The Faculty of Political Science and International Relations UMB, 2015) Kowalska, Samanta
The phenomenon of terrorism is one of the most asymmetrical, amorphous and hybrid threats to international security. At the beginning of the 21st century, terrorism grew to a pandemic. Ensuring freedom and security of individuals and nations has become one of the priority postulates. Terrorism steps out of all legal and analytic-descriptive standards. An immanent feature of terrorism, e.g. is constant conversion into malicious forms of violence. One of the most alarming changes is a tendency for debasement of essence of law, a state and human rights Assurance of safety in widely accessible public places and in private life forces creation of various institutions, methods and forms of people control. However, one cannot in an arbitrary way limit civil freedom. Presented article stresses the fact that rational and informed approach to human rights should serve as a reference point for legislative and executive bodies. Selected individual applications to the European Court of Human Rights are presented, focusing on those based on which standards regarding protection of human rights in the face of pathological social phenomena, terrorism in particular, could be reconstructed and refined. Strasbourg standards may prove helpful in selecting and constructing new legal and legislative solutions, unifying and correlating prophylactic and preventive actions.
Implikacje zmian normatywnych oraz politycznych dla struktury rywalizacji wyborczej w elekcjach samorządowych
(Wydawnictwo Naukowe WNPiD UAM, 2011) Ptak, Arkadiusz
Investigating English Language Learning and Teaching
(Faculty of Pedagogy and Fine Arts in Kalisz, Adam Mickiewicz University in Poznań, 2008) Pawlak, Mirosław
Kompetencje interpersonalne w przestrzeni szkoły
(Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wydział Pedagogiczno-Artystyczny, 2016) Heller, Włodzimierz; Janiak, Anna Maria; Chołody, Mariusz; Nowak, Anna; Szafrański, Mariusz; Poniedziałek, Ewelina; Kania, Sławomir; Dolata, Dorota; Mikołajczyk, Magdalena; Malinouskaya, Volha; Kaźmierska, Marlena; Klus, Wioletta; Schmidt, Anna; Sołdyńska, Klaudia; Fechner, Anna; Heller, Włodzimierz; Janiak, Anna Maria
Problematyka kompetencji interpersonalnych albo – szerzej rzecz ujmując – tzw. „kompetencji miękkich” staje się na przestrzeni ostatnich kilku lat przedmiotem żywego społecznego zainteresowania. W różnych dziedzinach życia społecznego: w nauce, kulturze, gospodarce, a nawet – w sporcie dostrzegane są, analizowane i chwalone walory wysokiej sprawności komunikacyjnej i relacyjnej każdej osoby ludzkiej. Także w zakresie edukacji szkolnej problematyka ta stopniowo cieszy się coraz większym zainteresowaniem badaczy i praktyków. Odnoszona do przestrzeni szkoły refleksja nad różnymi aspektami pojęcia „umiejętności interpersonalnych” i towarzyszące jej staranie o skuteczne rozwijanie sprawności interpersonalnych uczniów i nauczycieli są godne aprobaty przynajmniej z dwóch powodów. Po pierwsze dlatego, że wyposażenie ucznia w te umiejętności i kompetencje osobiste wzbogaca go w trudny do przecenienia skarb na drogi i bezdroża dorosłego życia (nie tylko w wymiarze pracy zawodowej, ale również życia prywatnego). Drugim powodem jest fakt, że nabywane stopniowo w trakcie edukacji szkolnej sprawności interpersonalne znacząco ułatwiają proces zdobywania wiedzy. Wskazują na to badania prowadzone na różnych poziomach edukacji (przywoływane także w niniejszym zbiorze). Przedłożona Czytelnikom monografia niesie prace, które tematycznie łączy zasadnicze pytanie: jakie jest znaczenie umiejętności interpersonalnych ucznia/nauczyciela dla relacji interpersonalnych kreowanych w przestrzeni szkoły? Poszczególni autorzy poszukują odpowiedzi na to pytanie na różne sposoby, odnosząc je do wielorakich aspektów życia szkoły i etapów szkolnej edukacji. Jedni kładą nacisk na wymiar rozumienia, definiowania i dookreślania pojęć związanych z umiejętnościami i kompetencjami interpersonalnymi, a także próbują opisywać i precyzować ich swoisty charakter. Inni – opisują i analizują powiązania między sprawnością interpersonalną ucznia (także: ucznia bardzo zdolnego) a efektywnością szkolnej nauki. Jeszcze inni poszukują związków między mądrością/roztropnością interpersonalną a sztuką budowania wspólnoty, bliskich więzi i dobrej atmosfery w przestrzeni klasy szkolnej i grupy rówieśniczej. Wszystkich autorów łączy jednak, poza zainteresowaniem określonym wyżej tematem-pytaniem, troska o naszą szkołę na różnych poziomach edukacji. Staranie o to, by szkoła stawała się miejscem przyjaznym uczniowi, aby nauczanie szkolne i edukacja akademicka niosły nie tylko wszechstronną wiedzę, lecz także wpływały na to, żeby absolwentów szkół cechowała bogata osobowość – „bogata” również w umiejętności interpersonalne.
Kompetencje społeczne w edukacji, pracy socjalnej i relacjach zawodowych
(Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wydział Pedagogiczno-Artystyczny, 2012) Heller, Włodzimierz; Janiak, Anna Maria; Jankowska, Katarzyna; Szymańska, Justyna; Poniedziałek, Ewelina; Błaszczyk, Agnieszka; Zalewska, Paulina; Machowicz, Paulina; Strzelczyk, Mieszko; Pasteczka, Magdalena; Kaźmierska, Marlena; Olszewska, Paulina; Szymczak, Emilia; Gałach, Marta; Jankowska-Zajączkowska, Katarzyna; Skrzybalska, Joanna; Piekarska, Julia; Czech, Olimpia; Boroń, Joanna; Heller, Włodzimierz; Janiak, Anna Maria; Jankowska-Zajączkowska, Katarzyna
W dzisiejszej dyskusji dotyczącej siły i słabości polskiego środowiska akademickiego – mając na względzie przyczyny i uwarunkowania jego wyraźnych zaniedbań, opóźnień i ograniczeń w porównaniu z univesitas Europy Zachodniej – coraz częściej pojawiają się pytania dotyczące umiejętności i kompetencji, jakie absolwenci naszych uczelni zdobywają w trakcie uniwersyteckiej edukacji. Wśród tych „umiejętności i kompetencji” wyróżniają się te, które sprzyjają konstruowaniu dobrych relacji interpersonalnych. Należą do nich: kompetencje i umiejętności komunikacyjne, umiejętności budowania bliskich relacji z innymi ludźmi, sfera tzw. roztropności emocjonalnej, czyli zdolność postrzegania, oceniania i wyrażania emocji, sprawność w rozumieniu i analizowania informacji emocjonalnej, a wreszcie – sztuka regulowania przestrzeni emocjonalności. Wszystkie wymienione umiejętności, nazywane „kompetencjami społecznymi” albo „społecznymi umiejętnościami miękkimi”, w praktyce akademickiej uznawane są coraz powszechniej za fundamentalny „budulec” wszelkich instytucji społecznych zarówno w skali „makro”, jak i „mikro”. Krucha struktura polskiej przestrzeni publicznej, niestabilność sektora prywatnej przedsiębiorczości czy też słabość instytucji rodziny przekonują jednak, że wiążąca siła kompetencji społecznych wciąż pozostaje nader wątpliwa. W przedstawianej pracy zbiorowej – będącej pokłosiem zorganizowanej wiosną 2012 roku konferencji naukowej Studenckiego Koła Umiejętności Społecznych, działającego przy Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym UAM w Kaliszu – stawiamy pytania o jakość, charakter i specyfikę wspomnianego „budulca” życia społecznego, warunkują- cego sposoby funkcjonowania różnorodnych zawodów. Konferencyjne analizy i refleksje, dyskusje i płynące z nich wnioski odsłoniły zaskakujący fenomen. Z jednej strony wszyscy uczestnicy seminarium uznali, że podejmowane kwestie kompetencji społecznych są rzeczywiście ważne, lecz zarazem, niestety, najczęściej niedoceniane. Ale z drugiej strony okazało się, że dyskutanci operowali 6 często rozbieżną teoretycznie aparaturą pojęciową, istotnie utrudniającą naukowe porozumienie, wspólne wypracowanie odpowiedniej terminologii i badawczej perspektywy. Zagadnienie społecznych umiejętności miękkich obnażyło więc znaczące zróżnicowanie: prelegenci różnili się między sobą, bo w czym innym upatrywali istotę czy sedno problemu kompetencji społecznych. Taka sytuacja zintensyfikowała przede wszystkim kontrasty, utrudniając znacząco sformułowanie konstruktywnych wniosków. Prawdopodobną przyczyną zaistniałej sytuacji jest fakt niezmiennie niskiego stopnia zaawansowania badań nad problematyką kompetencji społecznych. Pomimo że literatura przedmiotu na przestrzeni ostatnich dwóch dekad wskazuje na rosnące zainteresowanie poruszanymi kwestiami, ciągle trudno mówić o stosowaniu spójnej i jednolitej aparatury pojęciowej, w której ta problematyka byłaby ujmowana, opisywana i badana. Inną przyczyną tego stanu rzeczy może być jednakże zróżnicowanie przygotowania oraz doświadczenie akademickie autorów zebranych w książce tekstów: dla wielu z nich była to bowiem pierwsza naukowa „próba”, nowatorskie doświadczenie owocujące naukową pracą. Przy okazji warto podkreślić, że autorzy, mimo towarzyszących im wątpliwości, co zrozumiałe w ich sytuacji, podjęli intelektualny wysiłek z ogromną wiarą we własne siły – ten naukowy optymizm wartościowany winien być pozytywnie. Zebrane artykuły i szkice zestawiliśmy w dwóch blokach tematycznych. Pierwszy z nich obejmuje artykuły podejmujące kwestię kompetencji społecznych przypisanych do zawodu i powołania nauczyciela. Problematyka ta wydaje się bardzo ważna, gdyż, jak wspomniano, różnice pomiędzy skutecznością kształcenia przez polskie szkoły wyż- sze i szkoły krajów Zachodu być może mają właśnie źródło w kompetencjach samych nauczycieli. Drugi blok tematyczny zawiera prace dotyczące problematyki sfery aktywności socjalnej, poziomu niesienia pomocy ludziom cierpiącym, wszystkim potrzebującym. W tej drugiej grupie artykułów stawiamy zatem pytania o wolontariat – jego psychologiczne, filozoficzne i społeczne uwarunkowania – pamiętając o jego wciąż kruchym (w polskich realiach) statusie. Czy udało się nam osiągnąć zasugerowane w tej przedmowie cele i zamierzenia? – niech oceni Czytelnik.

Browse

Browsing Wydział Pedagogiczno-Artystyczny w Kaliszu (WPA)/Faculty of Pedagogy and Fine Arts in Kalisz by Title

Results Per Page

Sort Options