Wydział Teologiczny (WT)/Faculty of Theology
Permanent URI for this community
Browse
Browsing Wydział Teologiczny (WT)/Faculty of Theology by Title
Now showing 1 - 20 of 129
Results Per Page
Sort Options
Item 'Akoloutheo' w Nowym Testamencie. Próba interpretacji w świetle eschatologicznej odpłaty dla świętych(Prymasowskie Wydawnictwo Gaudentinum, 2014) Nawracała, TomaszFollowing Christ is one of the most distinctive elements of Christianity. This ideal is reflected in thr lives of the saints, who were able to act in a surprising and admirable way in faith and love of God and their neighbour. The Saints’ deeds make us think all the more so if following the author of the Book of Revelation we ponder over them being accompanied (‘akolouthia’) by their own works. This manuscript attempts to interpret the Greek notion in view of the repayment for the saints.Item Apologia Kościoła w dzisiejszej Europie Środkowo-Wschodniej(Stowarzyszenie Teologów Fundamentalnych w Polsce, 2012) Rossa, PiotrThe starting point of the article is expressed in the statement, that apology of the Church exhibits a close dependence on a local dimension. The three aspects of the Church are set in the background of the thesis: universal, local and of the actually gathering community. The identity of the faith, as well as the one of the Church, demands unceasing apology, clarification and dialog. This apologic dimension characterized the Church also in 20th century, in the mid-eastern part of European Continent, during totalitarian persecutions by Hitler’s Nazism and Stalin’s communism. The Catholic answer has acquired a shape of radical Christian witness. Apologic dimension of the Church was highly participated by the Blessed Pope John Paul II, who by His parentage, life and ecclesiastic experience was deeply bound to this part of Europe. These circumstances found their reflection in teaching of the “Slavic Pope” and his activity on the field of beatifications and canonizations, concerned about continual discovery of European spiritual foundation. This task was taken on by the Pope Benedict XVI and is also an unceasing challenge for every local community of the Church in context of socio-political transformations and emerging European unity within the European Union structures. As we recall the times of crisis – wars, “Solidarity”, “Prague Spring”, fall of the Berlin Wall – in these moments the Church was and is discovered as the medium of hope – says the author. This effects with necessity of quest for roots of Europe – those Christian, as well as those Jewish. Giving the witness to this hope is the constant portraying and imitating of the Gospel of Jesus Christ in lives of the Church members.Item Ba‘al w dziejach Omrydów: Studium historyczno-teologiczne(2012-10-03T06:46:44Z) Toboła, Łukasz; Nawrot, Janusz. PromotorCelem niniejszego studium jest historyczno-teologiczna rekonstrukcja tożsamości bóstwa dynastii Omrydów, które autorzy biblijni określają mianem ba‘ala. Rozdział I prezentuje historię badań oraz współczesny stan wiedzy na temat bóstwa / bóstw określanych terminem ba‘al w religii Izraela, a zwłaszcza w dziejach dynastii Omrydów. Rozdział II omawia kwestie związane z dziejami Omrydów ze szczególnym uwzględnieniem tych elementów, które mogą być pomocne w identyfikacji bóstwa określanego mianem ba‘ala. Rozdział III niniejszego studium analizuje możliwą genezę i ewolucję wykształcenia się swoistej „maski ba‘ala”, której używali autorzy biblijni w opisie bóstwa Omrydów. Brakuje jednoznacznych świadectw potwierdzających istnienie kultu jakiegokolwiek ba‘ala w Izraelu w IX w. przed Chr. Zachowany materiał źródłowy (inskrypcje z Kuntillet Ajrud, stela Meszy, stela z Tel Dan) sugeruje, że patronem Omrydów był Jahwe z Samarii. Powiązanie Omrydów z kultem ba’ala wydaje się być wtórną ingerencją biblijnych redaktorów głoszącego jedyność kultu w Jerozolimie. Jest też możliwe, że śmierć dziedziców Achaba pod Ramot Gilead i trudna sytuacja królestwa północnego spowodowana przez najazdy Aramejcztków i Moabitów, stała się źródłem swoistej teodycei, zaś biblijne przedstawienie boga Omrydów jako ba‘ala jest jej integralnym elementem.Item Błogosławionej Marii Karłowskiej koncepcja miłosierdzia(2010-10-21T15:59:07Z) Nowak, Hubert; Wejman, Henryk. PromotorPraca składa się z pięciu rozdziałów. Pierwszy ukazuje kontekst społeczno-historyczny kształtowania się refleksji Marii Karłowskiej. Trzy kolejne rozdziały stanowią w ścisłym sensie prezentację koncepcji miłosierdzia. Karłowska uczy o miłosierdziu objawionym, którego źródłem jest Bóg, miłosierdziu uznanym – przyjętym przez człowieka miłosierdziu Boga i wreszcie o miłosierdziu świadczonym, które człowiek winien okazywać bliźnim. Rozdział piąty ukazuje działalność instytucji realizujących idee Marii Karłowskiej.Item Całość i τέλος pamięci Kościoła(Centrum Dialogu i Modlitwy w Oświęcimiu, Stowarzyszenie Teologów Fundamentalnych w Polsce, 2010) Kotkowska, ElżbietaItem Charyzmat Instytutu Miłosierdzia Bożego. Studium historyczno-teologiczne(2011-06-09T10:52:18Z) Damazyn, Michał; Wejman, Henryk. PromotorInstytut Miłosierdzia Bożego jest świecką wspólnotą życia konsekrowanego, której korzenie sięgają widzeń siostry Faustyny Kowalskiej i działalności jej wileńskiego spowiednika – ks. Michała Sopoćki. Celem niniejszej rozprawy było ukazanie charyzmatu, jakim żyje Instytut Miłosierdzia Bożego. Źródła niniejszej rozprawy stanowią dokumenty niemal w całości nieznane poza tą wspólnotą, które były przez lata gromadzone przez jej wieloletnią prezeskę – Ludmiłę Roszko, a obecnie są przechowywane przez jedną z członkiń. Wykorzystane zostały także materiały niepublikowane wcześniej, a znajdujące się w Archiwum Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego w Gorzowie Wielkopolskim (rękopis „Dziennika” Izabeli Naborowskiej, jednej z pierwszej wspólnoty nowego zgromadzenia zakonnego mającego głosić Miłosierdzie Boże, zwanego Wileńską Szóstką, która stała się współzałożycielką Zgromadzenia) i Archiwum Zgromadzenia Sióstr od Aniołów w Konstancinie – Jeziornej (rękopis „Dziennika” siostry Heleny Majewskiej, która - z woli swego spowiednika, ks. M. Sopoćki – opiekowała się Wileńską Szóstką w czasie, gdy on ukrywał się w Czarnym Borze), oraz częściowo znane z opracowań ks. dr. Henryka Ciereszki, jego biografa, dokumenty przechowywane w Archiwum Archidiecezji Białostockiej i Archiwum Kurii Archidiecezjalnej w Białymstoku. Wybór źródeł i zagadnienia zdeterminował metodę badawczą. Zastosowano metodę analityczno – syntetyczną polegającą na prezentacji procesu tworzenia się, rozwijania tej wspólnoty i wyodrębnienia oraz scharakteryzowania jej charyzmatu, a także metodę historyczną, mającą na celu przybliżenie kontekstu organizowania się i kształtowania owego Instytutu. Strukturę rozprawy tworzy pięć rozdziałów. W pierwszym zostały przybliżone uwarunkowania historyczne, społeczne, polityczne i religijno – moralne, w jakich żyli mieszkańcy Wilna i Wileńszczyzny w pierwszym czterdziestoleciu XX wieku. Zapoznanie się z tymi faktami jest niezbędne dla osadzenia w kontekście historycznym słów Chrystusa zapisanych przez siostrę Faustynę w „Dzienniczku”, a co za tym idzie, pomocne przy analizie i interpretacji obietnic Zbawiciela przez nią w nim zapisanych i przy trafnym określeniu opisanych zdarzeń, szczególnie w czasach wileńskich. Kolejny etap rozprawy dotyczy odtworzenia początków pierwszej wspólnoty, zwanej Wileńską Szóstką, która została powołana do życia przez ks. Michała Sopoćkę. Przybliżono w nim, w najważniejszych punktach, całą jej historię, aż po dzień dzisiejszy, oraz podkreślono pojawienie się znaków świadczących o spełniającym się zapewnieniu Chrystusa o powstaniu nowego zgromadzenia zakonnego, które będzie głosiło w świecie Miłosierdzie Boga. Analiza wydarzeń pozwoliła na jednoznaczne ustalenie Założyciela wspólnoty i doprowadziła do pochylenia się nad ofiarowanym jej charyzmatem. Natura tegoż charyzmatu zostanie odsłonięta w kolejnym, trzecim rozdziale rozprawy. W nim wpierw został ukazany osobisty charyzmat dany Założycielowi, a następnie omówiona ta jego część, którą otrzymała wspólnota w momencie powstawania. Zaakcentowany został także rdzeń tego charyzmatu, który tworzy Miłosierdzie Boże.W następnym etapie refleksji zaprezentowano sposoby realizacji tegoż charyzmatu, przyjętego przez Instytut, a odwzorowywanego w życiu jego członkiń. Dotyczą one zarówno przyjętych uregulowań prawnych, sposobu życia, jak i podejmowanych przez nie działań. Ostatnim zagadnieniem podjętym w rozprawie jest refleksja nad aktualnością charyzmatu, jakim żyją członkinie tej wspólnoty. Owa aktualność została uwydatniona w trzech wymiarach: wertykalnym, horyzontalnym i społecznym.Do rozprawy dołączony został aneks, który zawiera rozbudowany życiorys Ludmiły Roszko, wieloletniej Prezeski omawianej wspólnoty, która nieformalnie nazywana jest w niej duszą Instytutu, oraz fotokopie wybranych dokumentów, przechowywanych w Archiwum Instytutu Miłosierdzia Bożego.Item Christus solus numquam solus. Zbawcze pośrednictwo Jezusa Chrystusa w ujęciu Celestyna Stanisława Napiórkowskiego(2018) Kałwik, Marcin; Wojtczak, Adam. PromotorZbawcze pośrednictwo Jezusa Chrystusa jest dla chrześcijaństwa zagadnieniem szczególnej wagi, ponieważ stawia wspólnotę wyznawców Chrystusa na wyjątkowym miejscu pośród innych religii. Chociaż zawierają one w sobie elementy prawdy, to – zgodnie ze słowami Pisma Świętego – nie ma w żadnym innym zbawienia, jak tylko w imieniu Jezusa Chrystusa (por. Dz 4,12). Temat pośrednictwa wzbudzał i ciągle wzbudza różnego typu dyskusje, zwłaszcza o podłożu teologicznym, ekumenicznym i pastoralnym. Wyjątkowa sytuacja pojawia się w kontekście mariologii i kultu maryjnego. Szczególne miejsce na tym polu zajmuje Celestyn Stanisław Napiórkowski, który podejmował ten temat od ponad 50 lat. Celem rozprawy jest zaprezentowanie naczelnej zasady lubelskiego teologa Christus solus numquam solus, która stanowi przewodnią myśl jego refleksji na temat zbawczego pośrednictwa Chrystusa. S.C. Napiórkowski przyjmuje, że wszystko co usprawiedliwiające i zbawcze otrzymujemy dzięki Chrystusowi. W tym znaczeniu Chrystus i tylko On jest pośrednikiem zbawienia (solus Christus). Ale jedyny i doskonały Pośrednik nie zbawia bez pośrednictwa stworzeń, które włącza w orbitę swojej zbawczej aktywności. Tylko Chrystus działa zbawczo, ale nie czyni tego bezpośrednio, lecz w swej pośredniczącej misji posługuje się osobami (np. świętymi) oraz zwiastowanym słowem, znakami sakramentalnymi i szafarzami (numquam solus).Item Chrystus przyczyną naszego zmartwychwstania. Jean-Pierre Torrell komentuje św. Tomasza z Akwinu(Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wydział Teologiczny, 2014) Narawcała, TomaszItem „Co mam czynić, aby osiągnąć zbawienie?” Znaczenie ‘ergon’ w Nowym Testamencie(Prymasowskie Wydawnictwo Gaudentinum, 2013) Nawracała, TomaszThe author of the article, “What Shall I Do to Be Saved? The Significance of Ergon in the New Testament” stresses that that all the tasks undertakenduring a person,s life define and express his / her essential character. A person’s actions refer not only to his / her past but to the future as well. Each activity acquires a fully human dimension only if it is based on love. Whenever love is missing, evil appers. The author of the Book of Revelation, following the Old Testament tradition, mentions the reward for the good deeds performed by the saints. This article is an attempt at providing an answer to the question about which deeds can be rewarded by God.Item Dialog religijny w świetle Bożego Słowa(Uniwersytet im. Adama Mickiewicza; Wydział Teologiczny, 2011) Rossa, PiotrThe article presents dialogue as the most basic phenomenon which takes place in the life of man who is understood as homo-religiosus, situated primarily within the experience of an encounter between man and God. The presence of the Word of God in the world, in the areas of culture and media, for instance, has had a good and effective influence on the relationships which are present in the world. The word of God inspires us to defend the rights of man, to live a life in freedom by introducing justice and peace into international relations. It also reminds us of the importance of protecting the natural environment. At the heart of the word of God there is Divine Revelation in its interpersonal dimension, whose summit and fullness is Jesus Christ Himself. This mutual existence of God and man, made complete in Jesus Christ, finds its extension in creation. That is why both an encounter and dialogue with all people of good will and persons of various religious traditions constitutes a foundation for the Church’s activity. It is from this foundation that the article draws the theme of dialogue between Christianity and the great religions of the world, with particular attention being given to Islam, while presenting contemporary Church pronouncements on this subject as well as Christianity’s tasks in the field of interreligious dialogue for the future.Item Dietricha von Hildebranda odpowiedź na wartość w relacji lekarz-pacjent. Studium aksjologiczno-etyczne(2018) Tafelska, Magdalena; Bohdanowicz, Andrzej. PromotorRozprawa doktorska pt.: ,,Odpowiedź na wartość Dietricha von Hildebranda w relacji lekarz - pacjent. Studium aksjologiczno-etyczne” bada możliwości wykorzystania fenomenologicznej kategorii odpowiedzi na wartość Dietricha von Hildebranda do zbudowania aksjologiczno-etycznych podstaw dla relacji lekarz-pacjent. Na początku rozprawy konstruktywnej krytyce poddano funkcjonujące aktualnie cztery modele relacji lekarz-pacjent (model paternalistyczny, kolegialny/partnerski, kontraktualny oraz model oparty na etyce troski), wskazując na braki i słabości w każdym z nich. W dalszej części dysertacji omówiono kwestie normatywności we współczesnych nurtach etyki medycznej (kazuistyka, utylitaryzm, personalizm). Kolejnym krokiem było ukazanie etyki wartości Dietricha von Hildebranda w kontekście etyki medycznej. W wyniku przeprowadzonych analiz wskazano, iż kategoria odpowiedzi na wartość Dietricha von Hildebranda może stanowić ważny i ubogacający wkład do etyki medycznej, przypominając lekarzowi o konieczności udzielenia adekwatnej odpowiedzi na metafizyczną wartość, jaką jest pacjent. Odpowiedź na wartość wydaje się stanowić szansę dla środowiska lekarskiego wyjścia z kryzysu dotyczącego nieumiejętności tworzenia interpersonalnych relacji z pacjentem. Aplikacja tej kategorii będzie wyrazem holistycznego podejścia do pacjentów oraz pozwoli lekarzom dostrzec ontyczną wartość i godność każdego pacjenta.Item „Do wszystkich świętych: naszą chlubą jest świadectwo naszego sumienia” (2 Kor 1, 1.12). Próba interpretacji relacji między świętością a sumieniem(Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne Regina Poloniae, 2015) Nawracała, TomaszItem Doświadczenie mistyczne w doktrynie świętego Jana od Krzyża. Analiza filozoficzna(Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu - Wydział Teologiczny, 2021) Niziński, Rafał SergiuszKsiążka analizuje naturą doświadczenia mistycznego w doktrynie św. Jana od Krzyża. W przeciwieństwie do wielu prac teologicznych poświęconych temu zagadnieniu, książka ta pochyla się nad aspektem filozoficznym. Autor stara się ustalić główne doktrynalne zasady myśli hiszpańskiego mistyka nawiązujące bardziej do ich aspektu logicznego aniżeli do dogmatów katolickich. Obrana metodologiczna perspektywa ogranicza obszar badań do racjonalnego aspektu doktryny. Najważniejszą perspektywą, jaką autor odkrywa, to ta, która nawiązuje do teorii św. Tomasza z Akwinu wizji uszczęśliwiającej. Dominikanin ukazuje życie po śmierci jako polegające na poznaniu i kochaniu jedynie Boga. Po śmierci oglądanie Boga polega na skoncentrowaniu się tylko na Nim: ludzkie władze nie mogą być niczym innym zajęte. Autor dochodzi do wniosku, że Jan od Krzyża wyjaśnia proces prowadzący do mistycznego zjednoczenia z Bogiem w tym życiu jako antycypację wizji uszczęśliwiającej zgodne z tym, jak ją rozumie Tomasz z Akwinu. Dlatego też kontemplacja jest światłem oraz ogniem, które usuwają z człowieka wszystko to, co nie jest skoncentrowane na Bogu, tak, aby Bóg stał się jedynym przedmiotem działania władz. Kontemplacja, która jest mistycznym doświadczeniem, tak długo jest bolesna, jak długo we władzach znajduje się jakikolwiek inny przedmiot prócz Boga. Gdy są już wolne od wszystkiego, wtedy kontemplacja jest odczuwana jako słodka i pełna miłości. Wskazana perspektywa wyjaśnia, dlaczego Jan wymaga, aby człowiek odrzucił wszystko, aby zjednoczyć się z Bogiem. Co oznacza, że nic oprócz Boga nie powinno się znajdować w umyśle, pamięci i woli. Wspomniana perspektywa kształtująca całą doktrynę jest uzupełniona drugą, która wyjaśnia, jak pogodzić te absolutystycznie brzmiące wymagania z aktualnymi cielesnymi ograniczeniami człowieka. Uwzględniając drugą perspektywę Jan w terminach praktycznych wyjaśnia, co oznacza mieć Boga jako przedmiot poznania, nadziei i miłości. Ta druga perspektywa czyni wymagania wywodzące się z pierwszej bardziej zrównoważonymi i ludzkimi. Na końcu pojawia się trzecia perspektywa – oblubieńcza, ulubiona przez Jan od Krzyża. Perspektywa ta jest mniej uwzględniona w opracowaniu, choć uzupełnia poprzednie. W tej perspektywie święty ukazuje drogę do zjednoczenia w ujęciu rozwoju wzajemnej miłości między człowiekiem a Bogiem. W ramach tej perspektywy Jan mówi o uczuciach i pragnieniach. To w tym obszarze czuje się najlepiej. Aby lepiej zrozumieć kluczowe elementy doktryny Jana od Krzyża, które najczęściej są niewłaściwie rozumiane, zostaje ona porównana z doktryną doświadczenia mistycznego Pseudo-Dionizego Areopagity oraz jogi królewskiej Patańdżalego. Porównanie to pokazuje, że nie można zakwalifikować doktryny Jana do nurtu apofatycznego autorów mistycznych. W przeciwieństwie do praktyk jogicznych, Jan nie ma na celu wygaszenia życia psychicznego osoby. Pragnie on wzmocnić egzystencję osoby oraz jej wewnętrzną witalność. Ostatni rozdział próbuje odpowiedzieć na pytanie, czy Jan wnosi coś nowego w dyskusję obecną w obszarze filozofii mistyki korzeniami sięgającą do neoplatonizmu Plotyna oraz Pseudo-Dionizego.Item Droga do męczeństwa. Studium doświadczenia duchowego błogosławionej Natalii Tułasiewicz(2015-11-23) Rzesoś, Andrzej; Hadryś, Jacek. PromotorNatalia Tułasiewicz została w 1999 roku, w gronie 108 polskich męczenników II wojny światowej, ogłoszona błogosławioną przez papieża Jana Pawła II. Jej oddane Bożemu dziełu życie i śmierć są wymownym świadectwem heroicznej miłości, którą uczyniła zasadą i treścią całej swojej egzystencji. Przedmiotem studium jest doświadczenie duchowe Błogosławionej, które zbadano i opisano w ramach poszczególnych „miejsc” jego aktualizacji, ukazując jego źródła i dynamizm, wraz z jego wpływem na kształtowanie świadomości, osobowości, postaw oraz fundamentalnych aktów woli, nadających zasadniczy kierunek życiu bł. Natalii. Całość rozprawy ujęto w sześciu rozdziałach. W pierwszym przedstawiono ogólną charakterystykę jej postaci w kontekście środowiska życia. Kolejne cztery ukazują jej doświadczenie duchowe w jego specyficznych i klasycznych „miejscach”, i tak kolejno: drugi rozdział odnosi się do rekolekcji, kierownictwa duchowego oraz ascezy; trzeci do sakramentów spowiedzi i Eucharystii; czwarty do modlitwy słownej i medytacji; piąty do kontemplacji. W ostatnim rozdziale – szóstym, przedstawiono udzieloną Bogu odpowiedź Błogosławionej, ujętą w pięciu wyszczególnionych aktach jej woli. Przeprowadzone studium nie tylko opisuje w sposób wyczerpujący relację Błogosławionej z samoudzielającym się w Jezusie Chrystusie Bogiem, ale ponadto wykazuje, że istnieje realny związek pomiędzy męczeńską śmiercią bł. Natalii Tułasiewicz a jej doświadczeniem duchowym. Otrzymane w doświadczeniu poznanie i Miłość pozwalają jej ufnie wypowiedzieć swoje osobiste „fiat” i powierzyć swoją drogę Temu, który sam się z nią utożsamia.Item Duchowieństwo w archidiecezji poznańskiej w latach 1918-1939(2015-10-23) Nowak, Piotr; Wilczyński, Leszek. PromotorPraca doktorska prezentuje duchowieństwo archidiecezji poznańskiej w latach 1918-1939. W pierwszym rozdziale zawarto opis historyczno-terytorialny archidiecezji poznańskiej z uwzględnieniem charakterystyki regionu i ludności oraz ukazano strukturę administracyjną archidiecezji. W rozdziale drugim przedstawiono elementy ukazujące duchowieństwo, jako odrębną grupę społeczną, a więc liczebność i strukturę wieku, pochodzenie społeczne i terytorialne, zagadnienia socjalne oraz organizacje zrzeszające kapłanów. Przedstawiono także rozwarstwienie hierarchiczne duchowieństwa. Kolejny rozdział opisuje formację intelektualno-ascetyczną duchowieństwa, czyliedukację przedseminaryjną, system kształcenia seminaryjnego oraz elementy formacji permanentnej kapłanów. Przedmiotem rozdziału czwartego jest działalność księży na polu duszpasterskim, a w szczególności sprawowanie kultu, nauczanie i wychowanie, prowadzenie bractw i stowarzyszeń kościelnych oraz troskę o sprawy materialne parafii. W ostatnim rozdziale zaprezentowano aktywność społeczną duchowieństwa, a więc działalność niepodległościową i polityczną, pracę charytatywną, gospodarczą i oświatowo-kulturalną. Uwzględniono także szeroką działalność naukową, publicystyczną i wydawniczą. Na końcu pracy zamieszczono listę wszystkich kapłanów wchodzących w zakres cezury czasowej tematu.Item Duchowość brata Alberta i jej recepcja we współczesnej posłudze bezdomnym(2015-12-28) Kuśmider, Piotr Antoni; Hadryś, Jacek. PromotorNiniejsza praca jest pisana metodą analityczno-syntetyczną; jako teksty źródłowe zostaną w niej wykorzystane następujące pozycje: pisma św. brata Alberta (jego listy do braci albertynów, do sióstr albertynek, do siostry Bernardyny, projekt konstytucji zgromadzenia braci albertynów, notatnik rekolekcyjny itp.) oraz opracowania biograficzne dotyczące postaci św. brata Alberta. Jeżeli zaś chodzi o część dysertacji dotyczącą funkcjonowania placówek albertyńskich i schronisk prowadzonych przez Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta oraz pracy z osobami bezdomnymi w tych ośrodkach, materiałami źródłowym będą tutaj wszelkie publikacje, które ukazują się cyklicznie lub okolicznościowo. Korzystałem również z wszelkich dokumentów wewnętrznych dotyczących wspomnianego Towarzystwa, takich jak: statut, zalecenia duszpasterskie, kierunki rozwoju oraz opracowania biograficzne sporządzone w organizacji. Natomiast opisując inne niż albertyńskie stowarzyszenia niosące pomoc bezdomnym, jako materiały źródłowe potraktowałem również publikacje książkowe, pracę magisterską, strony internetowe oraz wywiad. Rozdział pierwszy poświęcony jest sylwetce brata Alberta, rozdział drugi dotyczy duchowości brata Alberta, natomiast w rozdziale trzecim opisałem współczesne metody pracy z osobami bezdomnymi.Item Działalność Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (1850-1901)(2013-12-11) Wyszecka, Teresa; Wilczyński, Leszek. Promotor3 maja 1850 roku w Podrzeczu na Ziemi Wielkopolskiej, ziemianin – Edmund Bojanowski założył pierwszą, wiejską ochronkę dla dzieci, równocześnie – dając tym samym początek polskiej wspólnocie zakonnej – Zgromadzeniu Sióstr Służebniczek Maryi. Dzieło wywodzące się z ludu i idące w lud. W regule podkreślił, że: „celem Zgromadzenia jest maluczkim i ubogim służyć z miłości dla Chrystusa”. Służba ta głównie przejawiała się: w pracy ochronkowej, pielęgniarskiej, oraz pomocy ubogim wśród ludu. Ważnym czynnikiem wpływającym na rozwój ochronek był przede wszystkim swoisty ich charakter, który sprawiał, że wrastały one silnie w polską wieś i że lud przyjmował Służebniczki za swoje. Rozdzielone na cztery autonomiczne rodziny zakonne, wszystkie nadal kontynuują charyzmat Założyciela, dzisiaj już bł. Edmunda Bojanowskiego.Item Działanie złego ducha i walka z nim w ujęciu św. Jana Chryzostoma(2013-01-16) Zmuda, Adam; Częsz, Bogdan. PromotorTematem pracy jest działanie złego ducha i walka z nim w ujęciu św. Jana Chryzostoma. Temat został zrealizowany w pięciu rozdziałach: W pierwszym została dokonana analiza terminologii Chryzostoma w odniesieniu do złego ducha. Został przedstawimy zakres znaczeniowy w świecie hebrajskim i greckim oraz odcienia znaczeniowe określeń Σατανâς, διάβολος, δαίμον, δαιμόνιος. Przeanalizowaliśmy też użycie terminów: szatan, diabeł i demon na gruncie języka polskiego. W drugim rozdziale pokazujemy, co nasz Ojciec mówi na temat stworzenia aniołów, powstania demonów, jakie cechy przypisuje złemu duchowi oraz gdzie, według niego, się ujawnia. Ukazujemy zwycięstwo Syna Człowieczego nad demonem. Trzeci rozdział – to nauka Kaznodziei na temat owocu działania złego ducha jakim jest grzech. Biskup podaje konkretne przestrzenie działania i sposoby kuszenia szatana. Pójcie za diabłem czyli uległość jemu, popełnienie grzechu ma, według naszego Autora, konkretne konsekwencje – doczesne i wieczne; najgorszą jest według niego, bez wątpienia piekło – tę naukę ukazujemy w rozdziale czwartym. Ostatni, piąty rozdział to sposoby przeciwstawiania się złemu duchowi. Duszpasterz podaje swoim wiernym: sakramenty (Chrzest, Eucharystię) oraz praktyki pokutne (modlitwę, post i jałmużnę). Pierwszy rozdział to analiza czysto filologiczna, drugi i czwarty - ujęcie dogmatyczne a trzeci i piąty to nauka moralna Chryzostoma.Item Egzystencjalna autonomia człowieka a świat wartości duchowych według Lwa Tołstoja(2014-10-27) Wawrzyniak, Olga; Moskałyk, Jarosław. PromotorInspiracją do napisania pracy doktorskiej o charakterze interdyscyplinarnym (teologiczno-filologicznym) była twórczość literacka Lwa Tołstoja, dla którego punktem odniesienia w tworzeniu form artystycznie doskonałych była w moim odczuciu nauka Jezusa Chrystusa. Temat mojej pracy „Egzystencjalna autonomia człowieka a świat wartości duchowych według Lwa Tołstoja” zawiera w sobie problem badawczy, bowiem wskazuje na swoistą opozycyjność pomiędzy rzeczywistością autonomii ludzkiej a wartościami duchowymi z jaką zmagał się Lew Tołstoj. Z jednej strony Lew Tołstoj całe swoje życie pojmował i analizował jako drogę ku całkowitej autonomii egzystencjalnej, wolnej od jakiejkolwiek determinacji wobec uwarunkowań zewnętrznych, jak też ponadczasowych, bronił jej i chciał ją jak najdobitniej wyrazić w swojej twórczości. A z drugiej strony zachowywał nieustanną świadomość relacji ze światem poza doczesnym, co również starał się wyrazić w swojej twórczości. Takie pojmowanie i taki stosunek pisarza do świata bosko-ludzkiego, zbudowane na przeciwieństwie tych dwóch rzeczywistości wywoływało u pisarza wewnętrzny konflikt. Konflikt ten stanowił istotę dramatu Lwa Tołstoja i wynikał z dążenia do odczucia pełnej wolności i nieskrępowanej swobody w swoim życiu i z jednoczesnego poczucia istnienia rzeczywistości poza doczesnej i wynikającym z tego poczucia zobowiązaniom moralnym. To dążenie do pełnej autonomii stało w sprzeczności wobec jednostkowego wyboru wartości wyższych. Praca została podzielona na cztery rozdziały. W rozdziałach tych rozwijam w kontekście prawd chrześcijańskich te aspekty życia i twórczości Lwa Tołstoja, które z mojego punktu widzenia przyczyniły się do częściowego uzasadnienia moich założeń.Item El testimonio cristiano del monacato(Universidad Pontificia Comillas - Hiszpania, 2016) Rossa, PiotrEntre las varias realizaciones del testimonio cristiano se distingue especialmente la vida monástica. Hoy se entiende este modo de testimonio de vida cristiana como una de las posibilidades de realizar la vida consagrada. Los que realizan este modelo de vida, quieren seguir a Jesucristo y sencillez de su vida realizando en sí al «hombre nuevo» a través de los consejos evangelicos y de las bendiciones. Durante los siglos y hoy día las dos formas de presencia de la vida monástica –eremitismo y cenobitismo– quieren ser el signo radical escatológico para el mundo.