Does direct democracy really work? A review of the empirical evidence from Switzerland
Loading...
Date
2014
Authors
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM
Title alternative
Czy demokracja bezpośrednia naprawdę działa? Przegląd dowodów natury empirycznej na przykładzie Szwajcarii
Abstract
Discussions about direct democracy and its advantages and risks are often superficial, invoke
stereotypes and ignore empirical data. This article tests seven common criticisms of direct democracy by
referring to the Swiss experience. Evidently, Swiss democracy is not a copy/paste model, but has developed
in a specific historical and institutional setting. It is obvious that both conservative as well as
left-wing critics overemphasize their case against direct democracy by (wilfully) neglecting the evidence.
Direct democracy does not lead to anarchy. The common people can make reasonable decisions.
Minorities are not more discriminated against in direct democratic systems than in representative ones.
Money plays a role in direct democracy, as it does in representative systems. Direct democracy slows
down reforms, but it also makes them steadier and more sustainable. Direct democracy brings contentment
to its citizens. Finally, direct democracy is not ideologically predisposed. It is a mechanism to revert
policies back to the median voter.
Dyskusje o demokracji bezpośredniej, jej zaletach i zagrożeniach są często powierzchowne, odwołujące się do stereotypów i pomijające dane empiryczne. Niniejszy artykuł, odwołując się do doświadczeń szwajcarskich, analizuje siedem czynników dotyczących demokracji bezpośredniej. Oczywistym jest fakt, iż szwajcarska demokracja nie jest łatwym do powielenia modelem, m.in. ze względu na to, że rozwinęła się w bardzo specyficznych warunkach historycznych i instytucjonalnych. Odpowiadając na krytykę demokracji bezpośredniej, zaznaczyć należy, iż demokracja bezpośrednia nie prowadzi do anarchii, a zwykli obywatele mogą podejmować racjonalne decyzje. Ponadto, w demokracji bezpośredniej mniejszości nie są dyskryminowane bardziej niż w demokracji przedstawicielskiej, a pieniądze odgrywają w obu formach demokracji podobną rolę. Pamiętać należy, iż demokracja bezpośrednia spowalnia reformy, ale jednocześnie czyni je stabilniejszymi i bardziej zrównoważonymi, co z kolei przekłada się na zadowolenie wśród obywateli.
Dyskusje o demokracji bezpośredniej, jej zaletach i zagrożeniach są często powierzchowne, odwołujące się do stereotypów i pomijające dane empiryczne. Niniejszy artykuł, odwołując się do doświadczeń szwajcarskich, analizuje siedem czynników dotyczących demokracji bezpośredniej. Oczywistym jest fakt, iż szwajcarska demokracja nie jest łatwym do powielenia modelem, m.in. ze względu na to, że rozwinęła się w bardzo specyficznych warunkach historycznych i instytucjonalnych. Odpowiadając na krytykę demokracji bezpośredniej, zaznaczyć należy, iż demokracja bezpośrednia nie prowadzi do anarchii, a zwykli obywatele mogą podejmować racjonalne decyzje. Ponadto, w demokracji bezpośredniej mniejszości nie są dyskryminowane bardziej niż w demokracji przedstawicielskiej, a pieniądze odgrywają w obu formach demokracji podobną rolę. Pamiętać należy, iż demokracja bezpośrednia spowalnia reformy, ale jednocześnie czyni je stabilniejszymi i bardziej zrównoważonymi, co z kolei przekłada się na zadowolenie wśród obywateli.
Description
Sponsor
Keywords
direct democracy, democracy, participation, Switzerland, median voter, demokracja bezpośrednia, demokracja, partycypacja, Szwajcaria, przeciętny wyborca
Citation
Przegląd Politologiczny, 2014, nr 4, s. 87-97.