The Foundation of Modern Korean Digraphia: Metanarration, Nationalism and Politics
Loading...
Date
2021
Authors
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Title alternative
Kształtowanie się współczesnej digrafii koreańskiej: metanarracja, nacjonalizm i polityka
Abstract
The aim of the presented doctoral dissertation was to explain the process of the foundation of modern Korean digraphia, characterizing the circumstances of its creation and development in the years 1894-1972. First, this includes an analysis of the historical discourse related to the use of Korean script and Chinese characters. This is also related to the study of modern Korean digraphia and its correlation with global and national metanarratives and existing political ideologies that influenced the social, economic and political events on the Korean Peninsula. Second, another aim was to explore the language of modern Korean nationalism as a focal point of research in the analytical structure of the work, since its content is fundamental to the national identity of Koreans and is also to issues of script. Third, a last goal was to identify the factors that shaped government language planning and policy in both North Korea and South Korea. Due to the interdisciplinarity and multidisciplinary nature of the research undertaken, as well as the variety of goals chosen, it seems justified to use methodological syncretism. The following research methods were adopted in the conduct of the academic research: historical method, descriptive method, decision analysis method, content analysis method and comparative method. These made it possible to analyze the process of the development of modern Korean digraphia and to establish cause-and-effect relationships between metanarratives, nationalism and politics that existed in the two nation-states on the Korean Peninsula. The research was based on an analysis of original source materials (primarily Korean print media) and scientific publications. The author relied mainly on English and Korean materials, and some Japanese, Polish, Chinese and French works. The implementation of the objectives of the work was undertaken in seven chapters. In the first chapter, starting with the research process, the research methodology is presented: the objectives of the dissertation, research questions and hypotheses. It also describes an outline of the issues contained in individual chapters of the work and a review of the literature on the subject, which is key for the issues researched in the study. The second chapter, based on a review of selected theories, research and concepts contained in the literature on the subject, an attempt was made to identify and define key concepts (terms) important for the problems researched in the study. These include: digraphia, nationalism (Korean nationalism), metanarrative, language planning and policy (LPP), critical discourse analysis, post-colonialism, and the creation of a hypothetical framework for modern Korean digraphia. The intent of this chapter was to conceptualize the most important, guiding concepts that set the directions of the research. Also presented is the current state of scholarship on Korean digraphia as described in the scientific literature. The third chapter of the work is devoted to digraphia in the context of social changes in Korea that took place up to 1910. Presented are details of the Kapsin coup, the Kabo reforms, rebellions and uprisings. It includes descriptions and analyzes of selected Korean press media from 1894-1910 that illustrate the progressive politicization of metanarratives and show the development of the Korean nationalism metanarrative. Particular attention was paid to the gradual evolution of Korean national consciousness as a fundamental element of modern Korean digraphia. The fourth chapter presents the issue of Korean nationalism, Korean metanarratives and digraphia during the years of the Japanese occupation of Korea (1910-1945). It includes descriptions and analyzes of selected Korean press media from 1910-1945 that illustrate the progressive politicization of metanarratives and show the development of the Korean nationalism metanarrative. Here contained is a description of digraphia against the background of Japanese colonial rule. This issue is described in chronological order, periodized into three sub-periods. The fifth chapter is a contextualization of modern digraphia in North Korea manifest in the years 1945-1972. It characterizes the language policy and planning (LPP) implementation in North Korea and includes LPP periodization and key organizations. This chapter also reviews Korean nationalism in the North, and existing modernization metanarratives analyzed from the perspective of Marxist ideology. It analyzes the content and structure of political and academic discourse related to digraphia and LPP and the accompanying changes that took place and contributed to the transition of North Korea from a postcolonial nation-state to a transformed socialist state. The chapter also analyzes the content of the scientific discussions between North Korean leader Kim Il Sung and North Korean linguistic scholars in 1964 and 1966. These conversations are regarded as the turning point that shaped the final form of modern Korean digraphia in the North. The sixth chapter attempts to contextualize modern Korean digraphia that was evident in South Korea in the years 1945-1972. It characterizes the language policy and planning (LPP) implementation in South Korea and includes LPP periodization and key organizations. It presents an analysis of Korean nationalism in the South and the modernization metanarratives dominant during the administrations of presidents Syngman Rhee and Park Chung Hee. This chapter analyzes the content and structure of political and academic discourse, with particular emphasis on modern Korean digraphic debate in print media and presidential speeches. This chapter describes and analyzes the dynamics of changes in LPP of the Park Chun Hee years, when in 1968 the government began the implementation of the plan to abolish sinograms, and then returned to including them to the South Korean education system in 1971-1972. Limited use of sinograms in selected print media and official documents continued. The doctoral dissertation ends with the seventh chapter, which presents the research results, their interpretations and the author's personal reflections. The observations and analyzes of the research material allow the conclusion of a close relationship between the two Koreas’ LPP decisions (introducing both the abolition and restoration of hanja (Chinese script)) and metanarratives, postcolonial identity and Korean nationalism. The obtained research results broaden the knowledge of Korean digraphia and may provide a starting point for further scientific considerations and comparative research that may be undertaken in the future.
Celem przedstawionej dysertacji doktorskiej było wyjaśnienie procesu kształtowania się współczesnej digrafii koreańskiej, scharakteryzowanie okoliczności jej powstania i rozwoju w latach 1894-1972. Cele poboczne dotyczyły, po pierwsze, analizy dyskursu historycznego związanego z problematyką stosowania pisma koreańskiego i znaków chińskich. Wiąże się to także z badaniem współczesnej koreańskiej digrafii i jej korelacji z globalnymi i krajowymi metanarracjami oraz istniejącymi ideologiami politycznymi, które oddziaływały na ówczesne wydarzenia społeczne, gospodarcze i polityczne występujące na Półwyspie Koreańskim. Po drugie jako cel obrano zbadanie języka współczesnego koreańskiego nacjonalizmu jako centralnego punktu badawczego struktury analitycznej pracy, ponieważ jego treść ma podstawowe znaczenie w odniesieniu się do tożsamości narodowej Koreańczyków, jak i ma swoje odniesienie w piśmie. Po trzecie celem było także określenie czynników kształtujących rządową politykę językową zarówno w Korei Północnej jak i Korei Południowej. Ze względu na interdyscyplinarność i wieloaspektowość podjętych badań, a także różnorodność obranych celów zasadne wydaje się zastosowanie synkretyzmu metodologicznego. Do przeprowadzenia badań przyjęto w pracy następujące metody badawcze: metodę historyczną, metodę opisową, metodę analizy decyzyjnej, metodę analizy treści oraz metodę porównawczą. Pozwoliły one na analizę procesu kształtowania się współczesnej digrafii koreańskiej oraz na znalezienie związku przyczynowo-skutkowego między metanarracją, nacjonalizmem i polityką, które występowały w dwóch państwach Półwyspu Koreańskiego. Podstawę prowadzonych badań stanowiła analiza materiałów źródłowych (przede wszystkim koreańskich źródeł prasowych) oraz publikacji naukowych. Autor oparł się głównie na literaturze anglojęzycznej, koreańskiej, japońskiej, polskiej, chińskiej i francuskiej. Realizacja celów pracy została podjęta w siedmiu rozdziałach. W rozdziale pierwszym, rozpoczynającym proces badawczy, przedstawiona została metodologia badawcza: cele rozprawy, pytania badawcze i hipotezy. Opisano w nim również zarys problematyki zawartej w poszczególnych rozdziałach pracy oraz przegląd literatury przedmiotu, kluczowej dla badanych w pracy zagadnień. W rozdziale drugim, w oparciu o przegląd wybranych teorii, badań i koncepcji zawartych w literaturze przedmiotu, podjęto próbę określenia i zdefiniowania kluczowych pojęć (terminów), ważnych dla badanych w pracy problemów. Należą do nich: digrafia, nacjonalizm (nacjonalizm koreański), metanarracja, planowanie polityki językowej, krytyczna analiza dyskursu, postkolonializm, tworzenie hipotetycznych ram dla współczesnej digrafii koreańskiej. Zamierzeniem tego rozdziału była konceptualizacja najbardziej istotnych, przewodnich pojęć wyznaczających kierunki badań. Przedstawiono w nim także współczesny stan wiedzy dotyczący digrafii koreańskiej opisany w literaturze naukowej. Trzeci rozdział pracy poświęcony jest digrafii w kontekście zmian społecznych w Korei jakie miały miejsce do roku 1910. Przedstawiono w nim zamach Kapsin, reformy Kabo, bunty i powstania. Zawarte są w nim opisy i analiza wybranych koreańskich źródeł prasowych z lat 1894-1910, które obrazują postępujące upolitycznienie metanarracji i ukazują ewoluującą metanarrację koreańskiego nacjonalizmu. Szczególną uwagę zwrócono w nim na stopniową ewolucję świadomości narodowej Koreańczyków jako fundamentalnego elementu współczesnej koreańskiej digrafii. Czwarty rozdział przedstawia zagadnienie nacjonalizmu koreańskiego, metanarracji i digrafii koreańskiej w latach okupacji japońskiej Korei (1910-1945). Zawarte są w nim opisy i analiza wybranych koreańskich źródeł prasowych z lat 1910-1945, które obrazują postępujące upolitycznienie metanarracji i ukazują ewoluującą metanarrację koreańskiego nacjonalizmu. Znajduje się tu opis digrafii ukazanej na tle japońskich rządów kolonialnych. Zagadnienie to scharakteryzowano w porządku chronologicznym, opisując je w trzech okresach. W piątym rozdziale ma miejsce kontekstualizacja współczesnej digrafii występującej w Korei Północnej w latach 1945-1972. Scharakteryzowano w nim planowanie i realizację polityki językowej w Korei Północnej. Ukazano jej periodyzację i kluczowe organizacje zajmujące się północnokoreańską polityka językową. W rozdziale tym przedstawiono także koreański nacjonalizm występujący na Północy, istniejące metanarracje modernizacyjne analizowane na płaszczyźnie marksistowskiej ideologii. Dokonano w nim analizy treści i struktury dyskursu politycznego i akademickiego, by w ten sposób wyjaśnić zmiany, które wystąpiły a następnie przyczyniły się do tranzycji od postkolonialnego państwa narodowego do socjalistycznego państwa północnokoreańskiego. Poddano tu także analizie treści dyskusji naukowych prowadzonych pomiędzy przywódcą Korei Północnej Kim Ir Senem a północnokoreańskimi uczonymi - lingwistami, które miały miejsce w 1964 i 1966 roku. Wskazano, że właśnie w tym czasie miał miejsce punkt zwrotny w ukształtowaniu się współczesnej koreańskiej digrafii na Północy. W rozdziale szóstym podjęto próbę kontekstualizacji współczesnej digrafii występującej w Korei Południowej w latach 1945-1972. Scharakteryzowano w nim planowanie i realizację południowokoreańskiej polityki językowej, jej periodyzację i odpowiedzialne za nią kluczowe organizacje. Ukazano tu analizę koreańskiego nacjonalizmu na Południu i metanarracje modernizacyjne stosowane w okresach rządów administracji prezydentów Syngmana Rhee i Park Chung Hee. W rozdziale tym poddano analizie treść i strukturę dyskursu politycznego i akademickiego, ze szczególnym akcentem na współczesną koreańską debatę digraficzną w mediach drukowanych i przemówieniach prezydenckich. W rozdziale tym opisano i przeanalizowano dynamikę zmian polityki językowej rządu Park Chung Hee, który w 1968 roku rozpoczął realizację planu zniesienia sinogramów, a następnie w latach 1971-1972 przywrócił je ponownie do systemu południowokoreańskiej edukacji. Należy jednak podkreślić, że w niektórych mediach drukowanych i oficjalnych dokumentach w ograniczonym stopniu kontynuowano używanie sinogramów. Rozprawę doktorską zamyka rozdział siódmy, w którym zaprezentowano wyniki badań, ich interpretacje i osobiste refleksje autora. Obserwacje i analizy poczynione na materiale badawczym pozwoliły stwierdzić, iż występowała ścisła zależność między rządową polityką językową nakazująca zarówno zniesienie jak i ponowne przywrócenie hanja (skryptu chińskiego) a metanarracją, postkolonialną tożsamością i koreańskim nacjonalizmem. Otrzymane wyniki badań poszerzają wiedzę dotyczącą digrafii koreańskiej i mogą stanowić punkt wyjścia do dalszych badań naukowych, badań komparatystycznych jakie mogą zostać podjęte w przyszłości.
Celem przedstawionej dysertacji doktorskiej było wyjaśnienie procesu kształtowania się współczesnej digrafii koreańskiej, scharakteryzowanie okoliczności jej powstania i rozwoju w latach 1894-1972. Cele poboczne dotyczyły, po pierwsze, analizy dyskursu historycznego związanego z problematyką stosowania pisma koreańskiego i znaków chińskich. Wiąże się to także z badaniem współczesnej koreańskiej digrafii i jej korelacji z globalnymi i krajowymi metanarracjami oraz istniejącymi ideologiami politycznymi, które oddziaływały na ówczesne wydarzenia społeczne, gospodarcze i polityczne występujące na Półwyspie Koreańskim. Po drugie jako cel obrano zbadanie języka współczesnego koreańskiego nacjonalizmu jako centralnego punktu badawczego struktury analitycznej pracy, ponieważ jego treść ma podstawowe znaczenie w odniesieniu się do tożsamości narodowej Koreańczyków, jak i ma swoje odniesienie w piśmie. Po trzecie celem było także określenie czynników kształtujących rządową politykę językową zarówno w Korei Północnej jak i Korei Południowej. Ze względu na interdyscyplinarność i wieloaspektowość podjętych badań, a także różnorodność obranych celów zasadne wydaje się zastosowanie synkretyzmu metodologicznego. Do przeprowadzenia badań przyjęto w pracy następujące metody badawcze: metodę historyczną, metodę opisową, metodę analizy decyzyjnej, metodę analizy treści oraz metodę porównawczą. Pozwoliły one na analizę procesu kształtowania się współczesnej digrafii koreańskiej oraz na znalezienie związku przyczynowo-skutkowego między metanarracją, nacjonalizmem i polityką, które występowały w dwóch państwach Półwyspu Koreańskiego. Podstawę prowadzonych badań stanowiła analiza materiałów źródłowych (przede wszystkim koreańskich źródeł prasowych) oraz publikacji naukowych. Autor oparł się głównie na literaturze anglojęzycznej, koreańskiej, japońskiej, polskiej, chińskiej i francuskiej. Realizacja celów pracy została podjęta w siedmiu rozdziałach. W rozdziale pierwszym, rozpoczynającym proces badawczy, przedstawiona została metodologia badawcza: cele rozprawy, pytania badawcze i hipotezy. Opisano w nim również zarys problematyki zawartej w poszczególnych rozdziałach pracy oraz przegląd literatury przedmiotu, kluczowej dla badanych w pracy zagadnień. W rozdziale drugim, w oparciu o przegląd wybranych teorii, badań i koncepcji zawartych w literaturze przedmiotu, podjęto próbę określenia i zdefiniowania kluczowych pojęć (terminów), ważnych dla badanych w pracy problemów. Należą do nich: digrafia, nacjonalizm (nacjonalizm koreański), metanarracja, planowanie polityki językowej, krytyczna analiza dyskursu, postkolonializm, tworzenie hipotetycznych ram dla współczesnej digrafii koreańskiej. Zamierzeniem tego rozdziału była konceptualizacja najbardziej istotnych, przewodnich pojęć wyznaczających kierunki badań. Przedstawiono w nim także współczesny stan wiedzy dotyczący digrafii koreańskiej opisany w literaturze naukowej. Trzeci rozdział pracy poświęcony jest digrafii w kontekście zmian społecznych w Korei jakie miały miejsce do roku 1910. Przedstawiono w nim zamach Kapsin, reformy Kabo, bunty i powstania. Zawarte są w nim opisy i analiza wybranych koreańskich źródeł prasowych z lat 1894-1910, które obrazują postępujące upolitycznienie metanarracji i ukazują ewoluującą metanarrację koreańskiego nacjonalizmu. Szczególną uwagę zwrócono w nim na stopniową ewolucję świadomości narodowej Koreańczyków jako fundamentalnego elementu współczesnej koreańskiej digrafii. Czwarty rozdział przedstawia zagadnienie nacjonalizmu koreańskiego, metanarracji i digrafii koreańskiej w latach okupacji japońskiej Korei (1910-1945). Zawarte są w nim opisy i analiza wybranych koreańskich źródeł prasowych z lat 1910-1945, które obrazują postępujące upolitycznienie metanarracji i ukazują ewoluującą metanarrację koreańskiego nacjonalizmu. Znajduje się tu opis digrafii ukazanej na tle japońskich rządów kolonialnych. Zagadnienie to scharakteryzowano w porządku chronologicznym, opisując je w trzech okresach. W piątym rozdziale ma miejsce kontekstualizacja współczesnej digrafii występującej w Korei Północnej w latach 1945-1972. Scharakteryzowano w nim planowanie i realizację polityki językowej w Korei Północnej. Ukazano jej periodyzację i kluczowe organizacje zajmujące się północnokoreańską polityka językową. W rozdziale tym przedstawiono także koreański nacjonalizm występujący na Północy, istniejące metanarracje modernizacyjne analizowane na płaszczyźnie marksistowskiej ideologii. Dokonano w nim analizy treści i struktury dyskursu politycznego i akademickiego, by w ten sposób wyjaśnić zmiany, które wystąpiły a następnie przyczyniły się do tranzycji od postkolonialnego państwa narodowego do socjalistycznego państwa północnokoreańskiego. Poddano tu także analizie treści dyskusji naukowych prowadzonych pomiędzy przywódcą Korei Północnej Kim Ir Senem a północnokoreańskimi uczonymi - lingwistami, które miały miejsce w 1964 i 1966 roku. Wskazano, że właśnie w tym czasie miał miejsce punkt zwrotny w ukształtowaniu się współczesnej koreańskiej digrafii na Północy. W rozdziale szóstym podjęto próbę kontekstualizacji współczesnej digrafii występującej w Korei Południowej w latach 1945-1972. Scharakteryzowano w nim planowanie i realizację południowokoreańskiej polityki językowej, jej periodyzację i odpowiedzialne za nią kluczowe organizacje. Ukazano tu analizę koreańskiego nacjonalizmu na Południu i metanarracje modernizacyjne stosowane w okresach rządów administracji prezydentów Syngmana Rhee i Park Chung Hee. W rozdziale tym poddano analizie treść i strukturę dyskursu politycznego i akademickiego, ze szczególnym akcentem na współczesną koreańską debatę digraficzną w mediach drukowanych i przemówieniach prezydenckich. W rozdziale tym opisano i przeanalizowano dynamikę zmian polityki językowej rządu Park Chung Hee, który w 1968 roku rozpoczął realizację planu zniesienia sinogramów, a następnie w latach 1971-1972 przywrócił je ponownie do systemu południowokoreańskiej edukacji. Należy jednak podkreślić, że w niektórych mediach drukowanych i oficjalnych dokumentach w ograniczonym stopniu kontynuowano używanie sinogramów. Rozprawę doktorską zamyka rozdział siódmy, w którym zaprezentowano wyniki badań, ich interpretacje i osobiste refleksje autora. Obserwacje i analizy poczynione na materiale badawczym pozwoliły stwierdzić, iż występowała ścisła zależność między rządową polityką językową nakazująca zarówno zniesienie jak i ponowne przywrócenie hanja (skryptu chińskiego) a metanarracją, postkolonialną tożsamością i koreańskim nacjonalizmem. Otrzymane wyniki badań poszerzają wiedzę dotyczącą digrafii koreańskiej i mogą stanowić punkt wyjścia do dalszych badań naukowych, badań komparatystycznych jakie mogą zostać podjęte w przyszłości.
Description
Wydział Neofilologii
Sponsor
Keywords
Korean language, digraphia, metanarration, language planning and policy (LPP), Korean nationalism, język koreański, digrafia, metanarracja, koreański nacjonalizm, planowanie językowe i polityka językowa