Paś, Andrzej2013-11-182013-11-182013Studia Metodologiczne, tom 30, pp. 267-278978-83-232-2629-10039-324Xhttp://hdl.handle.net/10593/8457Abstrakt Gdy dokonamy analizy problematyki stosunkowo nowo powstałej dyscypliny, jaką jest bioetyka, to jednocześnie zauważymy, iż w swoim przedmiocie badań (zachowanie moralne człowieka) pokrywa się ustaleniami metodologicznymi z etyką. Jednakże wydaje się, iż w tej kwestii istnieje dosyć zasadnicza rozbieżność. Skoro bioetyka ma sięgać do podstaw życia biologicznego człowieka, to musi ująć w swojej analizie całą gamę rozwoju zachowania społecznego, którego finalnym „rezultatem” jest kategoria osoby ludzkiej- interpretowana jako istota bioetyczna.Abstract If we make an analysis of the issue of comparatively newly formed discipline which is bioethics, we will notice at the same time that - in its field of research (moral behaviour of a human being) - it agrees in methodological establishments with ethics. However, it seems that in this matter there is a certain, fundamental divergence. Yet, since bioethics is supposed to reach the principles of man's biological life, it needs to include in its analysis the whole spectrum of the development of social behaviour, whose final "result" is the category of a human person interpreted as a bioethical creature.plhistory of bioethicsethicsevolutionmoral behaviourhuman natureArtykuł