Melosik, Zbyszko2020-01-292020-01-292019Studia Edukacyjne, 54/2019, s.345-347.1233-6688http://hdl.handle.net/10593/25383Michał Klichowski to jeden z najzdolniejszych naukowców młodego pokolenia. Jest autorem wielu artykułów publikowanych w wysoko punktowanych czasopismach (w tym bardzo prestiżowych – zagranicznych), jak również dwóch znakomitych książek: Między linearnością a klikaniem. O społecznych konstrukcjach podejść do uczenia się (Kraków 2012) oraz Narodziny cyborgizacji: nowa eugenika, transhumanizm i zmierzch edukacji (Poznań 2014). Teksty Michała Klichowskiego stoją na bardzo wysokim poziomie merytorycznym, są czytane i cytowane (mimo bardzo młodego wieku Jego Indeks Hirscha wynosi 10, a liczba cytowań 291). Otwierają one dla pedagogiki nowe pola problemowe, cechuje je „intelektualna świeżość” i otwartość oraz umiejętność interdyscyplinarnego myślenia, jak również łączenia analiz teoretycznych z badaniami empirycznymi. Te wszystkie powyższe pozytywne uwagi odnoszą się również do najnowszej książki Michała Klichowskiego: Learning in CyberParks. A Theoretical and Empirical Study, która jest przedmiotem niniejszej recenzji. Książką ta wpisuje się, bez wątpienia, bardzo dobrze we współczesne dyskusje odnośnie relacji między technologią, komunikacją i sferą publiczną, na temat „inteligentnych” czy „sensorycznych” środowisk lub interakcyjnych przestrzeni. Mogę przy tym stwierdzić z przekonaniem, że publikacja Michała Klichowskiego dyskusje te pogłębia i rozszerza ich naukowe spektrum.polinfo:eu-repo/semantics/openAccesscyberparkicyberparksuczenie sięlearningRecenzja