Kwiatkowski, Dariusz. PromotorPrzybecki, Adrian2021-11-022021-11-022021https://hdl.handle.net/10593/26459Wydział TeologicznyW dysertacji zostały przedstawione następujące zagadnienia i problemy badawcze: źródła rytu sarum, charakterystyka i analiza najważniejszych obrzędów liturgicznych, ze szczególnym uwzględnieniem Eucharystii i celebracji roku liturgicznego, oraz określenie możliwości i potrzeb reaktywowania stałej celebracji w obrządku z Salisbury. Pierwszy rozdział prezentuje historyczne źródła rytu sarum, poprzez przedstawienie wydarzeń z przeszłości, ówczesnych ośrodków religijnych, jak również osób, które wpłynęły na ukształtowanie się omawianego obrządku. W rozdziale drugim opisano porządek oraz dyscyplinę jakie obowiązywały w chórze w tych świątyniach, które przyjęły obrządek salisburski. Przedstawiono również szaty chórowe i liturgiczne oraz kolory liturgiczne. Analizie poddano także strukturę Mszy św. W rozdziale trzecim ukazano czytelnikowi takie elementy liturgicznej ekspresji rytu sarum, jak: rok liturgiczny i klasyfikacja dni liturgicznych; podjęto również próbę odtworzenia kalendarza liturgicznego. W rozdziale czwartym omówiono ceremonie Wielkiego Tygodnia, począwszy od Nie-dzieli Palmowej, a skończywszy na Wigilii Paschalnej. Ta część pracy w zamyśle autora ma przybliżyć czytelnikowi upamiętnienie najważniejszych wydarzeń zbawczych związanych z ostatnimi dniami Chrystusa, które we wszystkich katolickich obrządkach stanowią niejako centrum życia liturgicznego. Ze względu na obszerność materiału w pracy został uwzględniony jedynie temat Eucharystii, a pominięto pozostałe sakramenty, Liturgię Godzin oraz sakramentalia. Ostatni rozdział dysertacji to próba przekonania czytelników do tego, iż warto za-biegać o możliwość wznowienia celebracji w obrządku salisburskim, który mógłby stanowić własny ryt dla ordynariatów personalnych dla byłych anglikanów, jak również dla grup wiernych wywodzących się z kręgu kultury anglosaskiej, a przywiązanych do tradycyjnej liturgii. W tym celu w rozdziale piątym ryt sarum ukazano w kontekście reformacji anglikańskiej. W tym samym rozdziale zaprezentowano również nowsze i współczesne analizy historyczne, liturgiczne i kanoniczne, w oparciu o które autor pracy postuluje – przynajmniej na poziomie dyskusji akademickiej – aby rozważono możliwość przywrócenia celebracji liturgii w rycie sarum.The dissertation presents the following research questions and problems: the sources of the Sarum rite, the characterisation and analysis of the major liturgical rites, with particular reference to the Eucharist and the celebration of the liturgical year, and the identification of the possibilities and needs for reactivating a permanent celebration in the Salisbury rite. The first chapter depicts the historical origins of the Sarum rite, the religious centres of the time, and the people who influenced the formation of the ritual. The second chapter describes the order and discipline applied to the quire in those churches that adopted the Salisbury rite. Choral and liturgical vestments and liturgical colours are also presented. The structure of the Mass is also analysed. The third chapter shows the reader such elements of the liturgical expression of the Sarum rite as the liturgical year and the classification of liturgical days; an attempt is also made to reconstruct the liturgical calendar. The fourth chapter discusses Holy Week ceremonies, beginning with Palm Sunday and ending with the Easter Vigil. The author intends this part of the work to bring the reader closer to the commemoration of the most important salvific events connected with the last days of Christ, which in all Catholic rites are, as it were, the centre of liturgical life. Due to the vastness of the material, only the theme of the Eucharist is included in the work. The other sacraments, the Liturgy of the Hours and sacramentals, are omitted. The last chapter of the dissertation attempts to convince the readers that it is worth running for the possibility of resuming celebrations in the Salisbury rite. This could constitute their own rite for personal ordinaries for former Anglicans and groups of believers coming from the Anglo-Saxon culture and attached to the traditional liturgy. For this purpose, the fifth chapter presents the rite of Sarum in the context of the Anglican Reformation. In the same chapter, there are also newer and contemporary historical, liturgical and canonical analyzes depicted, based on which the author of the work postulates - at least at the level of academic discussion - that the possibility of restoring the celebration of the liturgy in the Sarum rite should be considered.polinfo:eu-repo/semantics/restrictedAccessrytsarumliturgiasłużba BożazwyczajriteSarumliturgydivine serviceuseDysertacja