Bednarek, Magdalena2011-07-152011-07-152011PORÓWNANIA. Czasopismo poświęcone zagadnieniom komparatystyki literackiej oraz studiom interdyscyplinarnym. nr 8, 2011, s. 119-132.1733-165Xhttp://hdl.handle.net/10593/1192Autorka omawia dwa ważne powojenne utwory prozatorskie: Zasypie wszystko, zawieje… Włodzimierza Odojewskiego i Sławę i chwałę Jarosława Iwaszkiewicza i rozważa, w jaki sposób autorzy ci podjęli temat polskich kresów południowowschodnich, dla opisania ich historycznej i aktualnej wagi. Każdy z nich prezentuje inny obraz polskiej historii powojennej, co prowadzi do znacząco odmiennych narracyjnych konkluzji. Stosując dwie istotne kategorie Zygmunta Freuda: melancholię i żałobę, interpretuje dwie powieści jako przedstawicielki podwójnej relacji w odniesieniu do ziem utraconych po drugiej wojnie światowej i ujawnia tożsamościowy aspekt wyboru, jakiego w czasach PRL dokonywano poprzez ustalenie stanowiska względem problematyki kresów.The author discusses two important post-war epic works: Włodzimierz Odojewski’s Zasypie wszystko, zawieje… and Jarosław Iwaszkiewicz’s Sława i chwała to show how the authors use the theme of Polish east-south borderland in order to describe its historical and contemporary importance. Each of them represents a different view on Polish post-war history and this drives them to essentially different conclusions of their epics. The author of the article, using two important categories from Sigmund Freud – melancholy and mourning, interprets the two novels as representatives of a two-fold relation towards the land lost after World War II and helps to show an identity aspect of a choice a person made while stating his or her relation towards the issue in the Peoples’ Poland’s times.Polskie kresy wschodnieProzaMelancholiaTożsamośćHistoriozofiaPolish eastern borderlandsEpicsMelancholyIdentityHistoriosophyArtykuł