KRET, Ewa2012-08-162012-08-162009Bohemistyka IX, 2009, nr 2, s. 125–139.1642-9893http://hdl.handle.net/10593/3150Autorka analizuje zmianę cech czeskiej bajki jako gatunku mowy, która dzięki charakterystycznej precyzji ustrojowej, zrealizowanemu w niej prawu uproszczonego istnienia, schematyczności fabuły i typowości bohatera, a także wprowadzeniu planu nadziemskiego z „całym szafarzem cudowności” w pełni odpowiada fikcji intelektualnej, będącej warunkiem funkcji kompensacyjnej, która prowadzi do uwrażliwiania dzieci na wszystkie wyższe kwestie życiowe i uznawane wartości. Ważne jest przede wszystkim skupienie się nie sprawach dotyczących życia i społeczeństwa. Bajka, która przetrwała wieki, ma znaczenie nie tylko poznawcze i pedagogiczne, ale przede wszystkim terapeutyczne, ponieważ odpowiada na stany lękowe, które dzieci mogą przeżywać w związku z niezrozumiałymi zachowaniami dorosłych. Jednocześnie dają do zrozumienia, że pełne satysfakcji życie jest dostępne każdemu, mimo życiowych przeciwności.Authoress concentrates on problem of evolution of Czech fairy tale as literary genre. She discusses following elements of work structures in the article: magic formulae (initial, final, spells) and type of hero (people, animals, plants, fantastic characters, objects). Authoress underlines, that fairy tale fulfills important didactic function: young reader perceives pleasure from reading and he simultaneously learns by subconscious. Fairy tales help children to discover personal identity. They enrich them and develop their character.plLiteratura czeskaCzech literatureGatunki literackieLterary genreCzeska bajkaCzech fairyTypy bohaterówType of heroArtykuł