Kwiek, Marek2014-04-222014-04-221999W: Marek Kwiek, Dylematy tożsamości. Wokół autowizerunku filozofa w powojennej myśli francuskiej. Wydawnictwo Naukowe IF UAM. 1999. ss. 133-171.http://hdl.handle.net/10593/10509Pragniemy prześledzić tu dwa znajome motywy, które ścierają się ze sobą od ponad stu lat, pokazać ich stałą obecność i niezmienną opozycyjność na kilku przykładach. Jeden to motyw wspólnotowy, a drugi tekstualny, nie bez pewnych analogii i paraleli w stosunku do Rortowskiej pary solidarności i utokreacji, bowiem pisarze kierujący się pierwszym myślą głównie o „wspólnocie” i „społeczeństwie”, kierujący się drugim - o „tekście”. Nie jest to jednak tradycyjna opozycja poznawania świata i wyrażania siebie, opozycja poznania i ekspresji. Marksowska opozycja z głośnej, jedenastej tezy o Feuerbachu pozostaje zamknięta w ramach świata - nie „interpretować”, a „zmieniać”, brzmi nakaz. Opozycja, o którą mi tu chodzi10 oprócz świata bierze pod uwagę również tekst. I w takiej postaci utrzymuje się przez Jean-Paul Sartre’a z „poezją” i „literaturą zaangażowaną”, Rolanda Barthes’a z „pisarzami” i „piszącymi”, Hegla we wpływowym ujęciu Kojève’a i Nietzschego wedle Deleuze’a (z Nietzschego i filozofii), przez opozycję dialektyki i transgresji, po wątpliwą próbę wykroczenia z niej przez Michela Foucaulta w opozycji „intellectuel universel”/ ”intellectuel spécifique”.plJean-Paul SartreRoland BarthesMaurice BlanchotMichel Foucaultzaanagażowanie politycznezaangażowaniefilozofia i politykafilozofia politykifilozofia francuskawspólnotateksttekstualizmpoststrukturalizmpisarze i piszącyCzym jest literatura?historiarewolucjaprzemocliteratura zaangażowanaNietzsche i filozofianietzscheanizmfrancuski heglizmintelektualiściintelektualiści a władzaGilles DeleuzeFenomenologia duchaG.W.F. Hegelintelektualistatekstualiścitekst i wspólnotaestetyka egzystencjiestetyka jako etykatroska o siebieRozdział z książki