Sierpowski, Stanisław2021-08-312021-08-312021-08https://hdl.handle.net/10593/26398Jest to jeden z ostatnich fragmentów książki zatytułowanej Liga Narodów w latach kryzysu 1929-1939, i właściwie ostatni akord efektywnej działalności wyrażającej się rozpatrywaniem skargi Finlandii na ZSRR w grudniu 1939 roku z powodu nie spowodowanej napaści. Roboczo ten fragment jest zatytułowany Kto z kim przeciwko komu? ZSRR poza Ligą Narodów. W warunkach trwającej już wojny przede wszystkim Wielka Brytania, ale i Francja wywierały silną presję na delegacje uczestniczące w XX Zgromadzeniu Lligi, aby w powziętych decyzjach formułować umiarkowane sądy. To jeden z powodów, że agresja 17 września 1939 roku na Polskę nie była rozpatrywana na forum genewskim – bo takie było oczekiwanie Londynu i Paryża, a także Genewy – de facto Szwajcarii- zatrworzonej naruszeniem wieczystej neutralności przez Niemcy i Włochy. Przemówienie delegata Polski w Zgromadzeniu w grudniu 1939 roku było wielokrotnie zmieniane, po prostu cenzurowane. W świetle materiałów Ligi Narodów rozpowszechniony pogląd, że ZSRR został usunięty z Ligi Narodów, oraz, że przeciwko niemu zastosowano sankcje zgodnie z art.16 Paktu Ligi - powinny stracić swój kategoryczny charakter.polinfo:eu-repo/semantics/openAccessLiga Narodów1939PolskaFinlandiaagresja ZSRRRLiga Narodów wobec agresji ZSRR na Polskę i Finlandię w 1939 rokuThe League of Nations against the USSR's aggression against Poland and Finland in 1939Preprint