Jaśkowiak, ŁukaszStranz, Jan2016-09-162016-09-162016Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM, 2016, nr 6, s. 147-160.2299-2774http://hdl.handle.net/10593/14907W artykule autorzy podejmują się dokonania analizy zagadnienia dotyczącego możliwości naruszenia umowy spółki lub statutu przez członków zarządu oraz wpływu takiego naruszenia na ważność podjętej czynności prawnej. Zagadnienie to wywołuje liczne problemy praktyczne, chociażby z uwagi na obowiązek każdorazowej weryfikacji przed zawarciem umowy listy czynności, na dokonanie których statut lub umowa spółki zastrzega sobie taki wymóg. Nie ma tu znaczenia dobra czy zła wiara kontrahenta, który ma świadomość o istnieniu takiego zapisu dla ważności danej czynności prawnej. Zgoła odmienna jest sytuacja członka zarządu, dla którego uzyskanie takiej zgody jest ważne, z uwagi na naruszenia umowy spółki albo statutu, a w konsekwencji jego odpowiedzialność odszkodowawczą do dochodzenia ewentualnego odszkodowania za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem. Pamiętać jednak należy, że do istnienia odpowiedzialności niezbędne jest wykazanie szkody. Jednakże biorąc pod uwagę uwarunkowania biznesowe niekiedy trudno uzyskać zgodę rady nadzorczej lub walnego zgromadzenia wspólników na taką zgodę. Powstaje wtedy pytanie, czy można ją uzyskać następczo. Autorzy w artykule dokonują analizy stawiając tezę, iż możliwe jest następcze wyrażenie zgody na dokonaną bez uprzedniej zgody czynność prawną. Dokonując wnioskowania a maiori ad minus można w ocenie autorów dopuścić potwierdzenie takiej czynności następczo i to nie tylko w wymaganym dwumiesięcznym terminie, ale nawet późniejszym, co może mieć wpływ na ich ewentualne wyłączenie odpowiedzialności z tytułu naruszenia postanowień umowy spółki (statutu). Całość rozważań ściśle oscyluje wokół praktycznych problemów pojawiających się funkcjonowaniu spółki.In the article the authors try to analyze the issue of the possibility of breaching the articles of association or the statute by the management board members and the impact of such an infringement on the validity of the undertaken legal action. This issue causes many practical problems, even with regard to the obligation to verify a checklist each time before concluding a contract, when the statutes or the articles of association reserve such a requirement. Good or bad faith of the contractor who is aware of the existence of such a provision for the validity of the legal action does not matter. Quite a different situation is with the management board member for whom obtaining such consent is important due to the breach of the articles of association or the statute of the company, and consequently its liability for damages in order to seek compensation for any damage caused by action or omission. It should be remembered that the existence of liability requires proving the damage. However, given the business conditions, sometimes it is difficult to obtain the consent of the supervisory board or the general meeting of shareholders for such an approval. The question then arises whether it can be obtained ex post. The authors of the article have made the analysis and proposed a thesis that it is feasible to obtain follow-up consent for the legal action undertaken without a prior consent. Making a maiori ad minus argumentum, according to the authors such an action can be confirmed subsequently and not only in the required two-month period, but even later, which may affect the possible exclusion of liability for breach of the articles of association (statute). The whole discussion closely oscillates around the practical problems arising from the functioning of the company.polinfo:eu-repo/semantics/openAccessspółkacompanyład korporacyjnycorporate governanceart. 17 Kodeksu spółek handlowychart. 17 Code of Commercial CompaniesArtykuł