Banderowicz, Kinga2014-06-042014-06-042012Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza, t. 19, z. 2, 2012, s. 47-64.978-83-61573-46-3978-83-7654-147-11233-8672http://hdl.handle.net/10593/10912Niniejszy artykuł traktować należy jako reprezentację koncepcji metodologicznej postulującej, by badaniami objąć polszczyznę historyczną, co stwarza podstawę do lepszego zrozumienia zjawisk występujących w nowszych czasach. Do analiz lingwistycznych zostały wybrane fragmenty archiwalnych ksiąg miejskich Poznania: inwentarze mieszczańskie. Ekscerpcji dłuższych passusów dokonano z lokalnych akt sądu wójtowskiego, czyli akt sądownictwa spornego ławy miejskiej. Materiał źródłowy oprócz niewątpliwej przydatności do badań onomastycznych pozwala także zapoznać się ze stanem majętności mieszkańców miasta, wykonywanym przez nich zawodem i, związaną z tym, ich pozycją społeczną. Dane te pozwalają weryfikować wnioski na temat stratyfikacji społeczności miejskiej, hierarchii zawodów, a także umożliwiają porównanie stopnia i tempa bogacenia się mieszczan w Wielkopolsce z mieszkańcami innych podobnych ośrodków miejskich. Na podstawie leksykalno-semantycznych analiz można stwierdzić, że wielkopolscy mieszczanie byli dość zamożni i posiadali wiele dóbr różnego rodzaju. Ówczesną miarą bogactwa były codzienne dobra użytkowe z klasy konfekcji pościelowej, bielizny stołowej czy materiałów ubraniowych. Wartościowe były również sprzęty domowe, np. przybory kuchenne, zastawy stołowe, akcesoria łazienkowe, dobra użytkowe. Oczywiście mieszczanie posiadali także biżuterię, nieruchomości czy pieniądze, ale to nie one decydowały o hierarchii stanowej.plinwentarze miejskiewielkopolskie mieszczaństwoAkta Miasta Poznaniapraktyka kancelaryjnaArtykuł