Jabłoński, Sławomir2013-09-032013-09-032001Forum Oświatowe, 2 (25), 43-590867-0323http://hdl.handle.net/10593/7706Autor analizuje różne ideologie edukacji oraz ich wpływ na rozwój dzieci. Zauważa, że w świetle współczesnych teorii rozwoju psychicznego człowieka kluczowym aspektem sytuacji edukacyjnej jest jej interaktywność rozumiana, na przykład, tak jak w koncepcji epizodów wspólnego zaangażowania Rudolfa Schaffer’a. Główną cechą interaktywnej edukacji szkolnej jawi się, w konsekwencji, jakość dopasowania poziomu rozwoju dziecka i wymagań edukacyjnych ujmowana, na przykład, tak jak w pojęciu strefy najbliższego rozwoju Lwa S. Wygotskiego. Autor podkreśla również znaczenie adekwatności szkolnego kontekstu do specyfiki życia w dorosłości. Ujawnia się ona w wyborze głównych celów nauczania szkolnego, z których najważniejszymi w tym kontekście jest rozwijanie: 1) zdolności do swobodnego poruszania się w obszarze znaczeniowym i technologicznym kultury, 2) umiejętności samodzielnego analizowania, planowania i realizacji własnych działań, 3) decentracji czyli zdolności do uwzględniania innych niż własny punktów odniesienia.plstymulowanie rozwoju w edukacjiinteraktywne nauczaniecele edukacji w wieku szkolnymArtykuł