Skotarczak, Dorota. PromotorTopolska, Anna2019-04-292019-04-292018http://hdl.handle.net/10593/24544Wydział HistorycznyNiniejsza praca dotyczy pamięci o drugiej wojnie światowej zapisanej, generowane i zapośredniczonej przez media wizualne w przestrzeni miejskiej i muzealnej Poznania, miasta w Wielkopolsce, w Polsce zachodniej, w czasach zarówno ustroju komunistycznego jak i demokratycznego po przełomie 1989 roku. Autorka argumentuje, iż specyfika tego miasta (jego lokalizacja oraz historia) wpłynęła na rodzaj pamięci promowanej tutaj przez komunistyczne władze, które podkreślały radziecką rolę w „wyzwoleniu” miasta i traktowały martyrologię polskiego społeczeństwa jako sprawę drugoplanową, skądinąd podkreślaną przez przeciwników władz. To ścieranie się dyskursów pamięci widoczne jest w kolejnych warstwach przestrzeni miejskiej i muzealnej. Autorka uważa, iż w XX i XXI wieku zarówno na Zachodzie jak i po wschodniej stronie „Żelaznej kurtyny” pamięć zbiorowa jest przede wszystkim wizualna, a ludzie uczestniczą w tzw. społeczeństwie spektaklu (termin Guy’a Deborda). Kultura wizualna natomiast operuje w danym kontekście zestawem obrazów, które autorka nazywa wizualnymi toposami. W celu przeanalizowania owych warstw wizualnych dyskursów pamięci autorka stosuje metodę zaproponowaną przez Rolanda Barthes’a w Mitologiach, jak również tzw. archeologię pamięci.The dissertation concerns the memory of the Second World War recorded, generated and mediated via visual media in the urban and museum space of Poznań, a city located in Wielkopolska, in the Western Poland, both in the communist times as well as after the democratic transformation of 1989. The author argues that the specificity of this city (its localization and history) influenced the kind of memory promoted there by communist authorities which emphasized the soviet role in the “liberation” of the city and treated the martyrology of Polish society as a secondary issue, on the other hand emphasized by their opponents. These frictions between memory discourses are visible in subsequent layers of the urban and museum space of Poznań. The author believes that in the 20th and 21st century, both in the West as well as on the eastern side of the “Iron Curtain”, collective memory is mostly visual and people participate in the so called society of spectacle (Guy Debord’s term). Visual culture, in turn, operates in a given context with a set of images that the author calls visual topoi. In order to analyze those visual layers of memory discourses, the author applies the method proposed by Roland Barthes in Mythologies, as well as so called archaeology of memory.polinfo:eu-repo/semantics/openAccessHistoria wizualnapamięćdruga wojna światowaPoznańVisual historymemorysecond world warDysertacja