Kwiek, Marek2014-02-172014-02-172009"Spawy Nauki", 11(150), listopad 2009, 28-35http://hdl.handle.net/10593/10068Polskie szkolnictwo wyższe w 2020 roku będzie w pełni zintegrowane ze szkolnictwem europejskim. Dlatego jego cele i zadania nie mogą ignorować tych celów i zadań europejskich systemów edukacyjnych, które wyłaniają się w ostatniej dekadzie i które w skali całej Europy stają się coraz bardziej zbieżne. Nigdy przedtem polityka edukacyjna państw Unii Europejskiej nie stawiała sobie tak zbliżonych celów, nie posługiwała się w swoich dokumentach tak bliskimi — i zarazem tak nowymi w porównaniu z poprzednimi dekadami — kategoriami, jak choćby zatrudnialność absolwentów, rozliczalność uczelni, mobilność kadry czy współodpłatność za studia. Nigdy przedtem nie toczyła się również tak szeroka dyskusja z udziałem wszystkich państw UE na temat przyszłości szkolnictwa wyższego (a zwłaszcza uniwersytetów badawczych, research-intensive universities) na forum międzyrządowym i unijnym.plszkolnictwo wyższereformyinternacjonalizacjaeuropeizacjaintegracja europejskauniwersytetyreformy sektora publicznegowieloetatowośćkonwergencjazróżnicowanieekonomia polityczna reformstrategia lizbońskaprzyszłość szkolnictwa wyższegoprzyszłość uniwersytetówdemografiaczesnekadra akademickapłace uczelnianepolskie uczelniepakiet reformniemoc strukturalnaniedofinansowaniefinanasowanie konkurencyjnestudenciwyższe wykształceniepremia płacowaPrzyszłość polskiego szkolnictwa wyższegoArtykuł