Jańczak, Jarosław2019-06-082019-06-082018Przegląd Politologiczny, 2018, nr 1, s. 63-72.1426-8876http://hdl.handle.net/10593/24742The modification process of the European Union’s institutional order appears to be permanent. One of the elements of this tendency is the position of the European Council, which is especially interesting in the field of stimulating external EU activities. The aim of this analysis is to explore the EC’s engagement in initiating foreign relations, taking the eastern neighborhood as an example. The paper reviews the European Council’s meetings in the period of 2008–2016, concluding that the EC actively responded to external challenges and created a political impetus for the actions of other institutions. The internal debate initiated by the member states from Central and Eastern Europe resulted in the formulation of the Eastern Partnership initiative that the European Council approved and adopted, giving it a political impetus within the European Union. This caused a specific reaction in the neighborhood. The process of association of some eastern partners was accompanied by the need to deal with the challenging response from Russia, which resorted, among other things, to military measures. The European Council’s involvement in external actions in the East became a self-deepening process with a changing profile and priorities.Proces zmieniania porządku instytucjonalnego Unii Europejskiej wydaje się mieć charakter ciągły. Jednym z jego elementów jest pozycja Rady Europejskiej, szczególnie ciekawa w zakresie stymulowania działań zewnętrznych UE. Celem niniejszej analizy jest zbadanie zaangażowania Rady Europejskiej w inicjowanie relacji zewnętrznych, z sąsiedztwem wschodnim jako przykładem. Prezentowany artykuł bada spotkania Rady Europejskiej w okresie 2008–2016, dochodząc do wniosku, że kreatywnie odpowiadała ona w tym czasie na wyzwania zewnętrzne i kreowała impet polityczny dla działań innych instytucji. Wewnętrzna debata zainicjowana przez państwa członkowskie z Europy Środkowej i Wschodniej doprowadziła do sformułowania inicjatywy Partnerstwa Wschodniego, zatwierdzonej i przyjętej przez Radę Europejską, która nadała jej polityczny impet wewnątrz Unii Europejskiej. To spowodowało specyficzną reakcję wśród państw sąsiedzkich. Procesowi stowarzyszania niektórych partnerów ze wschodu kontynentu towarzyszyła konieczność podjęcia trudnej reakcji na odpowiedź ze strony Rosji, która między innymi uciekła się do działań wojskowych. Zaangażowanie Rady Europejskiej w działania zewnętrzne na wschodzie stało się procesem samopogłębiającym, jednakże ze zmieniającym się profilem i priorytetami.enginfo:eu-repo/semantics/openAccessEuropean Councilexternal activitiesEastern PartnershipEuropean UnionRada Europejskadziałania zewnętrznePartnerstwo WschodnieUnia EuropejskaArtykułhttps://doi.org/10.14746/pp.2018.23.1.4