Brenk, Mikołaj2020-01-082020-01-082018Obrzeża społeczne Warszawy w latach 1945–1989. Studia i materiały pod redakcją Patryka Pleskota, Warszawa 2018, s.71-90.978-83-8098-468-4http://hdl.handle.net/10593/25304Przedmiotem opracowania jest działalność pomocowa w formie dożywiania w kuchniach społecznych Stołecznego Komitetu Opieki Społecznej (SKOS), prowadzona w Warszawie w latach 1945–1948. Ramy czasowe dla omówienia tematu zostały przyjęte zgodnie z datami wskazywanymi w literaturze jako okres powojennego ratownictwa społecznego. Działania w zakresie opieki społecznej nazywane ratownictwem społecznym polegają na zapewnianiu wsparcia na poziomie minimum egzystencjalnego – w tym wypadku chodziło o pomoc dla ludności wycieńczonej wojną, pozbawionej środków do życia, żyjącej w zniszczonym mieście. W związku z tym, że potrzebujących była rzesza, a środki finansowe i materialne były niewielkie, niewspółmierne do potrzeb (w dodatku struktura organizacji opiekuńczych dopiero się tworzyła), pomoc ta ograniczała się do zapewnienia codziennego posiłku w postaci miski zupy, czasem też odzieży i pary butów na zimę oraz dachu nad głową dla osób najbardziej tego wymagających (sierot, starców).polinfo:eu-repo/semantics/openAccessopieka społecznakuchnia ludowakuchnia społecznarelief provided after the warsocial workRozdział z książki