Kulczycki, Emanuel2011-11-202011-11-202008B. Bącz­kow­ski (red.), P. Gał­kow­ski (red.), Komu­ni­ka­cja przez sztukę. Komu­ni­ka­cja przez język, s. 61–69.978-83-925596-1-0http://hdl.handle.net/10593/1448Problem refleksji, a może raczej należałoby rzec, braku refleksji nad językiem w filozofii Kartezjusza został wielokrotnie poruszony. Mimo tego chciałbym zaproponować odczytanie poglądów filozofa zawartych w tekście traktującym o języku uniwersalnym (który bywa uznawany za pierwszy o treści filozoficznej w dorobku Descartesa) w kontekście późniejszych pism i zawartych w nich poglądów na temat języka i jego związku z rzeczywistością. Temat ten został przeze mnie podjęty również dlatego, iż osobę Kartezjusza bardzo rzadko łączy się z zagadnieniem języków uniwersalnych. Natomiast jego poglądy były omawiane i analizowane przez późniejszych twórców takich języków, wspominając chociażby niemieckiego filozofa Gottfrieda Wilhelma Leibniza. W tytule artykułu jednoznacznie oceniłem wkład Descartesa w rozwój filozoficznych rozważań nad językiem. Niemniej jednak ów tytuł-pytanie, tj. czy deprecjonująca rolę języka filozofia Kartezjusza może zachęcać do tworzenia języków uniwersalnych, jest ciekawe m. in. dlatego, iż po części sam Kartezjusz na nie odpowiada. Zatem celem niniejszego tekstu jest próba odpowiedzi na pytanie, po pierwsze, z punktu widzenia Kartezjusza, po drugie, z punktu widzenia jego interpretatorów.plKartezjuszJęzyk uniwersalnyFilozofiaRozdział z książki