Szadkowski, Krystian2022-01-042022-01-042021-12Kalejdoskop Kultury 2(2)/2021, s. 1-24.https://hdl.handle.net/10593/26562W tekście opracowano konceptualnie i następnie powiązano ze sobą dwa zjawiska. Abstrakcyjną formę instytucjonalną, która w postaci wolnych wszechnic manifestowała się w toku historii polskich autonomicznych instytucji kształcenia, z dobrem wspólnym, czy bardziej wiązką pojęć z porządku tego, co wspólne rozwiniętych na gruncie współczesnej filozofii politycznej i aplikowanych do refleksji nad przemianami uniwersytetów. Wszystko to w celu zakorzenienia refleksji o alternatywach dla współczesnych instytucji w rzeczywistości (tak historycznej, jak i współczesnej) polskiego szkolnictwa wyższego. Artykuł składa się z sześciu części, z których pierwszą stanowi wprowadzenie. W części drugiej omówione zostały cztery główne problemy trapiące polski system nauki i szkolnictwa wyższego, na których tle należy rozpatrywać niezbędność rozwinięcia alternatywnych form organizacji wyższego kształcenia. W części trzeciej, uporządkowano słownik konceptualny dotyczącego porządku dobra wspólnego w jego związku ze szkolnictwem wyższym. W części czwartej przybliżono dwa przykłady współczesnych wolnych wszechnic, które z powodzenie funkcjonują w Ekwadorze i Turcji, by w części piątej skupić się na ich najistotniejszej cesze wspólnej – zdolności do postępującej instytucjonalizacji tego, co wspólne. Rozważania zakończyło omówienie zaproponowanych czterech wartości alternatywnych praktyk instytucjonalizacji wyższego kształcenia, na które powinny ukierunkowywać się wolne wszechnice.polinfo:eu-repo/semantics/openAccessdobro wspólneszkolnictwo wyższekapitalizm akademickiwolne wszechniceArtykuł