Barburska, Olga2018-03-132018-03-132016Rocznik Integracji Europejskiej, 10/2016, s.335-352.1899-6256Xhttp://hdl.handle.net/10593/22052W artykule podjęto próbę analizy tego, w jaki sposób Unia Europejska odgrywa charakterystyczną dla siebie międzynarodową rolę tzw. „łagodnej potęgi” (soft power). W rozważaniach wzięto pod uwagę fakt, że UE oddziałuje na swoje otoczenie zewnętrzne za pomocą przede wszystkim środków o charakterze politycznym, dyplomatycznym, ekonomicznym, kulturowym itp., a nie poprzez zastosowanie „twardych” (hard) instrumentów przymusu (w tym siły zbrojnej). Koncepcja Unii Europejskiej jako soft power posłużyła jako punkt wyjścia do prezentacji innych teorii bezpośrednio z nią związanych, w pierwszym rzędzie koncepcji UE jako civilian power, a następnie normative power i innych teorii pochodnych. Uwzględniają one rozmaite aspekty specyfiki Unii Europejskiej jako unikatowego uczestnika współczesnych stosunków międzynarodowych, powstrzymującego się od wykorzystywania siły militarnej i promującego wartości demokratyczne.The article attempts to analyze how the European Union plays its distinctive international role as a so-called soft power. The paper takes into account the fact that the EU acts on its external environment using primarily of a political, diplomatic, economic and cultural means, and not through the use of ‘hard’ instruments of coercion (including the armed forces). The concept of the European Union as a ‘soft power’ serves as a starting point for the presentation of other theories directly related to it – in the first place the concept of the EU as a ‘civilian power’ and ‘normative power’ and other theories derivatives. They take into account various aspects of the specificity of the European Union as a unique participant in contemporary international relations, restraining from using military force and promoting democratic values.polinfo:eu-repo/semantics/openAccessUnia Europejskasoft powercivilian powernormative powerpolityka zagraniczna UEEuropean Unionsoft powercivilian powernormative powerforeign policy of the EUArtykułhttps://doi.org/10.14746/rie.2016.10.21