Fiedler, Radosław2019-06-082019-06-082018Przegląd Politologiczny, 2018, nr 1, s. 73-82.1426-8876http://hdl.handle.net/10593/24743After a period of relatively small activity in this region, in 2007, the European Union offered a strategy for Central Asia. This strategy addressed many issues, including democratic deficit and human rights violations. The main obstacles to the implementation of the strategy are autocratic tendencies and corruption, the influence of neighbors strongly leaning towards autocracy and the post- Soviet legacy. Additionally, the EU’s activity is overshadowed by the US and has minimal capacity for pursuing its own policy toward Central Asia. Another problem is the fact that after implementing this EU strategy toward Central Asia there are no new initiatives which contribute to more visible European activity in that region.Po 1991 r. region Azji Centralnej nie był priorytetowym obszarem w polityce zewnętrznej Uniii Europejskiej. W 2007 r. zaproponowana została wobec regionu Azji Centralnej strategia, w której odniesiono się do różnych problemów, w tym deficytu demokracji i łamanie praw człowieka. Okazuje się, że nie udało się zrealizować żadnego z zakładanych celów strategii. Powodem takiej sytuacji są silne tendencje autorytarne i korupcja, mało spójne proponowane rozwiązania oraz oddziaływujące otoczenie autorytarne sąsiadów i postradzieckie dziedzictwo. Istotnym ograniczeniem działań UE jest występowanie w cieniu USA oraz brak ambicji by także rozwijać współpracę w innych obszarach jak bezpieczeństwo czy zwiększenie europejskich inwestycji. Kolejnym problemem jest po zakończeniu jedynej strategii brak nakreślenia priorytetów, które umożliwiłoby UE na odgrywanie większej roli w Azji Centralnej.enginfo:eu-repo/semantics/openAccessEuropean UnionCentral Asiaauthoritarianismdemocratizationcivil societyUnia EuropejskaAzja Centralnaautorytaryzmdemokratyzacjaspołeczeństwo obywatelskieArtykułhttps://doi.org/10.14746/pp.2018.23.1.5