Fiedler, Radosław. PromotorJaskuła, Paweł2023-11-232023-11-232023https://hdl.handle.net/10593/27497Wydział Nauk Politycznych i DziennikarstwaNadrzędnym celem tej rozprawy doktorskiej jest ukazanie wybranych elementów Wschodnioazjatyckiego Modelu Rozwoju w kontekście ich potencjalnego zastosowania w państwach Azji Środkowej. Rama teoretyczna prowadzonych rozważań opiera się na dziedzictwie klasyków Ekonomii. Kluczowe wnioski odniesiono do praktycznego ich zastosowania w ramach formułowania polityki gospodarczej Państw Azji Wschodniej i Pacyfiku po 1945 r. W okresie powojennym instytucje międzynarodowe rekomendowały, starając się tym samym odpowiedzieć na problem ubóstwa wielu nowo powstałych państw, liberalizację zarówno ich systemów gospodarczych jak i politycznych. Dlatego też, biorąc pod uwagę, że grupa badawcza przyjęła alternatywną ścieżkę rozwoju, autor uznał, że wartościowym jest ukazanie i wyjaśnienie jej cech charakterystycznych, pozwalającej Japonii i tzw. Tygrysom Azjatyckim dogonić w rekordowo krótkim czasie tzw. tradycyjne państwa rozwinięte. Jest to tym bardziej istotne, że większość z nich, jeszcze na początku lat 60-tych, uchodziła za najbiedniejsze państwa na świecie. Zidentyfikowane w ramach procesu badawczego determinanty uporządkowano w następujących kategoriach: ekonomiczne, instytucjonalne, kulturowe i społeczne, oraz polityczne. Dzięki takiej kategoryzacji, możliwe było utworzenie szeregu rekomendacji rozwojowych dla państw Azji Centralnej, z uwzględnieniem ich obecnego poziomu postępu gospodarczego, demokratyzacji systemu politycznego, przejrzystości i stabilności zespołu instytucji państwowych i miejscowych uwarunkowań kulturowych. Rozdziały dotyczące analizy polityki gospodarczej konkretnych przykładów, obejmują okres od początku lat 50- tych do drugiej dekady XXI w. Wśród wykorzystanych metod badawczych zastosowano analizę systemową, studiów przypadku, a także metodę porównawczą, genetyczną oraz ilościową. Dzięki temu możliwe było wyprowadzenie następujących hipotez badawczych: 1. Przedsiębiorstwa państwowe, działające w ramach State Capitalism, odegrały kluczową rolę w procesie długotrwałego i stabilnego rozwoju państw Azji Wschodniej i Pacyfiku po 1945 r. 2. Azjatycki Nowy Kapitalizm Państwowy jest optymalnym modelem rozwoju dla państw Azji Centralnej Uzyskane wyniki pokazują, że niektóre elementy wykorzystane z pozytywnym skutkiem przez państwa Azji Wschodniej i Pacyfiku w przeszłości, wciąż mogą być użyte jako elementy strategii udanej transformacji gospodarczej w państwach rozwijających się. Ponadto, rosnąca w ostatnich latach popularność tzw. chińskiego modelu rozwoju, w znacznej mierze opartego na własności państwowej, może wskazywać na nieodwracalne zmiany w całej architekturze gospodarki światowej, w której państwa Azji Centralnej chcą się zadomowić, jako pełnoprawni jej uczestnicy, w niedalekiej przyszłości. The primary purpose of this doctoral thesis focuses on the Asian development model and its potential use within Central Asian states today. The analytical framework consists of the theoretical legacy of the economic development heritage and the practical assessment of the policies successfully used in the East Asian countries after 1945. By uncovering their approach to the recommendation given by the international institutions both for economic and political liberalization in the post-II world war epoch, the author examines and explains their alternative path to achieve a uniquely fast level of the catching-up process with other wealthy nations. The identified drivers of this progress include the following categories: economic, institutional, political and social. On this basis were formed the growth recommendations for the Central Asian states. Although the principal part of the dissertation text encapsulates the timeframe from 1950 until today, the first chapter presents an in-depth analysis of the theories from the 16th century up to the beginning of the 2nd decade of the 21st. Owing to this research technique, enriched with system analysis, case studies, and also with comparative, genetic, and quantitive methods, it was possible to demonstrate the following hypothesis: the state-owned enterprises (SOEs) played the primary role in the rapid development of East Asian countries after 1945, and the modern state capitalism is the most sophisticated growth model for Central Asian states today. The obtained results reveal that some elements effectively applied recently by the benchmark governments might still be vital components of the transformation strategies for other low-income countries. Moreover, the rising expansion of the Chinese development model, established on state ownership, might indicate the inevitable changes in the global economic architecture, which Central Asian states want to become full-fledging participants soon.plkapitalizm państwowyrozwój gospodarczymiędzynarodowe stosunki politycznemiędzynarodowe stosunki gospodarczeazjatycki model rozwojuState CapitalismEconomic DevelopmentInternational Political RelationsInternational Economic RelationsAsian Development Modeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesis