Piorunek, MagdalenaWerner, Iwona2013-09-272013-09-272013Ruch Pedagogiczny nr 1, 2013, pp.63-850483-4992http://hdl.handle.net/10593/7805Wprowadzanie założeń Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego (EOSW) jest związane z ambiwalentnymi reakcjami i postawami środowiska akademickiego. W dyskusji dotyczącej reformy edukacji wyższej szczególnie zasadne wydaje się poznanie intersubiektywnych opinii i ocen bezpośrednich uczestników procesu zmian, tj. studentów. Artykuł prezentuje wybrane wyniki badań, których uczestnikami byli studenci kierunków humanistycznych niepublicznej uczelni (N=418). Celem relacjonowanej w tekście części badań było, po pierwsze, rozpoznanie zakresu świadomości studentów w odniesieniu do zmian, jakie w edukacji wyższej zainicjowała strategia bolońska, a po drugie poznanie szczegółowych ewaluacji poszczególnych aspektów praktyki studiowania. Wyniki badań dowodzą, że studenci mają świadomość tylko tego wymiaru reform, którego personalnie doświadczają tj. dwustopniowości studiów wyższych, natomiast pozostałe założenia EOSW znane są studentom w niewielkim stopniu. W odniesieniu do praktyki studiowania studenci akcentują przeteoretyzowany program studiów humanistycznych, przewagę przedmiotów ogólnych nad specjalizacyjnymi, dominację liberalnego stylu pracy nauczycieli akademickich, stosujących przede wszystkim tradycyjne formy zajęć. Zarazem więcej niż co trzeci student przyznaje się do niskiego poziomu własnego zaangażowania w proces studiowania. Zasadniczo, studia humanistyczne nie są w wystarczającym stopniu zorientowane na studenta (tzw. podejście student-centred learning) co, zgodnie z założeniami EOSW, ma być podstawą zmian jakościowych w edukacji wyższej mierzonych efektami kształcenia. Otwarte pozostaje pytanie o rzeczywiste korzyści wynikające z kształcenia w zakresie studiów humanistycznych.plstudia wyższesystem bolońskiEuropejski Obszar Szkolnictwa Wyższegopraktyka studiowaniasondaż diagnostycznystudia humanistyczneArtykuł