Szkudlarek, Magdalena2019-09-112019-09-112017Islam w międzynarodowej i krajowej przestrzeni prawnej, Czubik P., Magoń K., red., Kraków 2017, pp. 71-83.9788394814632http://hdl.handle.net/10593/24940Celem analizy jest próba rozstrzygnięcia dylematu dotyczącego religijnej tożsamości tureckich alewitów, w większości istniejących opracowań traktowanych jako niemuzułmańska grupa religijna, jednak w świetle prawa Republiki Turcji będących muzułmanami. Podstawą uznania na gruncie tureckiego porządku prawnego jakiejkolwiek grupy za mniejszość religijną jest Traktat z Lozanny, w praktyce którego stosowania państwo tureckie pozycję tę przyznaje wyłącznie Grekom, Ormianom i Żydom. W efekcie, w swoistej próżni prawnej pozostają między innymi katolicy obrządku rzymskiego, Asyryjczycy, czy właśnie alewici, często sami niezgodni co do własnej tożsamości. Istotą badania jest więc analiza prawnej i rzeczywistej sytuacji alewitów, stanowiących znaczną część tureckiego społeczeństwa. Znaczenia poruszanemu zagadnieniu nadaje fakt, iż sprawy o dyskryminację ze względu na przynależność religijną (art. 9 EKPC) tureckich alewitów regularnie stają się przedmiotem orzeczeń Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (np. Hasan, Eylem Zengin vs. Turkey, Mansur Yalçın and others vs. Turkey, Izettin Doğan vs. Turkey).polinfo:eu-repo/semantics/openAccessTurcja, alewici, mniejszości religijne, prawa mniejszościStatus prawny alewitów we współczesnej Turcji jako przykład dyskryminacji religijnej w majestacie świeckiego państwa i prawaRozdział z książki