Ónen, NizamGuney, Atilla2018-05-222018-05-222012Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, 2012, nr 3, s. 117-150.1731-7517http://hdl.handle.net/10593/23400Narastająca po drugiej wojnie światowej rywalizacja o hegemonię pomiędzy USA i ZSRR przekształciła się ostatecznie w zimną wojnę, która odcisnê³a siê na s¹siaduj¹c¹ z ZSRR Turcj¹. Wraz z przejœciem Turcji od systemu jednopartyjnego do wielopartyjnego w pañstwie powia³ wiatr nadziei na falê demokratyzacji, wkrótce okazało się jednak, że celem była realizacja owej demokracji pod określonymi warunkami i przy ograniczeniach narzuconych przez zimną wojnę. W centrum tych ograniczeń leżała wyjątkowo wyostrzona wrażliwość i retoryka antykomunistyczna. Celem tego opracowania, przedstawiającego przykłady z lat 1946–1950, odpowiadających ósmej kadencji Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji, jest przedstawienie skutków wrażliwości antykomunistycznej w Zgromadzeniu w okresie przejścia do wielopartyjnego systemu politycznego, zgody na antykomunistyczne reakcje, wprowadzonej przez maccartyzm prawdopodobnie wcześniej w Turcji niż w USA.enginfo:eu-repo/semantics/openAccessArtykuł