Kaczmarek, MariaPiontek, JanuszMalinowski, Andrzej2013-07-192013-07-191986Przegląd Antropologiczny, vol. 52, z. 1-2, 1986, pp. 203-2080033-2003http://hdl.handle.net/10593/7166Badając ludzkie szczątki kostne antropolog staje często przed problemem określenia płci nieznanego osobnika. Dzięki specyficznym właściwościom uzębienia (struktury zębów powstają pod ścisłą kontrolą genetyczną, ponadto są oporne na czynniki fosylizacyjne) może być ono wykorzystane do identyfikacji płci osobników młodocianych (7-14 lat) z grobów ciałopalnych. Proponuje się szereg funkcji dyskryminacyjnych bazujących na podstawowych pomiarach zębów (M-D,^ i B-L,^,.) pozwalających określać płeć z prawdopodobieństwem 70-80%.enArtykuł