Ławrynowicz-Mikłaszewicz, Martyna2015-03-102015-03-102014Przegląd Prawniczy, Ekonomiczny i Społeczny, 2014, nr 4 s. 64-772084-0403http://hdl.handle.net/10593/12806Bezpieczeństwo jest niewątpliwie istotną potrzebą człowieka i choć nie jest prawem bezpośrednio wyrażonym przez ustrojodawcę w Konstytucji, to ustawa zasadnicza traktuje o bezpieczeństwie parokrotnie w różnych kontekstach i znaczeniach. Przez pryzmat stosowania środków przymusu bezpośredniego i broni palnej, bezpieczeństwo jest postrzegane na dwa sposoby. Z jednej strony są to środki, czynniki służące zapewnianiu bezpieczeństwa i porządku publicznego, z drugiej natomiast ich zastosowanie w istotny sposób narusza bezpieczeństwo osobiste jednostki. Dobra te, wspólne oraz indywidualne, winny być w taki sposób wyważone, aby bezpieczeństwo jako prawo każdego człowieka było chronione i respektowane w demokratycznym państwie prawnym.plinfo:eu-repo/semantics/openAccessbezpieczeństwoporządek publicznywolności i prawa człowiekaograniczenie wolności i praw jednostkiśrodki przymusu bezpośredniegobroń palnasafetypublic orderfreedom and human rightsrestriction of freedom and individual rightsdirect coercive measuresfirearmsBezpieczeństwo jako prawo człowieka w kontekście stosowania środków przymusu bezpośredniego i broni palnej przez uprawnione podmiotyArtykuł