Kwiek, Marek2014-10-272014-10-272012CPP RPS Vol. 30 (2012), Poznan, pp. 1-42.http://hdl.handle.net/10593/11940Cztery dekady temu, analizując pojawienie się szkolnictwa wyższego jako nowego obszaru badań naukowych, Paul L. Dressel i Lewis B. Mayhew uskarżali się, że z nielicznymi wyjątkami, literatura niemal kompletnie milczy na temat tego, w jaki sposób członkowie kadry akademickiej wkraczają w swoją profesję, jakiego rodzaju są ludźmi, w jaki sposób rozwijają się ich kariery oraz jak im się wiedzie w realizacji zadań zawodowych (Dressel and Mayhew 1974: 89). Już od lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku stopniowo przestajemy mieć do czynienia z podobnymi problemami w perspektywie pojedynczych krajów (szczególnie w kontekście amerykańskim: zob. badania odwołujące się do potężnych danych ilościowych: Blackburn, Lawrence 1995; Finkelstein, Seal, Schuster 1998, oraz Schuster, Finkelstein 2006). Jednak dopiero w ostatnich kilku latach globalne (oraz europejskie) badania porównawcze profesji akademickiej stały się po raz pierwszy „nasycone danymi” (czyli data-rich). Doszło do paradoksalnej sytuacji, w której mamy więcej danych na temat kadry akademickiej w Europie niż jesteśmy w stanie poddać sensownej interpretacji. Stało się tak w następstwie wspólnych wysiłków badawczych w ramach dwóch dużych, wieloletnich projektów badawczych: globalnego projektu CAP („Changing Academic Profession”) oraz jego europejskiego odpowiednika, projektu EUROAC („Academic Profession in Europe”, posługującego się formatem badania zastosowanego w CAP).plArtykuł