Libront, Karolina2018-05-152018-05-152014Przegląd Politologiczny, 2014, nr 1, s. 91-105.1426-8876http://hdl.handle.net/10593/23191Artykuł ma na celu wyjaśnienie, jakie implikacje dla niemieckiej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, jej zasad, doktryn i długofalowych trendów ma reakcja Berlina na wydarzenia w Libii w 2011 r. Przedstawione zostaną dylematy Niemiec odnośnie do użycia ich wojsk w miejscach zagranicznych oraz przebieg międzynarodowych negocjacji w sprawie ustanowienia zakazu lotów nad Libią. Następnie nakreślone zostaną dwa możliwe kierunki interpretacji postawy RFN. Jedno z wyjaśnień zakłada, że działania Niemiec w 2011 r. były funkcją doraźnych interesów partii rządzących w polityce wewnętrznej. Zgodnie z drugą interpretacją, zachowanie Berlina jest elementem zmiany polityki zagranicznej i bezpieczeństwa tego państwa. Wpisuje się ono w trend porzucania przez Niemcy dotychczasowych ograniczeń ideologicznych oraz aprecjacji interesów ekonomicznych.This paper strives to explain what implications for German foreign and security policy – its principles, doctrines and long-time trends – Berlin’s reaction to the Libyan crisis in 2011 could have. The author discusses Germany’s dilemma regarding the use of its army on foreign missions, as well as the international negotiations about the no-fly zone over Libya. This will help analyze two possible explanations of the German position on Libya. One possible justification is that this position has its origins in the short-term domestic interests of the ruling parties. Another explanation is that Berlin’s stance is one of the elements of a broader change in German foreign and security policy. It is a part of a trend to emancipate itself from ideological restraints and to put more emphasis on economic interests.polinfo:eu-repo/semantics/openAccessNiemcyLibiaArabska Wiosnapolityka bezpieczeństwa NiemiecZivilmachtGermanyLibyaArab SpringGerman security policyZivilmachtArtykułhttps://doi.org/10.14746/pp.2014.19.1.6