Berkowski, Błażej. PromotorDworczak, Patrycja Genowefa2023-03-152023-03-152023https://hdl.handle.net/10593/27224Wydział Nauk Geograficznych i GeologicznychDysertacja przedstawia wyniki badań na temat ekologii i tafonomii fameńskich heterokorali z Jebel Bou Ifarherioun (Antyatlas, Maroko). W proksymalnych częściach kolonii Oligophylloides maroccanus Weyer, 2016 zaobserwowano szkielety epibiontów, które stanowią pierwszą opisaną interakcję syn vivo pomiędzy Heterocorallia a innymi organizmami morskimi. Również po raz pierwszy opisano powierzchnie „regeneracji” świadczące o wstrzymaniu rozwoju i zdolności retrakcji ciała miękkiego u heterokorali. Masywny, pozbawiony ciała miękkiego szkielet stanowił idealne podłoże do osiedlenia się larw epibiontów. Analizom poddano również bioerozje, występujące na powierzchniach szkieletów O. maroccanus. Obserwacje wykazały, że liczne drążenia zostały wykonane przez pąkle z rzędu Acrothoracica. Drążenia te nie wykazują żadnego charakterystycznego ułożenia i orientacji, dlatego zasugerowano, że była to interakcja post mortem. Przeprowadzona rewizja badanych ichnoskamieniałości, podważyła zasadność synonimizacji bioerozji jako ichnorodzaj Rogerella. Ponadto, po raz pierwszy wykonano badania stosunków izotopów stabilnych tlenu i węgla w szkieletach Oligophylloides. Najmniej zmienione diagenetycznie części okazów wykazują ograniczoną zmienność wartości δ13C i δ18O, która jest charakterystyczna dla środowisk głębokomorskich preferowanych przez Heterocorallia. Uzyskane wyniki przypominają typowe, środowiskowe i metaboliczne efekty frakcjonowania zdominowanego przez CO2, charakterystyczne dla koralowców Rugosa, Hydrocorallia i Octocorallia.The dissertation presents the results of research concerning the ecology and taphonomy of Famennian heterocorals from Jebel Bou Ifarherioun (Anti-Atlas, Morocco). The epibiont skeletons were observed in the proximal colony parts of Oligophylloides maroccanus Weyer, 2016. They constitute the first described record of syn vivo interactions between the Heterocorallia and other marine organisms. Also, this is the first time when the surfaces of growth interruption were observed in heterocorals. The massive skeletons devoid of soft tissue provided an easily available, hard substrate for attachment of larvae of epibionts. Additionally, the investigations involved bioerosion on the surfaces of the O. maroccanus skeletons. The analyses showed that numerous borings were created by acrothoracican barnacles. The bioerosion did not show any characteristic distribution and orientation, thus representing a post mortem interaction. A taxonomic revision of the borings questioned the synonymisation of bioerosion with the inchogenus Rogerella. For the first time, stable carbon and oxygen isotope investigations were carried out on skeletons of Oligophylloides. The least-altered parts of the studied skeletons show limited variability of δ13C and δ18O values, which is characteristic for deep-water environments, which Heterocorallia inhabited. The results are similar to the environmental and metabolic CO2-dominated fractionation effects shown by the extinct Rugosa, modern Hydrocorallia and Octocoralia.polinfo:eu-repo/semantics/restrictedAccessheterokoraleHeterocoralspóźny dewonLate DevonianAntyatlasAnti-AtlasMarokoMoroccoDysertacja