Adamczyk, Wojciech2018-04-172018-04-172014Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, 2014, nr 3. s. 77-95.1731-7517http://hdl.handle.net/10593/22816W artykule omówiono problem zagrożeń wobec kobiet wykonujących zawód reporterek śledczych oraz korespondentek wojennych. Przedstawicielki obu wspomnianych grup pracowników mediów mają niejako wpisane ryzyko w wykonywaną przez nie działalność, jednak skala naruszeń nietykalności osobistej wzrosła współcześnie do rozmiarów niespotykanych jeszcze kilkadziesiąt lat temu. Ów wzrost dotyczy również liczby przypadków pozbawienia życia reporterek dochodzeniowych oraz korespondentek wojennych podczas wykonywania przez nie obowiązków służbowych lub w czasie wolnym od pracy, ale pozostających w ścisłym związku z prowadzonymi przez nie działaniami. Znakiem czasu są coraz brutalniejsze ataki na kobiety-dziennikarki, co może świadczyć o zdegenerowaniu funkcjonujących w minionych stuleciach zasad odnoszenia się do przedstawicieli prasy wykonujących swoje obowiązki służbowe, a w szczególności do kobiet. Coraz częściej odnotowywane są akty agresji mające podłoże seksualne, co dodatkowo utrudnia dziennikarkom wykonywanie ich pracy. Ilustracją tez zawartych w artykule są dane statystyczne obrazujące ten problem oraz przedstawione w ujęciu chronologicznym krótkie charakterystyki najbardziej znanych w środowisku dziennikarskim ofiar przemocy wobec reporterek śledczych i korespondentek wojennych.enginfo:eu-repo/semantics/openAccessArtykułhttps://doi.org/10.14746/ssp.2014.3.5