Kulczycki, Emanuel2011-12-092011-12-092011Lingua ac Communitas, 2010, vol. 21, s. 79-88.1230-3143http://hdl.handle.net/10593/1560Niniejszy tekst jest próbą wskazania źródłowych uwarunkowań, które przyczyniły się do praso- i medioznawczego charakteru refleksji uprawianej w ramach polskiej nauki o komunikacji. Ukazanych zostanie sześć takowych źródeł, które widoczne są z perspektywy filozofii prowadzącej rozważania nad refleksją uprawianą w ramach nauki o komunikacji. Za główne źródło specyfiki polskiej nauki o komunikacji uznam wpływ rozwiązań instytucjonalnych poczynionych przez Wilbura Schramma w celu instytucjonalnego ugruntowania refleksji nad komunikacją w ośrodkach akademickich w Stanach Zjednoczonych oraz wykorzystanie (a dokładniej: analogiczne zastosowanie) wyników tychże rozwiązań na gruncie polskimplNauka o komunikacjiKomunikacja społecznaKomunikologiaSchrammArtykułhttp://lingua.amu.edu.pl/Lingua_21/LIN-5.pdf