Piwnicki, Grzegorz2018-05-222018-05-222017Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, 2017, nr 3, s. 25-49.1731-7517http://hdl.handle.net/10593/23447Artykuł prezentuje problem integracji Polskiej z Unią Europejską przez pryzmat dychotomii przełomu lat 2015–2016. Pierwszą kwestią, którą w nim poruszono to dążenie Polski do połączenia się z systemem euroatlantyckim po odzyskaniu suwerenności politycznej w roku 1989. Wydawać by się mogło, że uzyskano w tej kwestii wielki sukces, który miał być wyznacznikiem polskiej polityki zagranicznej na XXI wiek. Było to przyjęcie naszego kraju do NATO 12 marca 1999 roku, a następnie akcesja do Unii Europejskiej w 2004 roku po kilkunastu latach starań i przygotowań. Okres taki trwał 11 lat do momentu przejęcia władzy przez PiS w wyborach październikowych 2015 roku.The article presents the issue of Poland’s integration with the European Union through the prism of the dichotomy encountered at the turn of 2015–2016. The first point it raises is Poland’s desire to join the Euro-Atlantic system after regaining its political sovereignty in 1989. It would seem that great success was achieved in this matter, which was to determine Poland’s foreign policy for the 21st century. Poland was accepted into NATO on March 12, 1999, and joined the European Union in 2004 after several years of effort and preparations. This attitude prevailed for 11 years until the PiS political party took power in the October 2015 elections.polinfo:eu-repo/semantics/openAccessUnia EuropejskaintegracjareintegracjaPiSsyndromEuropean UnionntegrationeintegrationPiS political partysyndromeArtykułhttps://doi.org/10.14746/ssp.2017.3.2