Perepelytsia, Hryhorii2021-07-262021-07-262021Środkowoeuropejskie Studia Polityczne 2021, nr 2, s. 21-45.1731-7517https://hdl.handle.net/10593/26367The purpose of this article is to understand how the blurry nature of hybrid warfare and hybrid peace influences the assessment of national security and the making of adequate foreign and security policy decisions, including, in particular, the prediction of the further course and resolution of the Russian-Ukrainian conflict, which is not only a threat to Ukraine’s existence but also to European security in general. In order to properly study this issue, the Russo-Ukrainian war on the Donbas was selected as an object. As the main method of the research of this problem was chosen the conflict analysis. The conclusions drawn from this analysis prompt us to differentiate the concepts of war, peace, and conflict and bring our perceptions of them to reality. When the idea of internal conflict replaces the real war, their sophisticated substitution will leave the problem of settlement of the conflict on the Donbas not solved, and the war between Ukraine and Russia is not completed. Achieving peace by “settlement the conflict on the Donbas” within the framework of a real war of Russia against Ukraine will not lead to its end and sustainable peace. In such a situation, only a temporary “cold peace” is possible. The implementation of the strategy of Ukraine and the international community should begin with the rejection of the “plot for settlement the internal conflict on the Donbas” and the recognition of the reality of the war, in which the belligerent and aggressor is Russia, but not Phantoms DPR/LPR. The study’s objectives are based on identifying epistemological reasons that make it impossible to resolve the Russian-Ukrainian conflict in Donbas and clarify their national and international security consequences. The study results are based on an analysis of the course of the Russian-Ukrainian war and the process of settling the conflict in Donbas. The article analyzes the mechanism of interaction between hybrid war and hybrid peace in the Russian-Ukrainian conflict in Donbas, clarifies the essence of war and peace under existing realities, and identifies epistemological reasons that make it impossible to resolve the Russian-Ukrainian conflict in Donbas. The article also analyses the real and probable national and international consequences of the unresolved problem of war and peace in the Russian-Ukrainian conflict on Donbas. The article concludes with a proposal for a possible solution to war and peace on Donbas. Recommendations for resolving the Russian-Ukrainian conflict in Donbas are based on Ukraine and the international community’s rejection of the “plot for settlement the internal conflict in Donbas” and recognition of the reality of a war in which the warring party and the aggressor are Russia, but not the phantom DNR/LNR. According to these recommendations, military force should become the main instrument for coercion of Russia for forcing peace and ending the war on acceptable terms for Ukraine. Ukrainian diplomacy must act under the task of war, but not only so much for the sake of “settlement internal conflict on the Donbas.”Celem artykułu jest zrozumienie, jak rozmyty charakter wojny hybrydowej i pokoju hybrydowego wpływa na ocenę bezpieczeństwa narodowego i podejmowanie decyzji w polityce zagranicznej i bezpieczeństwa, w szczególności prognozowanie i rozwiązywanie problemów. Konflikt ukraiński zagraża istnieniu Ukrainy oraz ogólnemu bezpieczeństwu Europy. Aby właściwie ująć ten problem, za przedmiot badawczy wybrano wojnę rosyjsko-ukraińską w Donbasie. Jako główną metodę badawczą wybrano analizę konfliktu. Wnioski wyciągnięte z analizy prowadzą do wyraźnego rozgraniczenia pojęć wojny, pokoju i konfliktu oraz zmieniają nasz sposób myślenia o tych kategoriach. Problem wojny i pokoju polega na wyrafinowanej substytucji wyobrażeń o stanie tych zjawisk na skutek zacierania się ich granic i interakcji, gdy prawdziwą wojnę zastępuje idea konfliktu wewnętrznego. W takim przypadku problem rozwiązania konfliktu rosyjsko-ukraińskiego w Donbasie nie zostanie rozwiązany, a wojna między Ukrainą a Rosją będzie niedokończona. Osiągnięcie pokoju poprzez „rozwiązanie konfliktu w Donbasie” w ramach rzeczywistej wojny Rosji z Ukrainą nie doprowadzi do jej zakończenia i trwałego pokoju. W takiej sytuacji możliwy jest tylko chwilowy „zimny spokój”. Cele badania opierają się na zidentyfikowaniu przyczyn epistemologicznych uniemożliwiających rozwiązanie konfliktu rosyjsko-ukraińskiego w Donbasie oraz wyjaśnieniu ich konsekwencji dla bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego. Wyniki badania opierają się na analizie przebiegu wojny rosyjsko-ukraińskiej oraz rozwiązywania konfliktu w Donbasie. Artykuł analizuje mechanizm interakcji między wojną hybrydową a pokojem hybrydowym w konflikcie rosyjsko-ukraińskim w Donbasie, wyjaśnia istotę problemu wojny i pokoju zgodnie z istniejącymi realiami oraz identyfikuje epistemologiczne przyczyny uniemożliwiające rozwiązanie konfliktu. Artykuł analizuje również rzeczywiste i prawdopodobne konsekwencje narodowe i międzynarodowe nierozwiązanego problemu wojny i pokoju w konflikcie rosyjsko-ukraińskim w Donbasie. Artykuł kończy się propozycją możliwego rozwiązania problemu wojny i pokoju w Donbasie. Podaje zalecenia rozwiązania konfliktu rosyjsko-ukraińskiego w Donbasie, polegające na odrzuceniu przez Ukrainę i społeczność międzynarodową „spisku dotyczącego rozwiązania konfliktu wewnętrznego w Donbasie” i uznaniu realiów wojny, w której Rosja nie jest widmem DNR/LNR. Zgodnie z tymi zaleceniami siła zbrojna powinna stać się głównym narzędziem wymuszenia na Rosji zawarcia pokoju i zakończenia wojny na warunkach akceptowanych przez Ukrainę. Dyplomacja ukraińska musi działać zgodnie z wytyczonym zadaniem wojennym, a nie tylko i nie tyle na rzecz „uregulowania konfliktu wewnętrznego w Donbasie”.engUznanie autorstwa 3.0 Polskainfo:eu-repo/semantics/openAccesshybrid warhybrid peaceRussian-Ukrainian conflictmilitary powerwojna hybrydowapokój hybrydowykonflikt rosyjsko-ukraińskisiły zbrojneArtykułhttps://doi.org/10.14746/ssp.2021.2.2