Walkowiak, Justyna B.2019-04-242019-04-242019978-83-954144-1-1http://hdl.handle.net/10593/24507Słownik obejmuje ponad osiem tysięcy nazwisk pochodzenia litewskiego (w niektórych przypadkach też łotewskiego bądź pruskiego, co nie zawsze da się dziś jednoznacznie rozgraniczyć) współcześnie używanych w Polsce. Pochodzenie litewskie jest rozumiane w szerokim sensie i odnosi się także do nazwisk, które w taki czy inny sposób przeszły w swej historii przez "filtr litewski", co wpłynęło na ich obecny kształt morfologiczny i graficzny. Poczesne miejsce zajmują wśród nich nazwiska oparte na dwutematowych litewskich nazwach osobowych (np. Butrym, Talmont) oraz ich skróconych postaciach (np. Giedrojć), w tym takie, które spolszczono dodając polski przyrostek (jak Butrymowski, Świerbutowski, Giedrowicz, Narutowicz). Niemałą grupę tworzą nazwiska pochodzące od litewskich apelatywów (Bołądź, Gulbinowicz, Pobiarżyn, Rekść, Szerksznis, Szupień); mniejszą część stanowią utworzone od spolszczonych litewskich nazw miejscowych (Antokolski, Żorański), występują też zlituanizowane nazwiska o genezie nielitewskiej, głównie polskiej (Bendzelauskas, Celminskis). Niejednokrotnie trudno wyrokować, do której kategorii zakwalifikować dany onim, co może wynikać także i z niejasności co do etymologii litewskiego nazwiska, na którym oparte jest polskie; ponadto w przypadku wielu nazwisk można mówić o homonimii bądź wielomotywacyjności (a zatem poligenezie). Każda postać graficzna nazwiska traktowana jest jako odrębne hasło, któremu towarzyszy próba etymologizacji oraz informacja o jego frekwencji (w oparciu o dane PESEL z 2002 r., za słownikiem K. Rymuta z 2005 r.).polinfo:eu-repo/semantics/openAccessnazwiska litewskie w Polscenazwiska polskieWKLLitwaetymologiahistoria nazwisknazwiska pochodzenia litewskiegoKsiążkahttps://doi.org/10.14746/9788395414411