Skarzyński, RyszardKużelewska, Elżbieta2018-03-282018-03-282017Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, 2017, nr 2, s. 21-39.1731-7517http://hdl.handle.net/10593/22492Bezpieczeństwo słusznie zostało w Polsce zaliczone do nauk społecznych. Carl von Clausewitza głosił, że wojna jest kontynuacją polityki innymi środkami. Według Clausewitza, wojna jest „aktem stosunków pomiędzy ludźmi”, czyli jest zjawiskiem życia społecznego. Clausewitz nie tylko wyjaśnił fenomen walki i wojny, ale także ich genezę przez pryzmat funkcjonowania społeczeństwa i kwestii bezpieczeństwa – nie jako stanu braku zagrożeń, ale takiego reagowania na zagrożenia. Celem artykułu jest ukazanie bezpieczeństwa jako zjawiska społecznego poprzez rozróżnienie pomiędzy bezpieczeństwem i przetrwaniem. Trafnie Hobbes twierdził, iż zapewnienie bezpieczeństwa społeczeństwu funkcjonującemu w formie zbiorowości (czyli poza państwem) nie jest możliwe, ponieważ nad jego egzystencją nikt nie czuwa. Oznacza to, że takich bytów społecznych dotyczy jedynie problem przetrwania w warunkach wewnętrznej rywalizacji małych grup, których proporcje sił łatwo i szybko się zmieniają. Problem bezpieczeństwa staje się jeszcze bardziej znaczący, gdy pojawia się ewentualność dezintegracji takiej całości, czy to od wewnątrz (np. zdrada), czy przez obcych, gdy dokonują oni penetracji związku (imigracja), albo próbują go zniszczyć w warunkach rywalizacji (agresja).Security has rightly been included in the social sciences in Poland. Carl von Clausewitz stated that war is a continuation of politics using other means. According to Clausewitz, war is “an act of relations between people,” and by this token it is a phenomenon of social life. Clausewitz not only explained the phenomena of struggle and war, but also their origins through the prism of society and security – not as a threat but as a response to threats. The purpose of the paper is to show security as a social phenomenon by distinguishing the differences between security and survival. In fact, Hobbes argued that it is not possible to provide security for a society operating as a community (i.e. outside the state) because its existence is not protected by anybody. This means that such social entities are concerned only with survival in the context of the internal competition of small groups whose proportions of force change easily and quickly. The issue of security becomes even more significant when it comes to the possibility of such an entity disintegrating, whether from the inside (e.g. betrayal) or by outsiders when they penetrate the relationship (immigration) or try to destroy it in a rivalry (aggression).polinfo:eu-repo/semantics/openAccessbezpieczeństwoClausewitzspołeczeństwokonfliktsecurityClausewitzsocietyconflictArtykułhttps://doi.org/10.14746/ssp.2017.2.2