Drozdowicz, Zbigniew2017-05-042017-05-042013Humaniora. Czasopismo Internetowe, Nr 2 (2)/2013, ss. 87–1042353-3145http://hdl.handle.net/10593/17678Generalna teza racjonalności społecznej według F.A. von Hayeka sprowadza się do twierdzenia, że prawdziwa rozumność „opiera się na uznaniu naszej nieuchronnej niewiedzy co do bardzo wielu czynników, od których zależy realizacja naszych celów i nasze dobro”. Dla wszystkich oznacza to, że „z konieczności mamy głównie do czynienia z prawdopodobieństwem i z przypadkiem”. Natomiast dla liberałów oznacza to, że „uznają niewiedzę własną, jak i niewiedzę najmądrzejszych”, a „wszystkie instytucje wolności są adaptacjami do tego fundamentalnego faktu niewiedzy, dostosowanymi do stawania w obliczu szans i prawdopodobieństwa, a nie pewników. Z kolei w teorii racjonalności społecznej Johna Rawlsa ideą wiodącą jest pojmowanie „sprawiedliwość jako bezstronność”. Sprawiedliwość ta zaczynać się ma „od jednego z najogólniejszych wyborów, jakich ludzie mogą wspólnie dokonywać, mianowicie od wyboru pierwszych zasad koncepcji sprawiedliwości, która regulowałaby całą dalszą krytykę i reformę instytucji”.polinfo:eu-repo/semantics/openAccessliberalizm gospodarczy F.A. von Hayekaliberalizm polityczny Johna Rawlsawolnośćracjonalność społecznasprawiedliwośćArtykuł