Żychliński, Arkadiusz2014-09-102014-09-102011Praktyka Teoretyczna 2011, nr 3, s. 151-160.2081-8130http://hdl.handle.net/10593/11449Jedną z charakterystycznych „chorób ponowoczesności” jest infantia, czyli niedojrzałość. Diagnozę tę łatwiej pojąć, jeśli uwzględnimy znamienną zmianę: o ile w ujęciu Michela Foucaulta klasyczna biopolityka sprowadza się do biowładzy, sprawowanej nad społecznościami w celu zinstrumentalizowania ich jako „maszyn produkcyjnych”, o tyle w ujęciu Bernarda Stieglera biopolitykę zastąpiła w dzisiejszych czasach w społeczeństwach Zachodu psychowładza, instrumentalizująca społeczności jako „maszyny konsumpcyjne”. Niniejszy artykuł rekonstruuje formy realizacji i konsekwencje owej ponowoczesnej psychowładzy, oraz szuka odpowiedzi na pytanie, jak można jej przeciwdziałać.plpsychowładzaekonomia uwagiBernard StieglerbiopolitykapsychotechnologieArtykuł